چرا توقف کنیم؟

 سرود سفر را سر ندهیم؟
 از کوره راهها به سوی قله ها نشتابیم؟
 نفسها را به هوای تازه نسپاریم؟
و در رگهای زندگی جاری نشویم؟
مگر نفس های گرم حیات نسلهای آینده
در تن زنان جان نمی گیرد؟
و اما عمر زنان مرگی نیست
که نامش  زندان زندگا نی ست!؟
..........
همیشه برای متوقف کردنمان
دیوارهائی بلندتر از دیوار چین ساخته اند
 دیروز
زنان دانا را به نام جادوگر*
 بر شعله های آتش می سوزاندند
پاهای زنان چینی را می بستند*
تا پاهایشان ظاهری زیبا بیابد !!!
و امروز
 با چادر و مقنعه و بورکا
 قوانین شرعی قرون وسطا
و هزاران زنجیر نامرعی دیگر می خواهند
زنان را برای همیشه
 در عمیق ترین حفره های زیر دریا نگاه  دارند
آخر تا به کی باید به ظاهر زندگی کردن اما 
در سلول های بی مرز  جان دادن
 تا به کی باید
 سنگ سنگ بنای زندگانی را بر هم نهادن
ولی خود در این دیار
آواره ای بی خانه بودن؟
تا به کی خواستن و کوشیدن اما
زمین را زیر پا خالی دیدن
...........
  گورهر زن گمنامی
اشاره ایست به دانه درخت تنومندی
که در کویر خشک این دنیا
هیچگاه نروید
پس چرا باید توقف کرد؟
 چرا باید ترسید؟
از چه باید ترسید؟
از رسوائی و بدنامی!!؟
از رسوائی و بدنامی وقتی که
در چشمان مردسالاران
خود زن بودن رسوائی و بد نامیست!!؟؟
................
 چرا توقف کنیم
 سرود سفر را سر ندهیم؟
از کوره راهها به سوی قله ها نشتابیم؟
نفسها را به هوای تازه نسپاریم؟
و در رگهای زندگی جاری نشویم؟
جاده های انتظار
سالهاست که چشم به راه قدمهای ماست
به امید اینکه قدمهای ما
راه دشتهای فراخ و فراز قله های عظیم را
به روی دختران فردا بگشاید
پس چرا توقف کنیم؟
 چرا این راه را با هم  نرویم ؟؟!!
ناهید وفائی                                25.01.12  
*تقریبا ششصد سال پیش  در اروپا زنانی را که به آنها اتهام جادوگری وارد می شد زنده روی آتش می سوزاندند.
آن زنان, زنانی  دانا و توانا بودند که برای درمان افراد مبتلا به بیماریهای گوناگون از گیاهان داروئی استفاده  می کردند و از این طریق در بسیاری موارد  بیماران را از خطر مرگ نجات می دادند. در آن دوران آنها  به این متهم می شدند که آنها  با شیطان همکاری می کنند و جادوگرند و کارهای آنها باعث زیان و ضرر به مردم و حیوانات می شود.
* سالها قبل در چین,به دلیل ناعدالتیهای فراوانی که در حق زنان می شد زنان بسیاری از خانه فراری می شدند. برای  جلوگیری از این کار زنان,  پاهای آنان را  در سنین کودکی  محکم میبستند و تحت فشار قرار می دادند( قنداق پیچ می کردند) تا استخوانهای پا رشد نکنند.  کاری بسیار دردناک و وحشتناک. این کار علاوه بر درد و زجر بسیار باعث می شد تا زنان چینی در زمان بلوغ نتوانند به طور عادی راه بروند. البته برای توجیه این عمل وحشیانه,  آنان  پاهای کوچک را برای زنان زیبا محسوب می کردند و  برای پسر بچه های چینی آموزش مخصوص می گذاشتند که به آنان تحمیل کنند که زنان با پاهای کوچک زیبا هستند.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر