اعتصاب یکپارچه ومیلیونی کارگران نیجریه دولت را واداربه عقب نشینی کرد!

تقی روزبه

پس ازگذشت یک هفته ازاعتصاب سراسری درنیجریه که به دعوت اتحادیه های کارگری صورت گرفت وباپیوستن کارگران وکارمندان شرکت نفت به اعتصاب، دولت نیجریه مجبورشد ازسیاست حذف یارانه های موادسوختی  که قیمت آن را به دوبرابرافزایش داده بود یک گام به عقب به نشیند.گرچه این عقب نشینی هنوزنیم بنداست و30%بیشترنیست، با این همه یک عقب نشینی آشکارازسیاست بقول خودشان لیبرالیزه کردن اقتصاد تولیدات نفتی وقطع یارانه ها است.دولت مدعی  بودکه ازاین طریق می تواند با صرفه جوئی  هفت ونیم میلیاردلار ارز، آن را صرف زیرساخت ها وتوسعه کشوربنماید.

سال جدید،سناریوی های سیاه ولزوم درهم شکستن آن ها

تقی روزبه

سالی که نکوست اززمستانش پیداست!

آقای اوباما دردمادم تغییرسال، تحریم بانک مرکزی ایران وتشدید تحریم ویا اگربتوان گفت محاصره  نفتی توسط بزرگترین قدرت  اقتصادی جهان را امضاء کرد. باین ترتیب براساس ضرب المثلی که می گوید سالی که نکوست ازبهارش پیداست(والبته درسنت غرب باید گفت سالی که نکوست  اززمستانش)،باشفاف کردن نسبی روندهای آتی(تاجائی که به سیاست این دولتها برمی گردد) اززحمت پیش بینی وگمانه زنی های سال آتی کاست. آنها سناریوی های سیاهی را برای سال آینده تدارک دیده اند.سرمایه دستخوش بحران همواره آبستن تنظیم سیاهترین سناریوها بوده است ووضعیت کنونی نیزاستثنائی برآن نیست.

تقابل دواستراتژی: " تحریم گسترده نفتی وبانکی وتهدیدات نظامی" و "تهدید دربرابرتهدید"

تقی روزبه

درپی حمله چماق داران جمهوری اسلامی به سفارت بریتانیا باتوجه به نقش سپاه ورژیم درآن ازیکسو واینکه بهترازآن نمی شد هدیه ای برای  قدرتهای بزرگ آنهم درشرایطی که درتکاپوی ایجاد اجماعی گسترده برای افزایش فشار همه جانبه به رژیم بودند، ارزیابی ها وفرضیات مختلفی مطرح شده است.صرفنظرازکلیاتی چون بحران زی بودن رژیم(که نمی تواند جایگزین یک تحلیل مشخص بشود)، برخی ها علت آن را درگیری های داخلی یک جناح علیه  جناح دیگر(دولت) آنهم باتوجه به انتخابات پیشاروی مجلس اسلامی می دانند و

س از9 سال جنگ معلوم شد که طالبان دشمن آمریکا نبوده است!

تقی روزبه‌: ازقدیم گفته اند"سیاست" پدرومادرندارد!  جوبایدن معاون اوباما درسخنی ظاهرا نامنتظره اعلام کرد که طالبان  دشمن آمریکا نیست واوباما هم هیچ وقت سخنی درباب این دشمنی بزبان نیاورده است. ازقول چرچیل نقل شده است که "انگلیس نه  دوست ودشمن همیشگی، بلکه منافع همیشگی دارد".بی گمان این سخن درمورد قدرت های دیگرنیزصادق است وگفته جرج بایدن هم ازمصادیق بارز آنست. با اینهمه بهتراست اندکی این منافع باصطلاح ملی را زیرذره بین قراردهیم تا شاید اندکی معنا وشأن نزول سخن معاون رئیس جمهوری آمریکا شفاف ترشود:

جنبش وال استریت وشعاراشغال کنگره! گامی تازه

تقی روزبه:  فشارپلیس آمریکا به جنبش وال استریت درسراسرآمریکا ودرایالت ها وشهرهای مختلف آن گسترش بی سابقه ای  یافته است. حمله به  اماکن وکمپ های اشغال شده وسایرنقاط تجمع ،جمع آوری چادرها، دستگیری های گسترده صدها نفری وبکارگیری خشونت ومجروح ومصدوم  ساختن معترضان، بخشی ازاین تهاجمات پلیس به شمارمی رود. فیلم پاشیدن خونسردانه اسپری به چشمان دانشجویان متحصن که سبب خشم میلیونها بیننده  شد،تنها گوشه ای ازخشونت های بکاررفته است.

"انتخابات" مجلس شورای اسلامی واهمیت یک جنبش تحریم گسترده

تقی روزبه
اکنون ما شاهد رشدتضادها درهرسه مؤلفه شکاف های درون حکومتی،شکاف بین مردم ورژیم(هم سیاسی وهم اقتصادی) ونیزشکاف بین حاکمیت با دولتهای آمریکا واروپا به مرحله تازه ای هستیم.ویژگی وضعیت کنونی فعال شدن همزمان این تضادها وورود آنها به فازجدید و پرآشوب با نتایج وپی آمدهای نامعلوم است که مجموعه وضعیت را به نقطه بحرانی تازه ای سوق داده است.

اقدام درخشان والهام بخش کارگران ایران خود رو دراعتراض به تغییرارتجاعی قانون کار

تقی روزبه:  متن فراخوان*1عتراض به تغییرقانون کاروضرورت تدوین یک قانون کارواقعا کارگری،موردحمایت دهها هزارکارگروبیش ازسی مجموعه این مؤسسه عظیم صنعتی قرارگرفته است.دراین بیانیه از مطالباتی هم چون حق تشکل،لغوقراردادهای موقتی وشرکت های پیمانکار،تعیین دستمزد براساس تورم واقعی،حذف اضافه کاری اجباری،کاهش ساعت کار وتعطیل دوروزدرهفته،برچیدن کارهای زیان آور،حق اعتصاب،اعتراض وآزادی بیان،درنظرگرفتن خواست کارگران در تغییرقانون کار ازطریق  نمایندگان واقعی آنها وفراهم کردن شرایط دموکراتیک برای گزینش نمایندگان واقعی وشماری ازمطالبات دیگرمطرح شده است. دربیانیه تغییریک جانبه قانون کاروبدون نظرخواهی ودرپشت پرده توسط دولت وبسود سرمایه داران وکارفرمایان بشدت موردانتقاد قرارگرفته است.

به مناسبت یک ماهگی جنبش: جنبش وال استریت،ازتصرف فضا-مکان ها تا فلج سازی سازوکارهای سیستم!

تقی روزبه

برآمد جدیدضدسرمایه داری بویژه جنبش اشغال وال استریت برای آن ها که آمریکا را دژمستحکم نظام سرمایه داری می پنداشتند و سرمایه داری راپایان تاریخ ونظامی برای همه فصل ها، پدیده ای غیرمنتظره و نامفهوم است.  ابتداتصورمی کردند تبی است که بزودی فروخواهد نشست ولی ناباورانه شاهدگسترش امواج وتکانه های آن درمقیاسی گسترده شدند . جنبشی که توانست درهمین مدت کوتاهی که از حیات آن می گذرد گفتمان مدافعان لیبرال دموکراسی را با چالش ها ودردسرهای زیادی مواجه سازد.