اخبار کارگری 14 ژوئن 2012

كارگران شركت پارسيان ،نيروگاه سنندج اعتصاب كردند

صد نفر از کارگران شرکت پارسیان در اعتراض به سه ماه حقوق معوقه و عدم پاسخگویی کارفرمایان دست به اعتصاب زدند. بر اساس گزارش رسیده تعداد ۱۰۰ نفر از کارگران شرکت پارسیان، وابسته به نیروگاه سیکل ترکیبی سنندج، واقع در روستای قلیان، در اعتراض به سه ماه حقوق معوقه و عدم پاسخگویی کارفرمایان خود مبنی بر مطالبه ی حقوق آنان، از تاریخ ۱۳/۳/۹۱ دست به اعتصاب زده و خواستار احقاق حقوق و مطالبات خود شدند.

کارگران اعلام داشتند تا دریافت تمامی مطالبات خود به اعتصابشان ادامه خواهند داد.شایان ذکر است اعتصاب آنان تا تاریخ ارسال خبر (۲۱/۳/۹۱) هنوز ادامه دارد.

تعداد کارگران اخراجي ايران تایر به 130 نفر رسید

کارخانه ایران تایر به كارگرانش اعلام كرده است در صورت افزایش مشکلات با سایر کارگران قرادادی نیز قطع همكاري خواهد كرد.
ایلنا: دبیر شورای اسلامی کار کارخانه ایران تایر خبر داد: اين کارخانه، وابسته به بنیاد مستضعفان۵۰ کارگرقراردادی دیگر خود را پيش از اتمام قرار داد کاری‌شان اخراج کرد.
مجتبی حسینی با اشاره به اخراج ۸۰ کارگر قراردادی ایران تایر در اوایل ماه جاری به ايلنا گفت: کارخانه ایران تایر به بهانه کمبود مواد اولیه تولید و نقدینگی۵۰ کارگر قراردادی خود را پيش از پایان قراردادشان اخراج کند.
او با بیان اینکه ۵۰ کارگر اخراجي تا پایان تیر ماه قرارداد دارند، افزود: ایران تایر با اخراج ۵۰ کارگرخود در هفته جاری تعداد کارگران اخراج شده خود را ۱۳۰ نفر رسانده است.
به گفته حسینی افزایش بی‌رویه قیمت مواد اولیه و کمبود نقدینگی این کارخانه را با مشکلات متعددی روبرو کرده است.
اين فعال كارگري با تاکید بر اینکه عدم حمایت دولت در بخش صنایع منجر به افزاش مشکلات واحد‌های تولیدی شده است، اظهار کرد: کارخانه ایران تایر به كارگرانش اعلام كرده است در صورت افزایش مشکلات با سایر کارگران قرادادی نیز قطع همكاري خواهد كرد.

بحران در ۷۰ درصد صنایع استان اصفهان

گرانی حامل‌های انرژی، ۷۰ درصد واحدهای صنعتی اصفهان را دچار بحران کرده است / اگر مشکلات تولید رفع نشود در آینده‌ای نزدیک بسیاری از کارخانه‌ها تعطیل مي‌شوند.
ایلنا: آخرین آمار از وضعیت بنگاههای اقتصادی استان اصفهان، نشان می‌دهد هدفمندی یارانه‌ها، بر فعالیت ۱۵ درصد تولیدکنندگان تاثیر چندانی نداشته، ۱۰ درصد کارخانه‌ها نیز موفق عمل می‌کنند اما بیش از ۷۰ درصد واحدهای صنعتی با بحران دست و پنجه نرم می‌کنند.
به گزارش خبرنگار ایلنا در اصفهان، خسرو کسائیان رییس اتاق بازرگانی، صنایع و معادن استان اصفهان در نشست «بررسی آخرین وضعیت تولید و صنعت استان اصفهان» با اعلام این خبر گفت: مهم‌ترین دغدغه اتاق بازرگانی، عملیاتی کردن قانون بهبود مستمر فضای کسب و کار است که متاسفانه در اصفهان اجرایی نشد در حالی که بیشتر استان‌های کشور آنرا در دستور کار خود قرار داده‌اند.
او تلاش برای اصلاح قانون کار و قانون تجارت همچنین عملیاتی کردن قانون مستمر بهبود فضای کسب و کار را از جمله فعالیت‌های پارلمان بخش خصوصی بیان کرد و افزود: اگرچه هدفمند کردن یارانه‌ها یکی از دلایل ایجاد این بحران در بخش تولید بوده، اما مشکلات ارز و قیمت آن نیز چالش‌های صنعت را دو چندان کرده است، چراکه مواد اولیه بیشتر کارخانه‌ها از خارج وارد کشور می‌شود و برای وارد کردن این مواد نیاز به ارز است، اما دو نرخی بودن ارز در شرایط فعلی این کارخانجات را دچار مشکل کرده است.
کسائیان با انتقاد از بحران بیکاری و تعطیلی کارخانجات در پي دو نرخی بودن ارز در کشور، گفت: در حال حاضر ۳۰ تا ۴۰ درصد بنگاههای تولیدی در شهرک‌های صنعتی فعالیت می‌کنند و اگر مشکلات تولید رفع نشود در آینده‌ای نزدیک تعداد زیادی از کارخانه‌ها از تولید باز می‌مانند و شاهد مسایلی همچون بیکاری در جامعه خواهیم بود.
عضو ديگر هئیت رییسه اتاق بازرگانی اصفهان در ادامه اين نشست خبري از رشد ۱۰۰ درصدی قیمت اجناس وابسته به ارز خبر داد و گفت: نامگذاری امسال به نام تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه ملی از سوی مقام معظم رهبری نشان دهنده وجود مشکلات در تولید داخل است.
ابوالقاسم سرتیپی افزود: مهم‌ترین مساله اتاق در حال حاضر آموزش بازرگانان و اعضا است، چون بسیاری از بازرگانان هنوز روش کار را به خوبی نمی‌دانند.
همچنین مسعود گل شیرازی، عضو هئیت رییسه اتاق بازرگانی اصفهان به راه اندازی مرکز مشاوره مالیاتی و نظارت بر عملکرد نمایندگان در کمیسیون‌های حل اختلاف، تلاش در جهت راه‌اندازی مرکز آمار و پژوهش اتاق، اضافه کردن کمیسیون تامین مالی به عنوان شاه کلید نیاز کسب و کار، تشکیل کمیسیون برند با نام اصفهان و ساماندهی فعالیت‌های صادراتی در اصفهان اشاره كرد و گفت: اصفهان صنعتی‌ترین استان کشور است و اگر در مورد دغدغه‌ها و مشکلات این حوزه به موقع چاره اندیشی نشود جبران اثرات آن بسیار سخت خواهد بود.
وی تصریح کرد: قوانین در مرحله اجرا و در گام‌های ابتدایی خوب برداشته می‌شوند و هم‌چنین بخش‌هایی که برای تولید تعهد ایجاد می‌کند به خوبی اجرا می‌شود، ولی در این قوانین تسهیل امور برای تولید به دست فراموشی سپرده می‌شود.
عضو هئیت رییسه اتاق بازرگانی اصفهان گفت: سال گذشته با اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها حدود ۳۱ درصد هزینه‌های نهاده‌های تولید در کشور رشد کرد، ولی ۲۰۰ بنگاه اقتصادی به طور میانیگن ۱۸. ۷ رشد قیمت داشتند به این معنی ۱۳ درصد از منافع تولید کشور سال گذشته کسر شد.
او با بیان اینکه برای توسعه کشور باید قواعد و شاخصه‌های موثر در توسعه تجارت جهانی را تسهیل کنیم، اضافه کرد: در این خصوص قانون طرح تحول اقتصادی نیز باید اجرا و قوانین مالیاتی، قانون کار، قانون بیمه و نرخ ارز اصلاح شود.
عضو هئیت رییسه اتاق بازرگانی اصفهان با بیان اینکه نرخ ارز باید واقعی شود، خاطر نشان کرد: اگر بخواهیم اقتصاد کشور سرو سامان بگیرد، باید با واقعی شدن نرخ ارز واحد‌ها را تجهیز کنیم.

صنعت مس در آستانه ی ورشکستگی:تعطیلی 17 کارخانه وابسته به مس

ايران كارگر: با تعطیلی 17کارخانه ی وابسته ،صنعت مس در آستانه ی ورشکستگی وتعطیلی قرار گرفته است. برپایه ی گزارش های دریافتی طی چند ماه اخیر نزدیک به 20 کارخانه ی فعال در زمینه ی سنعت مس به مرحله ی بحران رسیده اند.واحدهای مرتبط با صنعت مس به چند دلیل دچار بحران شده اند:نخست گرانی بیش از حد حامل های انرژی،دوم عدم حمایت های مالی دولت،سوم:واردات بی رویه محصولات از کشورهائی مانند چین،چهارم:نبود مواد اولیه،پنجم: که این عامل مهمترین عامل بروز بحران در صنعت مس برشمرده می شود تحریم های جهانی علیه پروژه اتمی ایران است.زیرا بخش مهمی از محصولات تولید شد در کارخانه های مس به خارج از کشور صادر می شد که با تحریم های جهانی علیه رژیم آخوندی این کارخانه ها دیگر نمی توانند محصولات خود را صادر کنند. از سوی دیگر نبود سازو کارای مشخص در امر صادرات ورانت های موجود موجب از بین رفتن فرصت ها وظرفیت های صادرات در حوزه ی صنعت مس شده است. این مساله موجب شده تا کارخانه های مهمی مانند مس سرچشمه،مس کرمان،مجتمع معادن مس تکنار دچار مشکل شوند. هم اکنون نزدیک به 20 کارخانه ی مرتبط با صنعت مس دچار بحرانندونزدیک به 2هزار نفر در آستانه ی اخراج قرار گرفته اند.

برگزاری مراسم اول ما مه در محل انجمن صنفی کارگران خباز سقز و یادی از عطا سلیمی

توضیح تحریریه‌ی سایت کمیته‌ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری: گزارشی که در زیر می‌آید مربوط به برگزاری مراسم اول مه مه در محل انجمن صنفی کار گران خباز سقز است. لازم به ذکر است دلیل تأخیر در درج این گزارش ارسال دیرهنگام آن به سایت کمیته است.
گزارش: عصر روز دوازدهم اردیبهشت‌ماه مراسمی به مناسبت اول ماه مه در محل انجمن صنفی کارگران خباز سقز (معروف به سندیکای کارگران خباز سقز) با شرکت حدود 50 نفر برگزار شد. قسمت‌های مختلف این مراسم عبارت بودند از:
- سخنرانی آقای احمد‌پور رئیس هیئت‌مدیره‌ی سندیکا.
- سخنرانی آقای حسن‌پور یکی از اعضای هیئت‌مدیره‌ی سندیکا.
- سخنرانی عزیز سلیمی برادر عطا سلیمی کارگرمتوفا و عضو سابق سندیکا. هم‌چنین قرائت وصیت‌نامه‌ی عطا سلیمی و اهدای 9 شاخه گل از سوی ایشان به اعضای سندیکا به مناسبت 9 سال فعالیت عطا سلیمی.
- سخنرانی جلال حسینی.
در انتها تقدیر‌نامه‌هائی به اعضا اهدا و با پخش شیرینی بین حضار مراسم خاتمه یافت. این مراسم از ساعت 2:30 تا 4:30 طول کشید.
کمیته‌ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری

بیانیه جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان به مناسبت 12 ژوئن2012 روز جهانی مبارزه با کار کودک

در دهمین سال روز جهانی مبارزه با کار کودک به سر می بریم نخستین بار در سال 2002، دوازدهم ژوئن توسط(ILO سازمان جهانی کار )به این نام برگزیده شد. امروز در حالی به استقبال روز جهانی مبارزه با کار کودکان می‌رویم، که وضعیت کودکان در سطح بین المللی و داخلی دست خوش تغییرات بسیاری گشته است.گستردگی فقر، حاد شدن مسئله ی غذا، افزایش جنگ های داخلی ، خشونت و تبعیض علیه کودکان مهاجر و اقلیت ها بیش از پیش شدت گرفته است. بر اساس آمار یونیسف (صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد) نزدیک به نیمی‌از کودکان دنیا تحصیل را در سنین کمتر از 8 سال ترک می‌کنند.در ایران، کشوری با پیشینه ۱۵۰ ساله ی آموزش جدید، تاریخ صدساله ی تصویب قانون تعلیمات عمومی ‌و اجباری و نیز درآمد نفتی کلان، هنوز میلیون‌ها نفر نمی‌توانند از آموزش عمومی‌تا سن 18 سالگی برخوردار شوند و بسیاری بدون کسب مهارت خاصی کلاس درس را پیش از ۱۸ سالگی ترک می‌کنند. رسانه‌های ایران در حالی از عدد هفت میلیون نوجوان خارج از چرخه ی آموزشی سخن به میان می‌آورند که وزارت آموزش و پرورش از انتشار آمار دقیق شمار دانش‌آموزان خودداری کرده و داده‌های مسئولین با یکدیگر ‌گاه تناقض داشته و گاه بسیار متفاوت است.
در افغانستان شش میلیون کودک مشغول انجام کارهای سخت و زیان آور می‌باشند.در هند کمیسیون ملی حمایت از حقوق کودکان تعداد کودکانی را که به علت فقر از تحصیل جا مانده و به عنوان نیروی کار ارزان به بازار کار پرتاب می‌شوند 13 میلیون نفر تخمین زده است. در ایران با توجه به افزایش سطح مالی خط فقر و اختلاف فاحش آن با حداقل دستمزد رسمی‌ ارائه شده از سوی وزارت کار، ورود کودکان طبقات و اقشار تهی دست به بازار کار شتابی خطرناک یافته است. هم چنین بر اثر هدف‌مند‌سازی یارانه ها و سخت‌تر شدن شرایط تولید روز به روز اشتیاق کارفرمایان برای به خدمت گرفتن کودکان بیشتر می‌شود و قانون ممنوعیت کار افراد زیر پانزده سال (در ایران سن کودکی زیر پانزده سال است) با جدیت اجرا نمی شود.
قوانین مهاجرتی کودکان خانواده های مهاجر را هم سطح مجرمین می‌شناسد و این حرکتی ضدانسانی است؛ طبق مصوبه کنوانسیون بین‌المللی حقوق کودک:
"تحصیل برای همه ی کودکان از هر ملیت، قومیت، مذهب، جنسیت و ... اجباری است همچنین وقتی که کودکان اعم از مهاجر و غیر مهاجر هم‌زبان‌اند، نباید آن‌ها را از هم جدا کرد زیرا باعث انزوای بیشتر آن‌ها خواهد شد. ". اما کودکان مهاجرِ افغان،به علت مشکلات معیشتی عمدتا از تحصیل در مدارس دولتی باز می‌مانند به طور مثال چون از پرداخت حق ثبت نام حداقلی مصوبه آموزش پرورش که در مقطع ابتدائی ۵۰ هزار تومان و راهنمایی و دبیرستان ۷۰ هزار تومان می‌باشد عاجزند. این خود منجر به تصمیم گیری خانواده ی این کودکان مبنی بر وارد شدن آنها به بازار کار می شود.
شرایط بهداشتی اسفناک کودکانِ کار در ایران، افغانستان، چین، زیمبابوه، مکزیک و آمریکا همه از یک جنس هستند. بلوغِ زود هنگام روحی و جسمی‌که شرایطِ ساختِ فضای کاری بر آنان تحمیل می‌کند، قابل جبران نیست؛ معضلِ بهره کشیِ جنسی و پدیده ی کودکانِ روسپی نیز یکی از ابعاد بزرگ فاجعه علیه کودک است . در کشورهای پیرامونی در این نظم جهانی نظیر بعضی کشورهای آفریقایی و آسیایی با پدیده ی دیگری به نام سرباز کودک هم مواجه می‌شویم که در راستای جنگ ها و برخوردهای نظامی-‌فرسایشی حتی کودک را در بعضی مواقع به صورت برده ی نظامی ‌و یا مزدور نظامی اسیرِ خود نموده است. آن چیزی که ما امروز به نامِ بزهکاریِ نوجوانان و جوانان با آن مواجهیم، گوشه ای از دردِ کودکِ کارِ دیروز است. چرا که کارفرما حاضر به پرداخت حقوق وی به عنوان یک فرد بزرگ سال نیست و استخدام کودکان دیگر را ترجیح می‌دهد و انسانی که در کودکی بدون کسب هیچ مهارت درآمدزا مشغول کار بوده است ناچار به این سو کشانده می شود. دردِ کودکی که در سودان ناخواسته به سرباز تبدیل شده با دردِ کودکی که در چین کارگرِ روزمزد شده است،بی هیچ تردیدی دردی است مشترک.
امروزه کم تر کسی هست که به اثرات منفی کار کودکان واقف نباشد. در واقع همان خانواده هایی که کودکانشان وارد چرخه ی کار می‌شوند، خود بیش از بعضی فعالین -که راه حل مسئله ی کار کودک را در بستر های فرهنگی می‌بینند- به تاثیرات منفی کار کودکان آگاهند. ما معتقدیم مبارزه برای لغو کار کودکان بدون شناخت بستر های تشکیل دهنده ی ضرورت وجودآن در جامعه امکان پذیر نیست. این مناسبات اقتصادی مبتنی بر رقابت های تولیدی هاست که در واقع رقابت برای پایین آوردن هزینه های تولید به حداقل را به اصلی ترین ضرورت برای بقای یک واحد تولیدی تبدیل می‌کند .کودکان و زنان و مهاجرین به دلایل حقوقی و فرهنگی کمتر قادر به پی گیری مطالبات خود هستند و بیش از دیگران به عنوان نیروی کار ارزان استثمار و قربانی این رقابت بی رحمانه می‌شوند .
وظیفه ی نه تنها فعالین حقوق کودکان، بلکه همه انسان ها در این مقطع بحرانی، تلاش برای هدف قرار دادن و فشار آوردن به این مناسبات بی رحمانه است. زیر فشار قرار دادن ارگان های مسئول و هشدار تبعات رویکردهای کودک ستیز به مسئولین و کسب دست آوردهای حقوقی برای کودکان از یک سو و پیگیری و اجرای این دستاوردها از طریق حساس کردن بخش های مختلف جامعه از سوی دیگر می تواند ضامن ادامه حرکت در راستای لغو کار کودکان باشد. این خواست ها تنها قدمی کوتاه برای از میان بردن استثمار و تبعیض علیه کودکان است.
جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان - 12ژوئن 2012 (23خرداد 1391)

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر