‏نمایش پست‌ها با برچسب محمد قراگوزلو. نمایش همه پست‌ها
‏نمایش پست‌ها با برچسب محمد قراگوزلو. نمایش همه پست‌ها

انتخابات در گیومه ... ١. تبیین چیستی مواضع تحریمی اصلاح طلبان


QhQ.mm22@gmail.com
درآمد
سلسله مقالات "خانه­ام ابری‌ست... - تبیین بحران ساختاری سرمایه­داری" را علی‌الحساب، وا می‌نهیم تا به ارزیابی جنبه­های مختلف یک اولویت سیاسی بپردازیم. انتخابات مجلس نهم - از این پس همه جا انتخابات در گیومه - عرصه­ی اصلی کش­مکش سیاسی در ساحت اجتماعی ایران به شمار می‌رود. دست‌کم تا آینده­یی قابل پیش­بینی، تا 7 خرداد 1391 که مجلس جدید شروع به کار خواهد کرد، نبض کشور با حوادث ناشی از برآمد و برآیند این انتخابات خواهد تپید. چنین تحلیلی برخلاف تصور چپ هپروتی  گرم کردن تنور انتخابات نیست. واقعیت این است که انتخابات آینده حیات سیاسی کشور را به سمت و سوی ترکیبی از صف­بندی جدید سیاسی در جناح­های بورژوازی حاکم سوق خواهد داد. شاکله­ی مجلس آینده که بی­گمان متناسب با سیاست­های سپاه و جهت گیری­های مطلوب نظامیان حاکم صورت خواهد بست، می‌تواند به نحو ملموسی سرکشی­های رییس دولت نهم را مهار کند و پر و بال جریان "انحرافی" را بزند و زمینه را برای عروج نهایی یک دولت تمامیت خواهِ مطلقاً نظامیِ مدلِ چینی آماده سازد.

خانه¬ام ابری‌ست... 8. سقوط سرمایه¬ی مالی یا بحران ساختاری کاپیتالیسم؟

محمد قراگوزلو
کل این سلسله مقالات پیش¬کشِ:
رفقای کارگرم در کارخانه¬ی فولاد غدیر یزد که شباهنگامِ واپسین روزهای تار آذر 1390 جان و جهان‌شان قربانی استثمار بربریت سرمایه¬داری شد. در کشوری که اعضای الیگارشی‌اش زیر پای "آقا"زاده¬هایش اتوموبیل  BMVX6 با قیمت ناچیز! سیصد و بیست میلیون تومانی می¬اندازد، کارگران سیصد و سی هزار تومانی باید از ابتدایی¬ترین امکانات محیط کار امن بی¬بهره باشند. به یک مفهوم 99 درصدی‌های جنبش اشغال وال¬استریت در ایران نود و نه ممیزِ نُه‌نُه... هستند.
درآمد 1 (اپورتونیسم سوسیال دموکراسی وطنی)

سیاست تغییر یا تغییر سیاست؟

محمد قراگوزلو

اپوزیسیون­های بورژوایی
بحران سرمایه­داری روز به روز عمیق­تر می­شود. دولت­های اصلی و فرعی سرمایه­داری یکی پس از دیگری ساقط می‌شوند و جای خود را به دولت­های مشابه می­دهند. با وجودی که طیف وسیعی از جنبش­های اجتماعی - غالباً ترقی‌خواه - در میدان و خیابان حضور دارند، اما واقعیت این است که از تغییراتِ تا کنونی دولت­ها نه فقط عرصه­های نان و آزادی فرودستان فربه­تر نشده­ است، بل­که درها بر همان پاشنه­ی پوسیده­ی سابق می­چرخد.