جمهوری اسلامی، همواره با سرکوب و دستگیری و زندان و شکنجه و اعدام روزگار گذرانده و تداوم حیاتش بسته به همین سیاست های تبه کارانه و پلید است.
در شرایط کنونی نیز که جمهوری اسلامی از یک سو، با سیاست های نابکارانه اقتصادیش فقر و فاقه را برای مردم جامعه ما سبب شده و در تنگنای تنهائی جهانی گرفتار آمده است و از سوی دیگر، در آستانه نمایش انتخابات مجلسش قرار دارد با تمام قوا می کوشد؛ هر ندای حق طلبی و افشاگرانه را خفه کند، هرگونه شکل گیری اعتراضات همگانی را از میان بردارد و یک فضای امن و آرام را در منظر جهانی به نمایش بگذارد.
جمهوری اسلامی، در شرایط تنهائی کنونی جهانیش، از این هراس دارد که ناخشنودی های مردم جامعه ما، متاثر از فضای جهانی، پشتیبانی کافی را برای بدل شدن به شورش های برانداز پیدا کند و بساط ننگین این حکومت زجر و چپاول را در هم بریزد.
دستگیری پی در پی روزنامه نگاران مستقل، دانش جویی، زنان، محیط زیست، فرهنگی و هنری و فعالین کارگری، که توانائی هدایت مبارزات کارگری را دارند، شدت بخشیدن به موج اعدام های علنی، اعلام افزایش صددرصدی پرونده های قضائی از سوی مدیرکل اجتماعی و فرهنگی معاونت پیشگیری از وقوع جرم قوه قضائیه از 8 میلیون به 16 منیلیون در امسال، بستن خانه سینما و چشم الکترونیک گذاشتن در کافه های اینترنتی و کنترل شدید کسانی که وارد اینترنت می شوند و بسیاری کنترل ها و جاسوسی های دیگر، همگی در خدمت چنین سیاستی ست.
جمهوری اسلامی، از این همه سرکوب طرفی نخواهد بست. همان گونه که در این سی و سه سال حاکمیت ضد انسانیش از این سیاست ها طرفی نبسته است.
صدای مردم را نمی شود با بستن دهان در گلو خفه کرد.
کانون نویسندگان ایران در تبعید، بنا به وظیفه همیشگی اش، مانند همه آزادی خواهان و مدافعان آزادی اندیشه و بیان در بازتاب صدای مردم ایران سهم خود را به انجام می رساند.
آزادی پیروز است
کانون نویسندگان ایران در تبعید
22 ژانویه 2012
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر