اخباروگزارشات کارگری30بهمن ماه1390

- کارگران اخراجی قرارگاه سازندگی قائم قصد دارند برای احقاق حقوق خود در جلوی درب این قرارگاه تجمع کنند
- هشدار پزشکان و مقامات زندان درباره ی وضعیت وخیم رضا شهابی
- عدم پرداخت دستمزدهای کارگران شرکت ساپتا
- گزارشی از وضعیت معیشتی‌یِ صیادان حاشیه‌ی جنوبی‌ی دریای خزر
-چهار انگشت دست یک کارگر مرغداری حین کار قطع شد
- پرستاری در کشور زمینگیر شده است
- شناسايي صدها حقوق بگير غيرکارمند در دولت
- تظاهرات “میلیونها” نفر در اعتراض به قوانین جدید کار در اسپانیا
کارگران اخراجی قرارگاه سازندگی قائم قصد دارند برای احقاق حقوق خود در جلوی درب این قرارگاه تجمع کنند
بنا بر اخبار رسیده  به اتحادیه آزاد کارگران ایران، 350 تن از کارگران قرارگاه سازندگی قائم که در تاریخ 10 مهر ماه 09 توسط کارفرما اخراج و از کار بیکار شده اند، در عین حال که عیدی و پاداش سال 89 و 90 و حق سنوات و نزدیک به دو ماه حقوق خود را دریافت نکرده اند، به دلیل پرداخت نشدن حق بیمه آنها توسط کارفرما از دریافت بیمه بیکاری  نیز محروم شده اند. این کارگران بارها به اداره کار و امور اجتماعی شهرری مراجعه و شکایت کرده اند ولی تا کنون هیچ گونه جواب قانع کننده ای به آن ها داده نشده است. آنها هم اکنون در شرایط سخت و ناگواری بسر می برند که بعضی از آنان از عهده مخارج بیمارستان، مسکن و مخارج روزانه خود بر نمی آیند. به همین دلیل و به نقل از یکی از نماینده های آنان،  این کارگران قصد دارند در روز دوشنبه برای پی  گیری و حقاق حقوق خود د ر جلوی درب قرارگاه واقع د رخیابان سهروردی شمالی تجمع نمایند.
 اتحادیه آزاد کارگران ایران - یک شنبه 30 بهمن 90
هشدار پزشکان و مقامات زندان درباره ی وضعیت وخیم رضا شهابی
اطلاعیه 22 کمیته دفاع از رضا شهابی
رضا شهابی عضو هیات مدیره و مسوول مالی سندیکای کارگران شرکت واحد و کارگر زندانی در بند 350 زندان اوین دوباره از نظر جسمی دچار وخامت اوضاع شده است و مقامات پزشکی زندان و مسوولان زندان اوین اعلام کرده اند مسوولیت وضعیت رضا و ریسک جانی شهابی را بر عهده نمیگیرند و این کارگر زندانی  باید فورا از زندان بیرون برده شود.
رضا شهابی که به دلیل وخامت اوضاع جسمی اش آمادگی برای عمل جراحی نداشت به دستور تیم پزشکی لازم بود به مدت سه ماه استراحت مطلق در منزل کند تا آمادگی لازم برای عمل جراحی را کسب کند، اما به زندان اعزام شد.
اکنون هم بندی های شهابی با نگرانی و در حد توان از وی مراقبت میکنند اما با اینحال نیمه ی بدن رضا سست و بیحس شده ، زیر چشمش کبود شده، درد کمر و دست هایش آنچنان شدت گرفته که از شدت درد نمیتواند بخوابد و داروهای لازم برای او در بهداری زندان موجود نیست.
همچنین شرایط سر و صدا و بالا پایین رفتن برای اعزام وی به بهداری زندان برای شرایط وخیم او بسیار خطرناک است.
مسوولین زندان و مسوولین پزشکی زندان اعلام کرده اند امکانات فیزیوتراپی موجود در زندان به هیچ وجه مناسب وضعیت شهابی نیست و لازم است او به صورت مداوم زیر نظر متخصص جراح اعصاب مداوا شود تا برای عمل جراحی آماده شود.
کمیته دفاع از رضا شهابی ضمن اعلام خطر در مورد وضعیت جسمی رضا شهابی، خواهان دستور فوری مقامات قضایی برای اعزام سریع رضا به منزل و نیز خواهان بسته شدن چه فوری پرونده ی قضایی و اعمال فشار و رنج بر این کارگر زندانی و اعضای خانواده اش میباشد.
کمیته دفاع از رضا شهابی
30/11/90
 
www.k-d-shahabi.blogspot.com
k.d.shahabi@gmail.com
تلفن سخنگوی کمیته دفاع از رضا شهابی : آقای محمود صالحی : 09188747104
عدم پرداخت دستمزدهای کارگران شرکت ساپتا
دیروز تعداد بیست نفر از کارگران شرکت مهندسی و ساخت پست های فشار قوی و صنعتی - ساپتا - در اعتراض به پرداخت نشدن دستمزدهایشان در داخل ساختمان شرکت واقع در خیابان خرمشهر تهران تجمع کردند. در این تجمع مدیر عامل جدید شرکت با اعلام اینکه شرکت نقدینگی و پول کافی در اختیار ندارد از کارگران معترضی که بین ٣ تا ١١ ماه طلب دارند، خواست در صورت ناراضی بودن شرکت را ترک کنند.
شایان ذکر است از ٣ سال پیش به دنبال واگذاری شرکت مذکور به بخش خصوصی، تنها حدود ۵٠ نفر کارشناس و متخصص برق مغول به کار هستند .
کارگران نیروگاه های ایران -یکشنبه ٣٠ بهمن ماه ١٣٩٠
گزارشی از وضعیت معیشتی‌یِ صیادان حاشیه‌ی جنوبی‌ی دریای خزر
شروع فصل صید ماهیان استخوانی در دریای خزر که معمولاً از 20 مهر‌ماه هر سال آغاز شده و تا 15 فروردین‌ماه سال بعد ادامه می‌یابد،‌ صیادان این مناطق کشور که ساکن سه استان شمالی‌ی ِ گیلان، مازندران و گلستان هستند، تورهای خود را در دریا پهن می‌کنند تا بتوانند با استفاده از این منبع طبیعی، در حد امکان زندگی خود و اعضای خانواده‌های‌شان را برای کل سال تأمین کنند.
البته این واقعیتی است که طی سال‌های اخیر به دلایل مختلف از جمله آلودگی رودخانه‌هائی که با خود حجم زیادی از فاضلاب‌های شهری و صنعتی را به داخل دریای خزر می­ریزند و صید بی‌رویه‌ی ماهی، منابع غنی ماهیان استخوانی دریای خزر کاهش یافته و زندگی صیادان ــ که با مقدار صید ماهی در این دریا و رودخانه ها مرتبط بوده و با آن رابطه‌ی مستقیم و تنگاتنگی دارد ــ تحت‌تأثیر این شرایط و بی‌توجهی­ها، سخت به مخاطره افتاده است. تا آن جا که بر اساس واقعیت­های موجود  و نظر‌خواهی از صیادان، میانگین درآمد ماهیانه‌ی آنان از این کار پرمشقت و طاقت‌فرسا از حداقل حقوق و مزایای مصوب  وزارت کار و امور اجتماعی برای یک کارگر ساده ــ 330 هزار تومان ــ کمتر بوده و گذران زندگی برای آنان بسیار دشوار شده است.
از طرف دیگر سازمان شیلات به پیروی از سیاست واگذاری شرکت‌های دولتی به بخش خصوصی و پیمان‌کاران، در ارتباط با بحث خصوصی‌سازی، چند سالی است که شرکت‌های ماهگیری تحت‌پوشش خود را به شرکت‌ها و تعاونی‌های خصوصی صید واگذار کرده و صرفاً از طریق کنترل و نظارت بر آن شرکت‌ها، سود سرشاری را از کار نکرده و زحمت نکشیده نصیب خود می‌کند! سازمان شیلات کشور از یک‌سو به هیچ‌وجه و تحت هیچ عنوانی اجازه‌ی استفاده و فروش ماهیان خاویاری را به صیادان این تعاونی‌ها نمی‌دهد و از سوی دیگر با فرستادن بارزس و مأمور در هنگام صید، معدود ماهیان خاویاری ارزش‌مندی را که به دام این صیادان زحمت‌کش می­افتد، به قیمت بسیار نازلی از آن‌ها گرفته و سپس آن‌ها را با قیمت‌های بسیار بالاتر به خارج از کشور صادر کرده  و یا در بازار داخلی در اختیار افرادی خاص و یا برخی فرودگاه‌ها و هتل­های لوکس قرار می‌دهد.
تا آن‌جا که به جرئت می‌توان گفت که هیچ‌کدام از صیادان زحمت‌کش این مناطق، هیچ‌گاه لب‌شان حتی به خاویار آن ماهیان ارزش‌مند نرسیده است و این خود مصداق بارز این شعر و این ضرب‌المثل عامیانه است که می‌گوید: «رنج گل بلبل کشید و فیض گل را باد برد».
کاهش روز‌افزون صید ماهیان استخوانی دریای خزر، البته کاهش شدید درآمد این تعاونی‌ها و صیادان زحمت‌کش را به‌دنبال داشته که همراه با گرانی و افزایش لجام‌گسیخته‌ی قیمت ابزار و لوازم ماهی‌گیری در سال‌های اخیر ــ که بدون هیچ‌گونه کمک و مساعدتی از جانب سازمان شیلات و ارگان‌های ذی‌ربط، تماماً می‌بایست توسط خود این صیادان تهیه و خریداری شود، مشکلات و معضلات این بخش از کارگران زحمت‌کش را دو‌چندان کرده و به دفعات موجب استقراض این صیادان از بانک‌ها و مؤسسه‌های مالی مختلف شده است. عدم توانایی صیادان در بازپرداخت دیون مالی، به نوبه‌ی خود باعث ورشکستگی تعدادی از این تشکل‌ها و تعاونی‌ها شده است. موضوعی که حتی از نگاه مسئولین مربوطه نیز دور نمانده است. به گونه‌ای که براساس گفته‌ی معاون صید و بنادر ماهی‌گیری شیلات استان گیلان، تعداد شرکت‌های تعاونی صیادی این استان در سال‌های اخیر از 75 شرکت به 58 عدد کاهش یافته است. درحال حاضر تعداد این شرکت‌ها و شاغلین آنها در استان‌های مازندران و گلستان به ترتیب به 53 شرکت تعاونی با 4000 صیاد و 21 شرکت تعاونی با 1460 صیاد رسیده است.
وضعیت زندگی ماهی‌گیران منفرد و آزاد، به مراتب دشوارتر و بدتر از صیادان تحت پوشش شرکت‌های تعاونی است. اینان از یک سو چشم بر دریا دارند تا لقمه‌نانی به‌کف آورند و از سوی دیگر می‌ترسند که مبادا مورد حمله و هجوم مأموران شیلات قرار گیرند. چه بسا در پایان یک شب و روز سخت در جدال با امواج خروشان دریا و صیدی اندک، در راه بازگشت به خانه تمام وسایل صیادی‌شان و علاوه برآن حاصل دست‌رنج‌شان - که فقط چند عدد ماهی ست - ، از سوی ماموران به تاراج برده شود و در  مواردی نیز هدف گلوله آنان قرار گیرند و جا‌ن‌شان را از دست بدهند. همین چند سال پیش بود که قتل یکی از صیادان زحمت‌کش در بندر کیاشهر استان گیلان موجب اعتراض و خشم مردم منطقه شده بود. واقعاً که دنیای وارونه­ای‌ ست، این دنیای سرمایه! یک  ماهی‌گیر برای گرفتن تنها چند ماهی جهت گذران زندگی خود و خانواده‌اش کشته می­شود، اما ثروت‌ها و منابع آبی این سرزمین به بهانه‌ها و ترفندهای مختلف، توسط معدودی صاحب سرمایه و قدرت به تاراج می‌رود. به راستی که محمد‌علی افراشته، شاعر آزادی‌خواه و مردمی گیلان‌زمین در شعر معروف‌اش «شغال محکوم» چه خوب گفت که:
«دزد یک خربزه، بر سر دار   اما    دزد صد قریه، آقا و عزیز» !!
بی جهت نیست که آمار حوادث و سوانح کاری صیادان بسیار بالا و تکان‌دهنده است. شکل و نوع کار آنها بسیار سخت و مشقت‌بار است و با توجه به فصول کاری‌شان در پاییز و زمستان به طور مداوم خطرات جدی و متعددی آنان را تهدید می­کند. اغلب‌شان به دلیل کار در هوای سرد و مرطوب شمال دچار بیماری‌های متعدد از جمله رماتیسم و درد مفاصل و بیماری‌های استخوان و غیره هستند. پهن نمودن تورها در هوای سرد و رفتن به داخل آب دریا و سپس جمع کردن آن بوسیله تراکتور و یا سایر  ماشین‌آلات مکانیکی، آنان را در معرض حوادث دلخراش از قبیل شکستگی و یا حتی  قطع دست و پا قرار می­دهد.
نگهبان یکی از این تعاونی­ها که بارها شاهد حوادث تلخی از قبیل قطع نخاع یکی از همکاران خود بود، توضیح داد که چگونه در پی یک حادثه از ناحیه‌ی کمر دچار  شکستگی استخوان شده و سال‌ها بدون هیچ کمکی از طرف شیلات و یا هیچ ارگان دیگری، درگیر درمان خود بوده و متحمل هزینه‌های بسیاری شده است.
جالب این که سازمان فربه و عریض و طویل تأمین اجتماعی، با اطلاع از سختی کار  این بخش از کارگران و آمار بالای حوادث کار،‌ تنها برای شش‌ماه از سال آن‌ها را تحت پوشش قرار می­هد و متأسفانه صیادان فاقد هر گونه بیمه‌ی تکمیلی برای جبران هزینه‌های سنگین درمانی هستند.
با این اوصاف کارگران صیاد و اعضای شرکت‌های تعاونی صیادی در شهرها و روستاهای مختلف این سه استان، کم‌تر با یکدیگر در ارتباط بوده و بیش‌تر تلاش می‌کنند تا  مشکلات عدیده‌ی خود را به شکل فردی و شخصی حل و فصل نمایند. بی‌جهت نیست که از  تعداد فراوان تعاونی‌های صیادی که توسط خود کارگران در شهرهای مختلف این سه استان تشکیل شده است، هم‌اکنون تنها تعدادی معدودی باقی‌مانده و به کار خویش ادامه می‌دهند. حال آن که کارگران این تعاونی‌ها می‌توانند در ارتباط  نزدیک با یکدیگر و ایجاد تشکل‌های سراسری صیادی، خواست­ها و مطالبات خود را در این زمینه هم‌آهنگ کرده، ضمن طرح خواست‌ها و مطالبات خویش، برای تحقق و به کرسی‌نشاندن آن مبارزه کنند؛ خواست ها و مطالباتی چون:
ــ قرار گفتن شغل صیادی در ردیف کارهای سخت و زیان‌آور.
ــ تحت پوشش بیمه‌ی تأمین اجتماعی قرار گرفتن برای تمام سال و نه فقط شش‌ماه و درنظر گرفتن بیمه‌ی تکملی برای صیادان.
ــ تامین وسایل صیادی از سوی مراکز و مراجع ذی‌ربط مانند سازمان شیلات کشور و . . .
و هم‌چنین مواردی که خود صیادان باید بررسی کنند و در خواست‌های خود بگنجانند
کمیته‌ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری- بهمن‌ماه 1390
چهار انگشت دست یک کارگر مرغداری حین کار قطع شد
بنا بر خبرهای رسیده به اتحادیه ازاد کارگران ایران، سه انگشت دست اشرف وفائی حین کار با دستگاه خرد کن دان در مرغداری قطع شد. پس از این سانحه اشرف را به بیمارستان بیستون کرمانشاه منتقل کردند اما درمان مناسب در مورد وی انجام نشد و پس از عفونت یک انگشت دیگرش به تهران منتقل گردید که متاسفانه این انگشت وی نیز باید قطع شود.
این کارگر 19 ساله با دستمزد ماهیانه 200 هزار تومان و بدون برخورداری از حق بیمه در این مرغداری کار میکرد. کارفرمای این مرغداری که در جاده کامیاران کرمانشاه قرار دارد در رابطه با قطع انگشتان دست اشرف هیچ مسئولیتی بر عهده نگرفته و وی را به حال خودش رها کرده است.
اتحادیه آزاد کارگران ایران – 30 بهمن 1390
پرستاری در کشور زمینگیر شده است
عضو شورای عالی نظام پرستاری با انتقاد از اجرا نشدن قانون کاهش ساعت کار پرستاران در کلانشهرها و عدم تمایل پرستاران به استخدام در بیمارستانهای دولتی، اظهارداشت: متاسفانه پرستاری در کشور زمینگیر شده است.
محمد شریفی مقدم در گفتگو با مهربتاریخ30بهمن ماه، به جلسه اخیر شورای عالی نظام پرستاری با مدیران ارشد وزارت بهداشت اشاره کرد و اظهارداشت: متاسفانه به رغم اینکه مجوزهای استخدام مهیاست ولی پرستاران تمایلی به استخدام در بیمارستانهای دولتی ندارند.
وی با اشاره به روند نگران کننده ترک شغل پرستاران، افزود: عدم تمایل به استخدام در بخش دولتی و همچنین ترک شغل در بیمارستانهای دولتی، فشار کار بر پرستاران شاغل دوچندان شده و در نتیجه باعث شده تا پرستاری زمینگیر شود.
دبیرکل خانه پرستار با اعلام اینکه شاهد کاهش شدید کیفیت خدمات پرستاری در کشور هستیم، گفت: متاسفانه مردم و بیماران از حداقل خدمات پرستاری محرومند.
شریفی مقدم به دلایل افت کیفیت خدمات پرستاری در بیمارستانهای دولتی اشاره کرد و افزود: پرستاران از طرفی با شعارهای مسئولان مبنی بر اجرای قانون ارتقای بهره وری و تعرفه گذاری خدمات پرستاری مواجه اند و از طرف دیگر در عمل آنچه را که باید اتفاق بیافتد، نمی بینند.
وی ادامه داد: متاسفانه استخدام 23 هزار پرستار که این همه روی آن مانور داده شده است نه تنها تحقق پیدا نکرده است بلکه باعث دلسردی و بی انگیزگی پرستاران شده است.
عضو شورای عالی نظام پرستاری با اشاره به گذشت حدود 5 سال از قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری و اجرا نشدن آن، اظهارداشت: بهتر است که در مورد این قانون سکوت کنیم..
شریفی مقدم با عنوان این مطلب که مهمترین محور قانون ارتقای بهره وری نیروهای بالینی نظام سلامت، کاهش ساعت کار پرستاران بوده است، افزود: هدف اولیه از اجرای این قانون این بود که با استخدام 23 هزار پرستار جدید، ساعت کار پرستاران کم شود. اما این مهم در کلانشهرهایی مثل تهران، شیراز و... تحقق پیدا نکرده و فقط در قالب اضافه کار و پرداخت مابه التفاوت ساعت کار پرستاران، اجرا می شود.
وی گفت: هدف این نبود که پرستار اضافه کار داشته باشد و از همین رو پرستاران به این موضوع به شدت اعتراض دارند.
دبیرکل خانه پرستار با عنوان این مطلب که مسئولان مربوطه در وزارت بهداشت متوجه این مشکلات شده اند، افزود: اما متاسفانه خیلی دیر این موضوع را متوجه شده اند و زمان خواهد برد تا مشکلات حل شود.
وی گفت: متاسفانه مسئولان مربوطه فکر می کنند با پرداخت اضافه کار مشکل پرستاران حل می شود، در حالی که مشکل جامعه پرستاری کشور بنیادی است و باید به طور اساسی به آن پرداخت شود.
شناسايي صدها حقوق بگير غيرکارمند در دولت
بر اساس بررسي هاي دولت، پس از راه اندازي سامانه متمرکز شناسايي و ساماندهي کارمندان دولتي، افرادي شناسايي شده اند که اسامي آنها در بين حقوق بگيران دستگاههاي دولتي ديده مي شود اما کارمند آن مجموعه نيستند و نوع فعاليت آنها نيز مشخص نيست. در اين بررسي تطبيقي که هنوز تمام دستگاههاي دولتي مشمول آن نشده اند، صدها نفر با اين مشخصات کشف و حقوق آنها قطع شده است.
منبع: خراسان - یکشنبه 1390/11/30
تظاهرات “میلیونها” نفر در اعتراض به قوانین جدید کار در اسپانیا
به گفته سندیکاها و برگزارکنندگان تظاهرات، میلیونها نفر در خیابانهای شهرهای مختلف اسپانیا علیه اصلاحات جدید قوانین کاری اعتراض کردند.
یکی از تظاهرکنندگان می گوید: “آنها می خواهند شغل پدر و مادرها را بگیرند و آن را با نصف حقوق به فرزندان آنها بدهند.”
اسپانیا با حدود بیست و سه درصد، بالاترین میزان بیکاری را در میان کشورهای صنعتی داراست.
این در حالی است که این میزان برای جوانان 16 تا 24 ساله حدود پنجاه درصد است.
دولت راستگرای ماریانو راخوی، که با کسری بودجه نیز مواجه است با کاهش زمان دریافت حقوق بیکاری از 42 به 24 ماه، و افزایش زمان دوره استخدام آزمایشی به یک سال، مبادرت به “انعطاف پذیر کردن بازار کار” این کشور کرده است.
منبع:یورونیوز2012-02-19
30بهمن ماه1390
akhbarkargari2468@gmail.com

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر