اخباروگزارشات کارگری 31فروردین ماه 1391

- رضا شهابی و کلیه سندیکالیست های ایرانی زندانی را آزاد کنید!
-6 سال زندان برای رضا شهابی برای خاموش کردن مدافعان حقوق کارگران
- شهابي در اعتصاب نيست - ادامه بازداشت دو عضو كميته دفاع  - تبريك آزادي مددي
-« دولت ایران، فعالین کارگری را تروریست می انگارد!»
- ابراهیم مددی آزاد شد 
- آزادی ابراهیم مددی را تبریک می گوییم
- تحصن و تجمع کارگران شهرداری رشت مقابل استانداری
- گزارشی از شرکت شمیم پژوهش
- تجمع اعتراض‌آمیز اعضای یک تعاونی مسکن
رضا شهابی و کلیه سندیکالیست های ایرانی زندانی را آزاد کنید!

سازمان های سندیکائی فرانسه: س.اف.د.ت، س.ژ.ت، اف.اس.او، سولیدر و اونسا محکومیت رضا شهابی را به شش سال زندان  محکوم می کنند. دادگاه او را به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال زندان و به اتهام « اقدام علیه امنیت ملی» به پنج سال زندان محکوم کرده است.
علاوه بر آن، او را محکوم کرده اند که مبلغ هفت ملیون تومان  کمک مالی به خانواده های فعالان کارگری زندانی، که از طریق صندوق همبستگی  با کارگران جمع آوری شده بود، را به صندوق دولت واریز کند.
دادگاه همچنین او را به پنج سال ممنوعيت از فعاليت، سخنرانی  و مصاحبه، پس از آزادی از زندان نيز محكوم کرده است .
رضا شهابی، خزانه دار سندیکای کارگران شرکت اتوبوس رانی واحد تهران و حومه است. او از چندین بیماری رنج می برد. از چند ماه پیش وضع سلامتی اش در اثر شرایط زندان وخیم تر شده است. او به خاطر محرومیت از مداوا با خطر فلج شدن روبروست. پزشکان  معتقدند که با توجه به مشکلات جسمانی، هر روز زندان برای او به منزله شکنجه است.
ما خواهان آزادی فوری او هستیم و براین باوریم که حبس این فعال سندیکائی از 22 ماه پیش و هم چنین این محکومیت، ناقض حقوق انسانی و سندیکائی است.
سندیکاهای فرانسه، علاوه بر آزادی رضا شهابی، خواهان آزادی فوری کلیه سندیکالیست های زندانی از جمله ابراهیم مددی از سندیکای واحد، علی نجاتی از سندیکای نیشکر هفت تپه، بهنام ابراهیم زاده، علی اخوان، محمد جراحی، شاهرخ زمانی، مهرداد امین وزیری، عبدالرضا قنبری (معلم محکوم به اعدام)، رسول بداغی (معلم) و .... هستند.
چند هفته پیش از برگزاری کنفرانس سازمان جهانی کار در ژنو، این محکومیت، بیش از پیش، سخنرانی های تشنج زدا و آرامش بخش نمایندگان دولت ایران در مجامع بین المللی را غیرقابل تحمل می سازد، به ویژه که این دولت مدعی است که در ایران هیچ کارگر و فعال کارگری در زندان نیست.

CFDT : Philippe Réau,  preau@cfdt.fr
CGT : Jean-François Courbe,  jf.courbe@cgt.fr
FSU : Dominique Giannotti,  dominique.giannotti@fsu.fr
Solidaires : Alain Baron,  contact@solidaires.
UNSA : Saïd Darwane,  darwane@unsa.


________________________________________________________________________
ترجمه و تکثیر از :
"همبستگی سوسیالیستی با کارگران ایران – پاریس"
"اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران  در ایران – پاریس"
بیانیه مطبوعاتی ـ برنامه نظارت ایران
برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر:
6 سال زندان برای رضا شهابی برای خاموش کردن مدافعان حقوق کارگران
علی نجاتی، شاهرخ زمانی، محمد جراحی، ساسان واهبی وش، بهنام ابراهیم زاده، رسول بداغی (بداقی)، محمد حسینی، مهدی فراحی شاندیز، فرزاد احمدی، مهرداد امیر وزیری، پدرام نصراللهی و علی اخوان، از جمله فعالان سندیکایی مستقل زندانی هستند
http://www.fidh.org/Six-years-prison-for-Shahabi?var_mode=calcul
پاریس ـ ژنو، 31 فروردین 1391. برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر، که برنامه مشترک «فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر» (FIDH)  و «سازمان جهانی مبارزه با شکنجه» (OMCT) است، نگرانی عمیق خود را از محکومیت فعال سندیکایی رضا شهابی به شش سال زندان ابراز می کند.
وکیل مدافعِ رضا شهابی، صندوقدار و عضو هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، در تاریخ 26 فروردین 1391اطلاع یافت که قاضی ابوالقاسم صلواتی رییس شعبه 15 دادگاه انقلاب اسلامی موکلش را به شش سال زندان محکوم کرده است. آقای شهابی به اتهام «تبلیغ علیه نظام» (یک سال زندان) و «تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی» (پنج سال زندان) محکوم شد. او همچنین به ۵ سال محروميت از فعاليت های اجتماعی و سندیکایی محکوم شده است. به علاوه، محکومیت او شامل پرداخت جریمه نقدی به مبلغ 70 میلیون ریال است. آقای شهابی که 20 روز برای اعتراض به این حکم فرصت دارد هنوز در زندان اوین در بازداشت است.
با وجود این که وضع سلامتی آقای شهابی در بازداشت رو به وخامت رفته، مسئولان زندان امکان رسیدگی کافی پزشکی را در اختیار او قرار نداده اند. او در آبان 1390 به خاطر درد گردن و کمر به بیمارستان منتقل شد و دکترها تشخیص دادند که وضع چندین مهره گردن او وخیم است و وی باید تحت عمل جراحی قرار بگیرد و پس از آن شش ماه در استراحت مطلق به سر ببرد؛ در صورت بستری نشدن در بیمارستان، ممکن است طرف چپ او فلج شود. در تاریخ 11 بهمن 1390، او برای عمل جراحی به بیمارستان منتقل شد، اما کمی بعد به خاطر خطرناک بودن عمل به زندان بازگردانده شد. گویا دکترها بر این عقیده هستند که او پیش از عمل باید چند ماه در استراحت مطلق به سر ببرد. اکنون علاوه بر گردن، کمر آقای شهابی نیز در وضعیت بدی است و وی ممکن است نیاز به عمل دیسک کمر داشته باشد. گویا ضایعات نخاعی و کمر او پس از دستگیری در اثر ضرب و شتم شدید در بند 209 وزارت اطلاعات در زندان اوین به وجود آمده است.
آقای رضا شهابی از تاریخ 26 فروردین 1391 در اعتراض به عدم رسیدگی به بیماری او و محکومیت زندان دست به اعتصاب غذای خشک زده و خواهان انتقال به بیمارستان و لغو حکم محکومیت شده است. برنامه نظارت یادآوری می کند که آقای شهابی پس از دستگیری در 22 خرداد 1389، و پیش از محاکمه در تاریخ 10 اسفند 1390 بیش از 22 ماه در بازداشت به سر برده است.
به علاوه برنامه نظارت یادآوری می کند که دولتمردان ایران به حمله به فعالان سندیکایی مستقل و آزار و تعقیب آنها و صدور حکم های ناعادلانه زندان علیه آنها ادامه می دهند تا از تعداد کسانی که حاضرند از حقوق کارگران دفاع کنند بکاهند. در حال حاضر چندین فعال سندیکایی مستقل در زندان به سر می برند، از جمله علی نجاتی، شاهرخ زمانی، محمد جراحی، ساسان واهبی وش، بهنام ابراهیم زاده، رسول بداغی (بداقی)، محمد حسینی، مهدی فراحی شاندیز، فرزاد احمدی، مهرداد امیر وزیری، پدرام نصراللهی و علی اخوان.
از سوی دیگر، برنامه نظارت از آزادی آقای ابراهیم مددی، نایب رییس سندیکای کارگران شرکت واحد، در تاریخ 30 فروردین 1391 پس از گذراندن محکومیت سه سال و نیم زندان که در آذر 1387 شروع شد، استقبال می کند.
سوهیر بالحسن، رییس فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر گفت: «بسیاری از فعالان سندیکایی در ایران به خاطر دفاع از حقوق بشر در معرض آزار و اذیت دایمی، به ویژه در سطح قضایی، قرار دارند. آنها خودسرانه بازداشت می شوند یا در خطر دستگیری به سر می برند. این پیگردهای خودسرانه در چارچوب سرکوب عمومی جامعه مدنی ایران در شرایط کنونی تنها به قصد خاموش کردن مدافعان حقوق کارگران انجام می شود.»
دبیر کل سازمان جهانی مبارزه با شکنجه، جرالد استابِرُک، نیز اضافه کرد: «برنامه نظارت به شدت محکومیت آقای شهابی را تقبیح می کند و از دولتمردان ایران می خواهد به آزار و اذیت مدافعان حقوق بشر پایان دهند، فوری و بدون قید و شرط تمام مدافعان حقوق بشر را که در بازداشت به سر می برند آزاد نمایند، سلامت جسمانی و روحی آنها را در هر شرایطی تضمین کنند، و به طور کلی اعلامیه سازمان ملل در باره مدافعان حقوق بشر، اعلامیه جهانی حقوق بشر و عهدنامه های بین المللی حقوق بشر را که ایران تصویب کرده رعایت کنند.»
تماس برای اطلاعات بیشتر
                     FIDH: Karine Appy / Arthur Manet : + 33 1 43 55 25 18
                     OMCT: Delphine Reculeau : + 41 22 809 49 39
جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران (عضو فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر): lddhi(at)fidh.net 
شهابي در اعتصاب نيست - ادامه بازداشت دو عضو كميته دفاع  - تبريك آزادي مددي
اطلاعيه 27 كميته دفاع از رضا شهابي
نظر به پرسش هايي كه در چند روز اخير از اين كميته شده است، لازم به توضيح است كه رضا شهابي در اعتصاب غذا به سر نميبرد. احتمالا علت اعلام چنين خبري از طريق چند سايت، اين است كه رضا پس از شنيدن خبر حكم‌اش اعلام كرده به اعتراض و اعتصاب در مقابل اين حكم ضد كارگري دست خواهد زد. اما نظر به وضعيت جسمي‌اش و نيز با توجه به درخواست‌هاي مكرر از وي، خوشبختانه او در حال حاضر در اعتصاب غذا نيست اما اكيدا اعلام كرده چنانچه حكم 6 سال زندان در مورد وي لغو نگردد قطعا دست به اعتراض و اقدامات مقتضي خواهد زد. اخبار موثق در مورد وضعيت رضا شهابي همچون گذشته از طريق پيگيري اطلاعيه هاي اين كميته قابل دريافت و استناد است.
با توجه به آزادي آقاي ابراهيم مددي، از اعضاي هيات مديره ي و نايب رئيس سنديكاي كارگران شركت واحد و همكار و دوست رضا شهابي بعد از 5/3 سال حبس در زندان اوين، كميته دفاع از رضا شهابي، از طرف اعضاي خود و نيز اعضاي خانواده ي رضا شهابي، آزادي اين فعال كارگري را به ايشان، خانواده‌اش و ديگر كارگران و اعضاي سنديكاي كارگران واحد تبريك ميگويد.
كميته دفاع از رضا شهابي از سويي ادامه ي بازداشت دو عضو خود در شهر سنندج، آقايان پدرام نصرالهي و فرزاد احمدي را محكوم نموده و خواستار آزادي بي قيد و شرط اين فعالين كارگري است.
در پايان، با توجه به وضعيت بسيار وخيم جسمي رضا شهابي و نظر به صدور حكم ضد كارگري 6 سال حبس و 5 سال ممنوعيت از فعاليت براي اين كارگر و عضو هيات مديره و مسوول مالي سنديكاي كارگران شركت واحد و با توجه به پرسش‌هايي كه از اين كميته درباب چگونگي دفاع و اقدامات لازم در اين مورد شده است لازم به تاكيد است كه :
ما از تمام كارگران، فعالين كارگري، تشكل ها و نهاد هاي داخلي و خارجي كارگري، نهاد‌هايي كه امر دفاع از حقوق انسان ها را در دستور كار خود دارند، رسانه ها و همه ي وجدان هاي بيدار ميخواهيم كه براي اعتراض به اين احكام، و براي لغو احكام صادره عليه شهابي دست به اقدامات قاطعانه، فوري و ممكن بزنند.
كميته دفاع از رضا شهابي – 31/1/91
www.k-d-shahabi.blogspot.com
                                                       k.d.shahabi@gmail.com
سخنگوي كميته دفاع : آقاي محمود صالحي : 09188747104
« دولت ایران، فعالین کارگری را تروریست می انگارد!»
ترجمه گفت و گوی محمود صالحی  با روزنامه نگار سندیکای CFDT فرانسه
محمود صالحی که هشت ماه از سال را به خاطر فعالیت‌های سندیکایی در زندان بسر میبورد، به دعوت کلکتیو سندیکاهای فرانسوی (س.اف.د.ت، س.ژ.ت، اف.اس.او، سولیدرو اونسا) برای سفری در پاریس بود. او بسیارمصمم، خواهان شناساندن حقوق کارگران و زحمت‌کشان کشورش می‌باشد و از موانع موجود در مقابل اعمال فشارهای ملی و بین‌المللی بر رژیم ایران سخن می‌گوید.
 چگونه تعهدات سندیکایی خود را به پیش می‌برید؟
 بجز سه تشکل‌ رسمی که مورد تائید رژیم است، اتحادیه‌ها در ایران ممنوع و با فشارهای دائمی روبرو هستند. باید دانست که استفاده از واژه سندیکا در قانون اساسی ممنوع شده است.
من تعهدات خودم را با شناخت کامل از اوضاع به عهده می گیرم؛ و می دانم که زندان و شکنجه هر لحظه در انتظارم است. از جمله در بزرگداشت اول ماه مه که از طرف دولت ممنوع اعلام شده است، همیشه خودم را آماده دستگیر شدن می‌کنم. بعضی مواقع فقط برای یک روز مرا دستگیر می‌کنند که در مراسم اول ماه مه شرکت نکنم؛ و گاهی هم برای مدتی طولانی‌تر!
  جدا از مورد شخصی من، ده‌ها مبارز در حال حاضر بدون هیچ اتهامی در زندان بسر می‌برند. بعضی از آنها  نزدیک به دوسال است که در زندان‌اند. در سیستم قضایی ایران این مجازات‌ها شامل حال کسانی است که برای کشور خطری ایجاد کنند. احتمالا ما هم تروریست فرض می‌شویم. سال گذشته یک معلم که بدنبال یک تظاهرات دستگیر شده بود به جرم اقدام علیه امنیت ملی اعدام شد. با وجود ماهیت خونخوار قدرت حاکم بسیاری از کارگران همچنان خواستار تشکیل اتحادیه‌های مستقل هستند.
 کارگران چه مطالباتی دارند؟
در ابتدا آنها می‌خواهند که کارشان رسمی باشد و بتوانند از خدمات اجتماعی اولیه مانند بیمه‌های درمانی برخوردار باشند. علاوه بر کمبودهای موجود در قوهء مقننه (کارگاه‌های کمتر از ده کارگر مشمول قانون کار نمی‌شوند) استخدام‌های غیر رسمی، خارج از چارچوب قانونی از سوی کارفرما بسیار رایج است و این کارکنان استخدام رسمی نیستند. آنها فقط پنجاه درصد از حقوق خود را دریافت می‌کنند، ولی خواهان دریافت حقوق کاملشان هستند. یعنی حداقل حقوقی که سالانه از طرف وزارت کار تعیین می‌شود که حدود دویست یورو است.
 در حالی که فعالیت‌های شما از سوی دولت غیرقانونی و ممنوع شده است، در رابطه با مطالباتتان به چه کسی رجوع می‌کنید؟
برای تقاضاهایمان ترفندهایی به کار می‌بریم! تشکل ما که 600 عضو دارد به عنوان اتحادیه ثبت نشده است، بلکه به عنوان انجمن ثبت شده است. بنابراین ما با این عنوان به دولت رجوع می‌کنیم و سعی می‌کنیم اهداف خود را پیش ببریم. اما مشکل دیگر ما اجرای اصل «سه جانبه گرایی»* در تریبونال کار ایران است. نه تنها اکثر شکایت‌ها را رد می‌کنند، بلکه نمایندگان کارکنان باید هم زمان هم برعلیه کارفرما و هم بر علیه دولت مبارزه کنند. (اکثر پرونده‌ها در رابطه با اخراج هاست و مسأله اخراج در قوانین کار ایران درج نشده است)
این سه جانبه گرایی، مشکل دیگری هم (در سطح بین‌المللی) برای ما ایجاد می‌کند. ما شکایت‌هایی را  نزد سازمان بین‌المللی کار بردیم، اما هیچ پاسخی تا کنون دریافت نکرده‌ایم و این هم تنها به یک دلیل ساده: هئیت ایرانی که در سازمان بین‌المللی کار، نماینده کارگران است عضو خانه کارگر (که یکی از سه تشکل رسمی دولتی است) می‌باشد!
جامعه بین المللی تحریم اقتصادی را به ایران تحمیل کرده است! این تحریم‌ها چه تاثیراتی در آنجا ایجاد کرده است؟  
این مجازات‌ها تاثیر بسیار منفی روی کارگران فقیر دارد و در نهایت به نفع سرمایه‌دارها تمام می‌شود و آنها را ثروتمندتر می‌کند. تقریبا ساعت به ساعت تورم افزایش می‌یابد، اما حقوق‌ها رشدی ندارد. نتیجه این تحریم‌ها روی کار و شغل به روشنی مشاهده می‌شود. بیکاری نسبی در کارخانه‌های مونتاژ در حال افزایش است.
یک نوع دورویی در این تحریم‌های اقتصادی وجود دارد و آن اینکه کل یک کشور را تحریم اقتصادی می کنند ولی چشم بر روی شرکت‌های بزرگ خارجی مستقر در ایران، می‌بندند. شما باید بدانید که سه شرکت بزرگ اتوموبیل فرانسوی در ایران کارکنان خود را در شرایطی که شرح دادم به کار می‌گیرند و حتی گاهی از نیروی کار کودکان نیز استفاده می‌کنند.
 در مقابل نبود یک مخاطب واقعی در سطح ملی و جامعه بین‌المللی بی‌کفایت، آیا همبستگی سندیکاهای بین‌المللی تنها راه ممکن نیست؟ چه انتظاراتی از آنها دارید؟
من نسبت به مضمون گفتگوهایی که ما با کالکتیو سندیکاهای فرانسوی، و بطور مشخص سندیکای س.اف.د.ت. داشتیم، بسیار خوشبین هستم. بدون آن ما نمی‌توانستیم به پاریس بیاییم و در شب همبستگی (16 مارس) که توسط کلکتیو سندیکاهای فرانسوی برنامه‌ریزی شده بود، شرکت کنیم. برگزاری شب همبستگی برای دفاع از حقوق و آزادی مردم ایران  و همچنین تشویق و دلگرمی ما برای ادامه مبارزه  صورت گرفت. با این وجود، ما نمی توانیم بدون ایجاد یک اتحاد بین‌المللی که فراتر از نامه‌نگاری، ملزم به اتخاذ اقدامات مشخص و قابل مشاهده باشد با دولت مقابله کنیم. بهر صورت ما براین باور هستیم که سرنوشت کشور ما، مانند کشورهای عربی در خیابان و با تغییرات سیاسی تعیین می‌شود.
مصاحبه کننده: Anne-Sophie Balle
*  در فرانسه در تریبونال کار هم نماینده کارگران یا کارمندان و هم نماینده کارفرما حضور دارند، یعنی دوجانبه گرایی. اما در ایران نماینده دولت هم حضور دارد.
ترجمه و تکثیر از اتحاد بین المللی درحمایت از کارگران در ایران
info@workers-iran.org
ابراهیم مددی آزاد شد 
روز چهار شنبه سی ام فروردین ماه، ابراهیم مددی نایب رئیس هیئت مدیره سندیکای شرکت واحد درمیان استقبال گرم همکاران و خانواده اش،پس از تحمل سه سال و نیم حبس آزاد شد. ابراهیم مددی مانند بسیاری دیگر تنها به خاطر حق خواهی و در جریان دخالت در فعالیت های کاملا مدنی و فعالیت متشکل دردفاع از حقوق خود و همکارانش مورد تعقیب قضایی قرار گرفت که اصولا جرم تلقی نمی شود و جزو حقوق غیر قابل انکار شهروندان محسوب می شود.
اتحادیه آزاد کارگران ایران ضمن تاکید بر خواست آزادی برپایی و  فعالیت تشکل های کارگری، آزادی ابراهیم مددی را به  خود و خانواده اش و نیز همکاران ایشان در سندیکای شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه و عموم کارگران ایران تبریک می گوید و خواستار آزادی سایر کارگران زندانی می باشد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران-31 فروردین 91
آزادی ابراهیم مددی را تبریک می گوییم
ابراهیم مددی، کارگر و نایب رئیس هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد تهران و حومه، روز چهارشنبه 18 آوریل پس از سپری کردن سه وسال نیم در زندان، ساعت 14 از زندان آزاد شد، و  خود را د رمیان اعضای خانواده، دوستان وهمکاران اش یافت که با دسته های گل و شیرینی و لبخند به پیشبازش رفته بودند.  اتحاد بین المللی، آزادی ابراهیم مددی را به ایشان، اعضای خانواده و به سندیکای کارگران شرکت واحد تبریک و شاد باش می گوید.
ابراهیم مددی سه سال و نیم از زندگی خود را در زندان گذارند؛ جرمش این بود که به یاری همکاران خود کوشیده بود با احیای سندیکای کارگران، از حقوق کارگری و انسانی خود و همکارانش دفاع کند. پیش از او منصور اسانلو، رئیس هیئت مدیره سندیکا به همان جرم، بعد از سپری کردن بیش از چهار سال پشت دیوار های زندان، سرانجام با قید و شرط  آزاد شد. و همین چند روز پیش رضا شهابی، خزانه دار سندیکای شرکت واحد، باز هم  به همان جرم به شش سال حبس، پنج سال محرومیت از فعالیت کارگری و پرداخت 7 ملیون تومان جریمه نقدی محکوم شد. فعالین کارگری  دیگر مانند بهنام ابراهیم زاده، علی نجاتی، علی اخوان، محمد جراحی ، مهدی فراحی، شاهرخ زمانی، و دیگر کارگران مبارز همچنان در زندان بسر می برند. فعالین کارگری در ایران، تاوان مبارزه برای تشکل یابی و عمل دستجمعی برای دفاع از حقوق اولیه خود را می پردازند. جمهوری اسلامی می کوشد که با زندانی کردن و سرکوب فعالین کارگری مانع از تداوم مبارزات کارگران شود. اما اکنون مدت هاست که فصل دیگری آغاز شده است. کارگران بیش از پیش دریافته اند که راه دیگری جز تشکل یابی ندارند. صدور احکام طولانی زندان  برای کارگران  ضمن برملا کردن بیشترماهیت ضد کارگری جمهوری اسلامی،  نشان دهنده هراس این رژیم از تشکل یابی کارگران است .
ما همچنان برای آزادی کارگران زندانی تلاش خواهیم کرد.
اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران-18 آوریل 2012
استمداد کارگران خدمات شهری - تحصن و تجمع کارگران شهرداری رشت مقابل استانداری
شنبه ١٩/١/٩١ حدود هفتاد نفر از کارگران قراردادی خدمات شهری رشت که طرف قرارداد با شرکتهای بخش خصوصی و خدماتی هستند در مقابل استانداری گیلان واقع در خیابان معلم رشت تجمع کردند. بیش از دو ماه است این کارگران درخواست لغو قرارداد موقت با شرکت های خدماتی بخش خصوصی و استخدام شدن توسط سازمان شهرداری را دارند.
تحصن و تجمع کارگران شهرداری رشت مقابل استانداری
این سومین تجمع کارگران پس از تجمع در بهمن ماه سال ٩٠ است کارگران در ساعت یک بعدازظهر روز شنبه ١٩/١/٩١ پس از انجام کار روزانه ی خود در مقابل استانداری تجمع کرده و خواستار رسیدگی به خواسته های بر حق خود شدند البته استاندار گیلان پاسدار سعادتی در سفر کشور آذربایجان بسر می برد. رئیس حراست استانداری با ریاست حراست شهرداری – عابدی ضد کارگر – تماس گرفت و از وی کمک خواست . عابدی به استانداری آمده و از میان کارگران که شعار لغو قرارداد موقت میدادند عبور کرده به داخل استانداری رفت. عابدی ضد کارگر پس از نیمساعت به میان کارگران برگشته و درخواست انتخاب سه نماینده از بین کارگران جهت مذاکره را کرد.
کارگران سه نماینده انتخاب و به استانداری فرستادند که نتیجه مذاکره مهلت یک هفته ای تا شنبه ٢/٢/٩١ کارگران به استانداری بود تا تکلیفشان روشن شود . کارگران شهرداری رشت می گویند از پایمال شدن حقوق خود با بستن قرارداد موقت خسته شده ایم چرا احمدی نژاد – قول لغو قرارداد موقت با شرکت های بخش خصوصی را می دهد ولی تا کنون وعده سرخرمن بوده و هیچ. کارگران تهدید کردند اگر تا یک هفته دیگر وضعشان روشن نشود در مقابل میدان شهرداری در مرکز شهر رشت دست به تجمع اعتراضی خواهند زد.
گفتنی ست این تجمع اعتراضی تا ساعت ٣ بعدازظهر روز شنبه ١٩/١/٩١ ادامه داشت و کارگران مدام جهت جلب توجه عابران صلوات می فرستادند این تحصن از نظم خوبی برخوردار بودند گفتنی است در این میان یک سمند اطلاعاتی هم از کارگران فیلمبرداری کرد که البته با بی تفاوتی کارگران مواجه شد. طبق معمول ماموران لباس شخصی، اطلاعاتی و یگان سرکوب ویژه حضور داشتند.
لازم به تذکر است که سازمان شهرداری زیرمجموعه ولایت فقیه- است. و بیشتر شرکت های پیمانکار از اطرافیان و وابستگان حضرات عالیجنابان می باشد که با بستن قراردادهای موقت سفید در کمال بی حقوقی با دستمزدهای نازل به نام خصوصی سازی به استثماروحشیانه کارگران خدماتی پرداخته اند. در ضمن نامه سامان دهی کارگران در سازمان شهرداری/ در شهرداری رشت موجود و خاک می خورد راستی اگر کارگران خدماتی شهرداری دست از کار بکشند و اعتصاب کنند چه اتفاقی خواهد افتاد؟ لغو قرارداد موقت اولین گام عملی در ادامه مبارزه ضدسرمایه داری است تا گام های بعدی…
قرارداد موقت ملغی باید گردد
ما از تمامی فعالان کارگری می خواهیم اخبار مبارزات کارگران خدمات شهری شهرداری رشت را منعکس کنند. باتشکر
فعالان کارگری ضدسرمایه داری گیلان
گزارشی از شرکت شمیم پژوهش
شرکت شمیم پژوهش سازندۀ لولۀ ترمز خودرو برای شرکت های ایران خودرو، سایپا و پارس خودرو است. این شرکت قبلاً در سه راه آدران قرارداشت و در سالنی متروکه و اجاره ای با ظرفیتی پایین لولۀ ترمز تولید می کرد. اما در حال حاضر سالن تولید خود را به شهرک صنعتی شمس واقع در اتوبان تهران- قم، قبل از فرودگاه امام خمینی، منتقل کرده و از محل سودی که از شیرۀ جان کارگران بیرون کشیده توانسته است مالک زمین و چندین سالن بزرگ در این شهرک صنعتی شود. مالک شرکت شمیم پژوهش، که حاج آقا اسماعیل زاده نام دارد، همچنین شرکت دیگری به نام تبادل کار را خریده است که در کیلومتر 9 جادۀ مخصوص کرج، خیابان نخ زرین، قرار دارد. این حاج آقای سرمایه دار در اواخر اسفند 1390، به بهانۀ خوابیدنِ خطوط تولید پراید در سایپا و پارس خودرو و عدم دریافت طلب خود از شرکت های سازه گسترِ سایپا و ایساکو و ساپکو (که برای گروه های صنعتی سایپا و ایران خودرو قطعات تأمین می کنند)، از 250 نفر کارگر خود 200 نفر را اخراج کرد و اکنون با 50 نفرِ بقیه قرارداد یک ماهه بسته است، که در صورت ادامۀ تولید ماه به ماه آن را تمدید کند. یک شرط دیگرِ ادامۀ کار این 50 کارگر این است که حقوق خود را سه ماه یک بار طلب کنند.
ما قبلاً نیز اخبار و گزارش هایی دربارۀ اوضاع بحرانی تولید در گروه های صنعتی خودروسازی و شرکت های وابسته به آن ها منتشر کرده ایم و گزارش حاضر و نیز خبر تکان دهندۀ اخراج 600 کارگر شهاب خودرو (لیلاند موتور سابق) در اواسط فروردین ماه امسال مؤید این اوضاع بحرانی است که زندگی ده ها هزار کارگر خودروسازی را تهدید می کند.
کارگران خودروسازی-30 فروردین 1391
برگرفته ازسایت  کمیتۀ هماهنگی برای ایجاد تشکل کارگری
تجمع اعتراض‌آمیز اعضای یک تعاونی مسکن
به گزارش مورخ 31فروردین فارس، اعضای تعاونی مسکن مهر هفت منطقه 17 تهران نسبت به عملی نشدن وعده‌های داده شده مبنی بر حل مشکلات تا 15 فروردین ماه جاری ، صبح امروز در مقابل اداره تعاون استان تهران در خیابان سپهبد قرنی تجمع اعتراض آمیزبرگزارکردند.
بنا به این گزارش،یکی از اعضای تعاونی مسکن مهر هفت منطقه 17 در خصوص این تجمع گفت: پیرو تجمع قبلی در سال گذشته امروز نیز اعضای این تعاونی مسکن در مقابل اداره تعاون استان تهران نسبت به عملی نشدن وعده‌های داده شده تجمع برگزار کردند.
وی ادامه داد: اعتراضی که اعضا به هیأت مدیره دارند،این است که در ابتدای آغاز ساخت 195 واحد مسکونی در فاز 6 پرند شرکت پیمانکار "کیسون" بود اما با گذشت زمان بدون اعلام به متقاضیان شرکت پیمانکار به شرکت "پارسیان" تغییر پیدا کرد.
این عضو تعاونی مسکن مهر هفت منطقه 17 گفت: اعتراض ما این است که چرا باید نام شرکت پیمانکار از کیسون به پارسیان تغییر کند و چرا اعضا باید بابت تأکید بر روی نام کیسون باز هم مابه‌التفاوت پرداخت کنند.
وی تاکید کرد:این تغییر نام شرکت پیمانکار باعث شده تا ادامه ساخت پروژه بدون هیچ پیشرفت فیزیکی باقی بماند تا شاید برخی از اعضا انصراف دهند.
وی گفت: به دلیل اینکه اداره تعاون استان تهران امروز (پنج‌شنبه) تعطیل بود اعضای تعاونی قرار گذاشتند تا تجمع خود را باز هم در روز یکشنبه در مقابل این اداره ادامه دهند.
به گفته وی،اعضا از سال 85 تاکنون در این پروژه ثبت نام و بیش از 10 میلیون تومان نیز پرداخت کرده اند.
سی ویکم فروردین ماه1391

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر