اخباروگزارشات کارگری29دی ماه 1390

- بیانیه اتحادیه آزاد کارگران ایران پیرامون آزادی کارگران زندانی
- شریف ساعدپناه و مظفر صالح نیا آزاد شدند
- بازداشت محمد جراحي
- دستگیری شیث امانی از فعالین کارگری را محکوم می کنیم
- گزارش اولیه از انفجار ایستگاه انتقال گاز رشت
- جان باختن کارگرپالایشگاه نفت بندرعباس
- گزارشی از کارخانه قند مکریان مهاباد
- کارگران تولید‌دارو پیش از تعرض بیش‌تر به اعتراض برخواستند
بیانیه اتحادیه آزاد کارگران ایران پیرامون آزادی کارگران زندانی
شریف ساعد پناه و مظفر صالح نیا با قرار وثیقه 80 میلیون تومانی آزاد شدند
مظفر صالح نیا و شریف ساعد پناه از اعضای هیئت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران،  پس از بیش از دو هفته بازداشت در میان استقبال پرشور خانواده های خود، اعضای اتحادیه آزاد کارگران ایران، اعضا  کمیته هماهنگی و دیگر فعالین و کارگران در شهر سنندج از زندان آزاد شدند.
امروز 29 دی ماه از ساعات اولیه صبح، مقابل دادگاه و سپس زندان مرکزی سنندج شاهد جنب و جوشی پرشور در میان خانواده های کارگری، اعضا اتحایه و دیگر فعالین کارگری بود. دیروز اعلام کرده بودند برای روشن شدن وضعیت شریف و مظفر قاضی حضور ندارد، صبح امروز نیز وضعیت روشن نبود تا اینکه اعلام شد کارگران زندانی با قرار وثیقه 80 میلیون تومانی میتوانند آزاد شوند و همین امر باعث تلاشی صد چندان در میان دوستداران شریف و مظفر شد. در مدت کوتاهی وثیقه ها حاضر و بلافاصله به دادگاه آورده شد و حکم آزادی اعضای هیئت مدیره اتحادیه صادر گردید و جمعیت حاضر در مقابل دادگاه بسوی زندان مرکزی سنندج رهسپار شدند و پس از ساعتی انتظار، در ساعت 30/14  با خارج شدن مظفر و  سپس نزدیک ساعت 16 شریف ساعد پناه از زندان با دسته های گل به استقبال  آنان شتافتند و مظفر و شریف  را به آغوش کشیدند. 
اتحادیه آزاد کارگران ایران آزادی شریف ساعد پناه و  مظفر صالح نیا  را به خانواده های این عزیزان، اعضا اتحادیه، و تمامی کسانی که از روز اول بازداشت این کارگران، تلاش بی وقفه ای را برای آزادی آنان آغاز کردند صمیمانه تبریک میگوید و مراتب قدردانی خود را از اعضا کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری و دیگر فعالین کارگری در شهر سنندج که همدوش با خانواده ها و اعضا اتحادیه آزاد کارگران ایران برای آزادی شریف و مظفر کوشیدند اعلام میدارد و بیش از هر زمان دیگری بر اتحاد و همبستگی کارگران تاکید میکند.
ما همچنین مراتب سپاس و قدردانی خود را از مردم شریف سنندج که هیچگاه اعضای اتحادیه آزاد کارگران ایران را تنها نگذاشته اند و هر زمان که لازم شده، دار و ندار خود را برای آزادی کارگران زندانی به وثیقه گذاشته اند اعلام میداریم و دروهای گرم خود را نثار این عزیزان و همبستگی پرشور آنان با کارگران زندانی میکنیم.
شریف و مظفر آزاد شدند. اما هنوز رضا شهابی، ابراهیم مددی، بهنام ابراهیم زاده، علی نجاتی، شاهرخ زمانی، مهدی شاندیز، محمد جراحی، شیث امانی و دهها و صدها انسان آزادیخواه و برابری طلب در زندانها بسر می برند و قرارهای وثیقه بر بالای سر کارگرانی همچون شریف و مظفر و دیگر کارگرانی که از زندان آزاد شده اند، قرار دارد. به این وضعیت باید خاتمه داده شود. کارگران حق دارند نسبت به شرایط کار و زیست خود معترض باشند، حق دارند تشکلهای خود را برای دفاع از حقوق انسانیشان برپا دارند، حق دارند هر زمان که بر حسب منافع خود لازم دیدند دست به اعتصاب بزنند. زندان و دادگاه و محاکمه و صدور وثیقه برای بر خورداری از حق آزادی از زندان، نه شایسته کارگران و رهبران کارگری معترض و انسانهای عدالت خواه، بلکه از نظر ما در اتحادیه آزاد کارگران ایران، تمامی اینها می باید در حق کسانی اعمال شود که هیچگونه  حق بقا و برخوردار ی از یک زندگی انسانی را برای میلیونها کارگر قائل نیستند و با قانون و بدون قانون، هر روزه در حال تحمیل شرایط مشقت بارتری بر طبقه کارگر ایران می باشند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران- 29 دی ماه 1390
شریف ساعدپناه و مظفر صالح نیا آزاد شدند
اطلاعیه -امروز پنجشنبه حدود ساعت 3 ونیم بعد از ظهر شریف ساعدپناه و مظفر صالح نیا از اعضاء هیئت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران در سنندج بعد از تحمل حدود 2 هفته شرایط سخت بازداشت و بازجوئی  آزاد شدند. خبر آزادی این 2 فعال کارگری برای ما و بی تردید برای همه کارگران مبارز و همه کسانی که به شرایط بهتری برای زندگی می اندیشند، مسرت بخش و غرور آفرین بود. غرور آفرین از این نظر که طی مدت بازداشت این فعالین، خانواده های آنان به همراه جمعهائی از فعالین کارگری و زنان و مردان انساندوست شهر سنندج یک آن از اعتراض و تلاش برای آزادی بازداشت شدگان باز نیاستادند و لحظه ای نسبت به قدرت جمعی خود و به افق مبارزه جسورانه شان که به آزادی شریف و مظفر انجامید تعلل و دو دلی به دل راه ندادند.
 تلاش و مبارزه خانواده ها و حضور گرم و امیدبخش آن  انسانهای شریف در کنار خانواده ها که  دست آوردش آزادی کارگران زندانی شهر سنندج است می تواند بهترین الگو در جهت مبارزه برای همه کارگران زندانی باشد.
زنده باد خانواده های شریف ساعدپناه و مظفر صالح نیا
زنده باد فعالین کارگری و زنان و مردان جسوری که همواره در کنار خانواده ها ایستادند.
انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه
جمعهائی از فعالین کارگری شهرهای سنندج و کامیاران
29/10/1390
بازداشت محمد جراحي
به دنبال دستگيري شاهرخ زماني ، محمدد جراحي نيز در منزلش بازداشت شد. محمد جراحي  طي تماس تلفني از بند قرنطينه ي زندان تبريز اطلاع داده كه او و شاهرخ زماني براي اجراي حكم به زندان برده شده اند.
به گفته ي محمد جراحي هيچ احضاريه براي اين دو نفر ارسال نشده است وآنها به صورت ناگهاني وغافلگيرانه براي اجراي حكم بازداشت شده اند. درحالي كه بر طبق روال معمول،‌ براي افرادي كه داراي وثيقه هستند قانونا بايد ابتدا حكم به خود متهم و سپس  به ضامن يا وثيقه گذار آنان ابلاغ شود.
لازم به ذكر است كه محمد جراحي به 5 سال و ششم ماه و شاهرخ زماني به 11 سال زندان محكوم شده بودند با قرار وثيقه در بيرون زندان به سر مي برده اند.
کانون مدافعان حقوق کارگر29دی ماه 1390
دستگیری شیث امانی از فعالین کارگری را محکوم می کنیم
شیث امانی از اعضای هیات مدیره ی اتحادیه آزاد در حالی که جهت پیگیری پرونده ی دوستان خود به دادگاه سنندج مراجعه کرده بود دستگیر شد.
کمیته ی هماهنگی، دستگیری این فعال کارگری را محکوم کرده و در حد توان خویش در کنار سایر فعالین، تشکل های کارگری و کارگران آگاه به تلاش خود جهت پایان دادن به این گونه فشارها از طرف حامیان سرمایه ادامه خواهد داد. ما بر این باوریم که تنها با همبستگی و هم دلی طبقاتی قادر خواهیم بود تا حامیان سرمایه را به عقب نشینی واداشته و موجبات آزادی تمامی کارگران زندانی را فراهم آوریم .
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری پنجشنبه ۲۹ دی ۱۳۹۰
گزارش اولیه از انفجار ایستگاه انتقال گاز رشت
حوالی ساعت دوازده ظهر امروز پنجشنبه 29/10/90 صدای انفجار مهیبی شهر صنعتی رشت را لرزاند .هیچکس نمی دانست چه اتفاقی افتاده، هرکس چیزی می گفت: یکی می گفت زلزله است و دیگری می گفت جنگ شروع شده است. سرانجام شعله های آتش که به ارتفاع بیشتر از سی متر زبانه می کشید و از انتهای شهر صنعتی رشت قابل مشاهده بود، توجه همه را به خود جلب کرد.
صدای عجیبی به گوش می رسید، هیچ کس از اتفاقی که رخ داده بود خبر نداشت، بسیاری از کارخانه های آن اطراف به دلیل احتمال خطر، کارخانه را تعطیل کردند. عده ای نگران و سراسیمه به سمت شعله ها راهی شدند و سرانجام مشخص شد که آتش سوزی مربوط به شرکت بهره برداری خطوط لوله و ایستگاه تقویت فشار گاز رشت در جوار روستای «سلکی سر» بود. بخش بزرگی از زمین و درختان همجوار به کلی سوخته بودند. همه جا را دود فرا گرفته بود، زمین به شدت داغ بود، تعداد زخمی ها و کشته شده ها مشخص نبود، آمبولانس ها و ماشین های آتش نشانی در رفت و آمد بودند، مرد رنگ پریده ای که از ضلع شرقی به طرف جمعیت می آمد خبر از جنازه ی سوخته همکارش «اسدالله مهمان نواز» که نگهبان شرکت بود داد، جمعیت هراسان به آن سمت دویدند، صحنه ی تکان دهنده ای بود، جنازه ی کاملن سوخته ای درکانال موجود در محوطه ی داخل شرکت به چشم می خورد. همسر و دو فرزند خردسال این کارگر زحمتکش که در روستای «سلکی سر» در نزدیکی شرکت گاز ساکن هستند خود را به محل حادثه رسانده بودند اما مردم مانع از دیدن پیکر سوخته ی اسداله توسط خانواده اش شدند و به آنها گفتند که اسدالله به بیمارستان منتقل شده است. حدود ساعت 3 بعداز ظهر آتش تقریبن مهار شده بود. تا کنون تعداد کشته ها و زخمی شده گان اعلام نشده و در اخبار و مصاحبه های مسئولین با رسانه ها تنها به مسئله خسارت مالی پرداخته می شود، نه جان کارگران! تنها چند روزی است که از خبر انفجار شرکت فولاد غدیر یزد و کشته شدن کارگران در آن شرکت می گذرد و روزی نیست که فاجعه ای، خانواده های کارگران را داغدار نکند.
کمیته ی هماهنگی ضمن تسلیت به خانواده ی اسدالله مهمان نواز، عدم وجود شرایط ایمنی در محیط های کار را که منجر به اتفاقات جانی برای کارگران می شود به شدت محکوم می کند.
اخبار تکمیلی مربوط به این فاجعه متعاقبن در این سایت درج خواهد گردید.
کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
غروب پنجشنبه 29 دیماه 1390
جان باختن کارگرپالایشگاه نفت بندرعباس
کارگر پالایشگاه نفت بندرعباس ضمن اشاره به نبود امنیت شغلی می گوید: مسئولین تعمیرات در بسیاری از مواقع برای انجام کار عجله به خرج می دهند و با وجود خستگی روزانه با تهدیداتی چون تعلیق و قطع اضافه حقوق و حتی اخراج مواجه می شویم
به گزارش مورخ 29دی ماه ایلنا،سه شنبه هفته پیش 2 کارگر مکانیک واحد 71 پالایشی به علت نشتی گاز وایجاد آتش سوزی دچار سانحه شدند و امروزصبح یکی از آنان بر اثر سوختگی شدید جان سپرد.
بنا بهمین گزارش،ساعت 6 عصر روز سه شنبه هفته پیش کارگران پالایشگاه نفت بندرعباس کار خود را به پایان رسانده و مشغول تعویض لباس کار خود هستند به امید اینکه راهی خانه شوند که در این میان کارفرما دو مکانیک از واحد 71 پالایشی را فرا میخواند : رضا کشاورز و ابراهیم مریدی برای انجام رفع نشتی گاز آماده شوند .
با وجود اتمام ساعت کاری وحضور کارگران تازه نفس شیفت بعدی به اصرار کارفرما این دو کارگر دست از تعویض لباس برداشته و برای رفع نشتی از لاین گاز که پایین یکی از دستگاهها (تلمبه ) در حال کار بوده بوده دو کارگر مکانیک رضا کشاورز و ابراهیم مریدی با لباس غیر ایمن اما ماسک دار از پله ها تا ارتفاع 4،5 متری بالا می روند .
ساعت حدود 6 با پیشروی نشتی گاز مواد از بالا به روی تلمبه می ریزد و آتش سوزی رخ می دهد و به ارتفاع سرایت می کند ،کارگران اسیر زبانه های آتش می شوند .
مریدی با 35 درصد سوختگی و کشاورز با بیش از 85 درصد سوختگی از نوع درجه 3 طبق تشخیص بخش سوختگی بیمارستان شهید محمدی بندرعبا س پس از چند روز بستری شدن به بیمارستان شهرستان یزد منتقل می شوند و متاسفانه امروز رضا کشاورز جان سپرد .
کارگر ی که خود شاهد ماجرا بود می گوید : به دلیل وجود گازهای خطرناک و نبود اقدامات پیشگیرانه ای چون حضور آتشنشان و بازرسی قبل از ادامه کار و مدیریت عجولانه باعث بروز چنین حادثه ای شد .هرچند که با حضور آتش نشان در این حادثه با وجود تجهیزات و ماشین آلات مجهز عملکرد مطلوبی ارایه نشد .
کارگر دیگری ضمن اشاره به نبود امنیت شغلی می گوید: مسئولین تعمیرات در بسیاری از مواقع برای انجام کار عجله به خرج می دهند و با وجود خستگی روزانه با تهدیداتی چون تعلیق و قطع اضافه حقوق و حتی اخراج مواجه می شویم .
در گفتگوی تلفنی با روابط عمومی پالایشگاه نفت بندرعباس ،ضمن برخورد غیر حرفه ای با خبرنگارما حاضر به توضیح در این خصوص نشد و آن را موکول به جلسه ای با حضور مسئولین کرد .
گزارشی از کارخانه قند مکریان مهاباد
بر اساس گزارش رسیده به کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری، به دنبال سیل اخراج سازی های پی در پی کارگران به یُمن به اصطلاح هدفمند کردن یارانه­ها، کارفرمای کارخانه قند مکریان مهاباد چندی قبل 60 نفر از کارگران خود را از کار اخراج نمود و وعده داد که آنان را در اسرع وقت به سر کار باز می گرداند.
لازم به ذکر است که این کارگران بدون هیچ گونه بیمه بیکاری به امید بازگشتن به سرکارهایشان در بلاتکلیفی به سر می برند. خبرها حاکی از آن است که تعداد 25 نفر کارگر باقیمانده در این کارخانه، تنها 15 روز از هر ماه کار می کنند و بقیه ماه را بدون حقوق و مزایا در بیکاری به سر می برند. اداره کار نیز مانند همیشه هیچ گونه عکس العملی در مقابل این  بی حقوقی ها ندارد و عملا سکوت کرده است.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری پنجشنبه ۲۹ دی ۱۳۹۰
کارگران تولید‌دارو پیش از تعرض بیش‌تر به اعتراض برخواستند
سالیان درازی است که کارگران تولید‌دارو برای رفع نیازهای اولیه‌ی زندگی‌شان، در هر هفت روز هفته 12 تا 14 ساعت کار ‌می‌کنند تا بتوانند حقوقی دریافت کنند، حقوقی که تا خط فقر اعلام شده از طرف ارگان‌های رسمی فاصله‌ی زیادی دارد و چند برابر از آن کم‌تر است!
مدتی است که مدیریت شرکت با بهانه‌ی خراب‌تر شدن اوضاع اقتصادی و تحریم‌های بین‌المللی و گران شدن قیمت دلار و تأثیر آن بر صنایع دارویی، تصمیم گرفته است که ساعت‌های کار در روز را کم کرده و پنج‌شنبه و جمعه را نیز تعطیل کند. این مسئله باعث اعتراض شدید کارگران شده، به طوری که آنان در روز چهارشنبه 21 دی‌ماه 1390 بعد از صبحانه دست از کار کشیدند و مقابل درب اداری تجمع کردند. مدیر عامل کارخانه (دکتر یعقوبی) پس از شنیدن صدای اعتراض شدید، در جمع کارگران حاضر شد و شروع کرد به تشریح وضعیت شرکت و این‌که تحریم‌ها چه تأثیری بر تولید داشته‌اند و اضافه کرد که: «باید خدا را شکر کنید که با این وضعیت ما هم‌چنان می‌توانیم تا عید به شما حقوق بدهیم»!
در اعتراض به صحبت‌های مدیرعامل، کارگران مسائل و مشکلات‌شان را اعلام کردند. آنان‌ گفتند: « با 12 تا 14 ساعت کار روزانه دیگر نه استراحتی داریم و نه از وضعیت خانواده و فرزندان‌مان خبری داریم. این که ما می‌خواهیم این ساعت‌های کار طولانی را حفظ کنیم، نه از روی رضایت بلکه از روی ناچاری است، وگرنه باید از گرسنه‌گی بمیریم». در ادامه کارگران از مدیر عامل در ارتباط با بازنشستگی سؤال کردند که او در جواب گفت: «این دست ما نیست، سازمان تأمین اجتماعی باید اقدام کند». سپس کارگران به مشکلات دیگر شرکت پرداختند و در انتهای این تجمع اعتراضی عنوان کردند که: «با قطع کردن اضافه‌کاری و با این حقوق‌های ناچیز، ما نمی‌توانیم به نیازهای ابتدایی زندگی خانواده‌ی خود بپردازیم».
کارگر تولیددارو25 دی‌ماه 1390
منبع:سایت کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری پنجشنبه ۲۹ دی ۱۳۹۰
بیست ونهم دی ماه 1390

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر