پژمان رحیمی: سیزدهمین سالگرد قتل نویسندگان و کوشندگان راه آزادی و برابری، امسال هم با سکوت اغلب نیروهای وابسته به سبزها روبه رو شده است. امسال هم صداقت سیاسی این نیروها در پایبندی به آزادی و برابری محک می خورد. کانون نویسندگان ایران از آنجا که سنگربان آزادی بیان و اندیشه است و منشور مطالبات تاریخی مردم ایران را در این زمینه نمایندگی می کند همواره مورد حمله ی سیاست بازانی قرار گرفته است که برخلاف ادعاهای خود تنها و تنها دل در گرو پروژه های سیاسی مشخص والبته همبسته با جناح های به زعم آنان "بالنده و مترقی" در رژیم سرمایه پناهِ اسلامی دارند و هر گونه مخالفت و انتقادی را با پوپولیزمی "آشنا" مورد حمله قرار می دهند. کانون نویسندگان در جریان مبارزات مردمِ به جان آمده از جهل و جنایت سی و چند ساله ی جمهوری اسلامی به درستی بر سیاست مستقل مردمی تاکید کرد و در چهارچوب وظایف خود به قتل و جنایت و سرکوب مردم اعتراض کرد.
نمایش پست‌ها با برچسب پژمان رحیمی. نمایش همه پست‌ها
نمایش پست‌ها با برچسب پژمان رحیمی. نمایش همه پست‌ها
حکایت دلدادگی و خیانت فمینیست های اسلامی ایران و ترکیه به حاکمیت "اسلام معتدل"(اشاره ای به خشونت قانونی علیه زنان در ترکیه ی تحت حاکمیت حزب نئولیبرال-اسلامی "عدالت و توسعه")به مناسبت فرارسیدن 25نوامبر روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان
سولماز بهرنگ/ پژمان رحیمی
مقدمه
مناسبت 25نوامبر روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان دوباره فرصتی فراهم کرد تا با تاکید بیشتری به مسئله ی زن و به خصوص به خشونت سیستماتیک سرمایه داری مردسالار علیه زنان بپردازیم. گرایشات راست گرای فمینیستی در ایران و تشکلاتی که آنان را نمایندگی می کنند امسال هم تلاش می کنند به روال گذشته هژمونی خود را تقویت کنند و برخلاف ادعای "غیر سیاسی" بودن، تحرکات ویژه ای جهت "سیاست زدایی" از مقوله ی فمینیسم در جهت جا انداختن "سیاست" خاص خود تا کنون داشته اند.
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)