- دستگیری محمد علی محمدی کارگر ساخنمانی شهر سنندج
- سازمان جهانی کار خواستار آزادی رضا شهابی شد
- کارگران اخراجی شهرداری قصرشیرین به سرکار برمی گردند
- تعداد بیکاران و شاغلان 6سال گذشته براساس آماررسمی وغیررسمی
دستگیری محمد علی محمدی کارگر ساخنمانی شهر سنندج
محمد علی محمدی کارگر کچ کار ساختمانی یکی از اعضای اتحادیه آزاد کارگران ایران بیش از دو ماه است در زندان بسر میبرد
طبق خبرهای ارسالی به سایت اتحاد, محمد علی محمدی کارگر ساختمانی شهر سنندج در روز 25 بهمن ماه سال 90 به اداره اطلاعات این شهر احضار و از همان جا روانه زندان میشود .
مامورین اطلاعات با تهدید خانواده ی این کارگر را از اطلاع رسانی منع کرده بودند ولی بعد از گذشت بیش از 2 ماه از دستگیری وی کماکان وضعیت این کارگر بلاتکلیف میباشد و مسئولین مربوطه هیچ پاسخ روشنی به خانواده ی وی نداده اند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران ضمن محکوم کردن احضار و تهدید اعضای خود و فعالان کارگری ،خواهان آزادی بی قید و شرط محمد علی محمدی و دیگر کارگران دربند میباشد.
سازمان جهانی کار خواستار آزادی رضا شهابی شد
به گزارش رادیو فردا بتاریخ15اردیبهشت،سازمان بین المللی کار اعلام کرد که خواستار آزادی رضا شهابی، فعال کارگری زندانی در ایران، شده است.
این گزارش حاکیست،این سازمان وابسته به سازمان ملل متحد به کنفدراسیون بین المللی اتحادیههای کارگری اطلاع داد: از مقامهای ایران خواسته تا آقای شهابی را فورا آزاد کنند.
برپایه این گزارش،پیشتر کنفدراسیون بین المللی اتحادیههای کارگری در نامهای به سازمان بینالمللی کار خواستار اقدام فوری این سازمان برای آزادی رضا شهابی شده بود.
رضا شهابی، عضو هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران، در خرداد سال ۸۹ بازداشت و در سال جاری، به اتهامهای امنیتی به ۶ سال زندان، ۵ سال محرومیت از فعالیتهای سندیکایی و پرداخت ۷ میلیون تومان جریمه محکوم شد.
کارگران اخراجی شهرداری قصرشیرین به سرکار برمی گردند
به گزارش 13اردیبهشت کرمانشاه پست ،تمامی ۲۵ کارگر شرکتی بیکارشده شهرداری قصرشیرین به سر کارهای خود بر می گردند .
بنا بهمین گزارش ،این بازگشت به کار با استناد به بند ۲ ماده ۱۰ قانون مقررات مالی شهرداری ها بانجام رسیده است .
تعداد بیکاران و شاغلان 6سال گذشته براساس آماررسمی وغیررسمی
براساس آمارهای رسمی در 6 سال گذشته از هر 6 تا 8 شاغل 1 نفر در کشور بیکار بوده است.
به گزارش مورخ15اردیبشت مهر، بررسی وضعیت شاغلان سالهای 85 تا 90 و همچنین مقایسه آن با تعداد بیکاران نشان می دهد که در 6 سال گذشته از هر 6 تا 8.4 نفر شاغل، 1 نفر نیز بیکار بوده است، در برخی سالها این آمار به یکدیگر نزدیک تر خواهد شد.
به صورت کلی در سالهای گذشته مرکز آمار ایران از فرمول 1 تا 2 ساعت کار در هفته برای تعیین شاغل و بیکار بودن افراد استفاده کرده و آمارهای زیر نیز بر همین اساس اعلام شده است. هرچند در مواردی نیز این مرکز اعلام کرد که بیشتر شاغلان کشور در هفته حدود 49 ساعت کار می کنند که از 44 ساعت میانگین جهانی بالاتر است.
اشتغال 44 تا 49 ساعت در هفته
البته خود این موضوع می تواند نشان دهنده تمایل شاغلان به کار دوم و یا اضافه کاری در بنگاه ها باشد که خود تحت الشعاع تفاوت هزینه ها و درآمدهای خانوار است.
بر این اساس، از 23 میلیون و400 هزار نفر جمعیت فعال کشور در سال 85، تعداد 20 میلیون و 800 هزار نفر شاغل و 2 میلیون و 600 هزار نفر نیز بیکار بوده اند. بررسی شاغلان و بیکاران در این سال نشان می دهد که در مقابل هر 8 نفر شاغل در بنگاه ها و واحدهای مختلف اقتصادی کشور؛ 1 نفر بیکار وجود داشته است.
همچنین آمار سال 86 نیز نشان دهنده وجود 23 میلیون و 500 هزار نفر جمعیت فعال بوده است که از این تعداد 21 میلیون نفر شاغل و 2 میلیون و 500 هزار نفر نیز بیکار بوده اند که نشان دهنده وجود 1 نفر بیکار در بین هر 8.4 نفر شاغل خواهد بود.
22 میلیون و 900 هزار نفر در سال 87 به عنوان جمعیت فعال کشور شناخته شدند که از این تعداد نیز 20 میلیون و 500 هزار نفر شاغل و 2 میلیون و 400 هزار نفر نیز بیکار شناخته شدند. در این سال از هر 8.5 نفر شاغل 1 نفر بیکار و جویای شغل بوده است.
7 شاغل 1 بیکار
طبق آمار ارائه شده از سوی مرکز آمار ایران، در سال 88 کل آمار جمعیت فعال کشور 23 میلیون و 800 هزار نفر بوده است که از این تعداد 21 میلیون نفر شاغل و 2 میلیون و 800 هزار نفر نیز بیکار بوده اند. در سال 88 از هر 7.5 شاغل 1 نفر بیکار بوده است.
همچنین آمارهای سال 89 نیز نشان می دهد که با وجود 23 میلیون و 800 هزار نفر جمعیت فعال در کشور 20 میلیون و 600 هزار نفر شاغل و 3 میلیون و 200 هزار نفر نیز بیکار بوده اند.
سال 89 در 6 سال گذشته بالاترین آمار بیکاری کشور را از نظر تعداد داشته است و می توان گفت از هر 6 نفر شاغل 1 نفر در کشور جزو جمعیت بیکار محسوب شده است.
با وجود کاهش جمعیت فعال کشور در سال 90 و ثبت 23 میلیون و 300 هزار نفر جمعیت فعال؛ 20 میلیون و 800 هزار نفر از آنان شاغل و 2 میلیون و 800 هزار نفر نیز بیکار بودند که نشان دهنده اشتغال 7.3 نفر در برابر 1 نفر بیکار است.
جدول مقایسه تعداد شاغلان و بیکاران در 6 سال گذشته
1 بیکار در برابر 3.68 نفر شاغل
|
1بیکار در هر 8 شاغل
|
2600000
|
20800000
|
23400000
|
85
|
1 بیکار در برابر 3.7 نفر شاغل
|
1بیکار در هر 8.4شاغل
|
2500000
|
21000000
|
23500000
|
86
|
1 بیکار در برابر 3.58 نفر شاغل
|
1بیکار در هر 8.5شاغل
|
2400000
|
20500000
|
22900000
|
87
|
1 بیکار در برابر 3.76 نفر شاغل
|
1بیکار در هر 7.5شاغل
|
2800000
|
21000000
|
23800000
|
88
|
1 بیکار در برابر 3.76 شاغل
|
1بیکار در هر 6 شاغل
|
3200000
|
20600000
|
23800000
|
89
|
1 بیکار در برابر 3.66 شاغل
|
1بیکار در هر7.3 شاغل
|
2800000
|
20500000
|
23300000
|
90
|
با این وجود نگاهی هم به آمارهای غیررسمی کشور در مورد وضعیت شاغلان و بیکاران نشان دهنده نزدیک تر بودن تعداد بیکاران و شاغلان است به نحوی که اگر جمعیت بیکار سال 85 را طبق آمارهای غیررسمی (طبق نظر کارشناسان بازار کار) 4 میلیون نفر محسوب کنیم، نسبت شاغلان و بیکاران در این سال به جای 8 به 1، 3.88 به 1 خواهد شد.
آمارهای غیررسمی
به عبارتی طبق آمارهای غیررسمی بیکاری در سال 85، از هر 3.88 نفر شاغل 1 نفر در کشور بیکار بوده است، اما طبق آمار رسمی این میزان 1 بیکار در برابر 8 شاغل است. البته در برخی موارد کارشناسان آمارهای بیکاری را بدون درنظر گرفتن 1 تا 2 ساعت کار در هفته به عنوان مرز شاغل و بیکار بیشتر از 4 میلیون و در حد 5 میلیون نفر می دانند.
در این صورت، در سال 85 از هر 3.68 نفر شاغل 1 نفر بیکار بوده است. این میزان در سال 89 که تعداد بیکاران طبق آمارهای رسمی بالاتر بوده است با درنظر گرفتن آمار غیررسمی 5 میلیون نفر، 3.76 بوده است و به عبارتی در سال 89 در صورت وجود 5 میلیون نفر بیکار، از هر 3.76 نفر شاغل 1 نفر در کشور بیکار و جویای شغل بوده است.
تعداد بیکاران ایتالیا از دو و نیم میلیون نفر گذشت
براساس گزارش 4آوریل یورونیوز،بنا به «ایستات»، سازمان ملی آمار ایتالیا، تعداد بیکاران این کشور در ماه مارس امسال (۲۰۱۱) به ۸. ۹ درصد افزایش یافت، رقمی که در طول ۱۲ سال اخیر بیسابقه توصیف میشود.
این رقم به این معناست که تعداد بیکاران ایتالیا به بیش از ۵. ۲ میلیون نفر رسیده است.
لورای ۳۲ ساله و حسابدار یکی از آنهاست که میگوید دو سال است دنبال شغل ثابتی است اما به خاطر سن اش اقبالی نداشته است چرا که میافزاید کارفرمایان برای کار ثابت بدنبال کارکنان جوانی هستند که حداکثر ۳۰ ساله باشند و او با ۳۲ سال کاری پیدا نمی کند. در کنار این مشکل، لورا میگوید که کارفرمایان اغلب قراردادهای کوتاه مدت را پیشنهاد میکنند.
با توجه به شرایط فعلی ایتالیا، طبیعی است که ژان پل فیتوسی، استاد اقتصاد دانشگاه لوییس رم، پدیده بیکاری در ایتالیا را در دراز مدت زیان آوربخواند. وی میگوید:«نیروهای کارگری و کارکنانی که بیکار میشوند آیندهای ندارند و نمیتوانند نابودی این حلقۀ پیوند دهنده اجتماعی را، که من آن را سرمایه اجتماعی مینامم، بپذیرند. ادامه چنین روندی باعث بروز برخی آشفتگیها خواهد شد.»
برای فائق آمدن بر مشکل اقتصادی، ماریو مونتی نخست وزیر از طریق اینترنت از ایتالیاییها میپرسد، چگونه دولتش باید ۲. ۴ میلیارد یورو دیگر از هزینههایش تا پایان امسال، بکاهد. اما آنهایی که شغلشان را از دست دادهاند با تظاهرات و اعتصاب، خود خواهان پاسخگویی دولت هستند.
پانزدهم اردیبهشت ماه1391
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر