-بدنبال اعتراضات متحدانه کارگران کارخانه های صنایع فلزی، عیدی و پاداش و دستمزد معوقه این کارگران تا پایان فروردین ماه امسال پرداخت شد
- کشتار معدنچیان آفریقای جنوبی باید بمثابه جنایت علیه بشریت ثبت گردد
- بیانیه در رابطه با کشتار کارگران معدن طلای وسترن
- جنایت نظام سرمایه داری علیه معدنچیان را محکوم کنیم!
- كارگران ساختماني
- کارگران اعتصابی معدن لونمین آفریقای جنوبی تهدید به اخراج شدند
بدنبال اعتراضات متحدانه کارگران کارخانه های صنایع فلزی، عیدی و پاداش و دستمزد معوقه این کارگران تا پایان فروردین ماه امسال پرداخت شد
اتحادیه آزاد کارگران ایران: بدنبال دو روز اعتراض بیش از ششصد کارگر صنایع فلزی شماره 1 و 2 در روز های 23 و 24 مرداد ماه جاری، عیدی و پاداش و دستمزد های معوقه این کارگران تا پایان فروردین ماه امسال،از روز 26 تا 28 مرداد ماه به حساب این کارگران واریز شد و بدین ترتیب کارگران صنایع فلزی شماره 1 و 2 موفق شدند با اعتراضات قاطعانه خود، کارفرما و وزرات صنایع و معادن را وادار به تمکین به خواست هایشان کنند.
کارگران این کارخانه ها بارها از سوی کارفرما و وزارت صنایع برای دریافت دستمزدهای معوقه خود سر دوانده شده بودند و هر بار با مراجعه نماینده های این کارگران به وزارت صنایع توافق نامه ای برای پرداخت دستمزدهای معوقه آنان امضا میشد اما هیچگاه به این توافق نامه ها عمل نمیشد به همین دلیل کارگران این کارخانه ها در اعتراض به وضعیت خود در اقدامی متحدانه روز 23 مرداد ماه باند اصلی جاده قدیم کرج به تهران را بمدت دو ساعت بستند و روز بعد دست به تجمعی گسترده در مقابل وزارت صنایع و معادن زدند و پس از توافق برای پرداخت بخش مهمی از دستمزدهایشان (شامل دستمزد بهمن و اسفند سال 90 – عیدی و فروردین ماه امسال) به تجمع خود پایان دادند و اعلام کردند چنانچه توافق صورت گرفته فورا به مرحله اجرا در نیاید تجمعات اعتراضی خود را از سر خواهند گرفت. این کارگران دستمزد خرداد ماه امسال خود را نیز قبلا دریافت کرده بودند.
بنا بر آخرین گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، روز چهارشنبه 25 مرداد لیست کارگران برای دریافت دستمزدهای معوقه توافق شده به وزارت صنایع تحویل شد و این وزارتخانه از روز 26 مرداد اقدام به واریز دستمزدهای کارگران به حسابهای آنان کرد. کارگران صنایع فلزی پس از دریافت دستمزدهای خود، از روز 29 مرداد و طبق روال هر ساله به مرخصی تابستانی رفتند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران – 30 مرداد ماه 1391
کشتار معدنچیان آفریقای جنوبی باید بمثابه جنایت علیه بشریت ثبت گردد
روز پنج شنبه 26 مرداد ماه جاری خبری تکاندهنده مبنی بر کشتار وحشیانه کارگران معترض معدن لان مین در آفریقای جنوبی، بار دیگر خصلت جنایتکارانه نظام سرمایه داری را به نمایش گذاشت. این جنایت در کشور لغو آپارتاید نژادی و مهد دموکراسی قاره آفریقا رخ داد و نشان داد هر زمان که سود و سود آوری سرمایه به خطر بیافتد دموکراسی سرمایه داری و وجود فضای آزاد مبتنی بر مناسبات این نظام، نمیتواند متضمن تفاهم اجتماعی برای پایان دادن به فقر و فلاکت و جنایت علیه کارگران باشد.
مصادره سر پناه توده های مردم در آمریکا، تعرض هر روزه به زندگی و معیشت میلیونها کارگر در کشورهای مهد دموکراسی در اروپا، وجود میلیونها انسان گرسنه در سرتاسر جهان، جنگ و آدمکشی در بسیاری از مناطق دنیا و کشتار ددمنشانه 34 کارگر معدنچی در آفریقای جنوبی که خواستی جز افزایش دستمزد نداشتند و بیشمار مصائب دیگری که همین امروز میلیاردها انسان را در کام خود فرو برده است، همه و همه چیزی جز بیانگر بن بست تاریخی و عجز و ناتوانی مناسبات سرمایه داری جهت تامین حداقلی از امنیت و رفاه برای بشریت معاصر نیست.
اتحادیه آزاد کارگران ایران با اعلام همبستگی و همدردی عمیق با خانواده های کارگران جان باخته و کارگران معدن لان مین در آفریقای جنوبی از همه سازمانهای کارگری در سرتاسر جهان میخواهد تا متحدانه و با عزمی راسخ خواهان ثبت کشتار کارگران معدن لان مین به مثابه جنایت علیه بشریت شوند، عاملین و آمرین این جنایت در دادگاهی علنی و در پیشگاه جهانیان به محاکمه کشیده شوند و ضایعات مادی و معنوی وارده بر خانواده های کارگران جان باخته در بالاترین سطح مورد جبران قرار بگیرد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران - 29 مرداد ماه 1391
بیانیه در رابطه با کشتار کارگران معدن طلای وسترن
روز پنجشنبه 16 آگوست 2012 برابر با 26 مرداد 91 پلیس جنایت کار آفریقای جنوبی در حمله ای وحشیانه به صف کارگران اعتصابی معدن طلای پلاتینیوم وسترن در شمال غربی یوهانسبورگ حداقل 40 کارگر را کشتند. ماههاست که 3000 کارگر بزرگترین معدن طلای جهان برای بهبود وضعیت معیشت خود و افزایش دستمزدهایشان به 1000 دلار مبارزه می کنند. جرم این کارگران این بوده کهدر ادامه مبارزه طولانی خود روز پنجشنبه برای تحقق خاسته شان اعتصاب کرده بودند. اما پلیس آدم کش آفریقای جنوبی مانند هر پلیس دیگر مدافع منافع سرمایه داران در هر نقطه ای دیگر از جهان، به روی کارگران آتش گشود و دهها نفر را کشته و زخمی کرد. این وحشیگری در جائی صورت گرفته که کمتر از سه دهه گذشته همین کارگران قتل عام شده در براندازی رژیم نژاد پرست حاکم با قدرت اعتصابات و مبارزات سازمان یافته همراه با مبارزات مردم به تنگ آمده از نابرابری و تبعیض، نقش تعیین کننده داشته اند. امروز دولت حاکم بر آفریقای جنوبی به روشنی نشان داد که آزادی خواهی و برابری طلبی خارج از چهارچوب منافع سرمایه داران را تحمل نمی کند و مانند هر نظام و دولت سرمایه دارانه دیگر تنها به رسالت خود پایبند است و از هیچ جنایتی علیه طبقه کارگر فرو گذار نیست.
ما کارگران در ایران ضمن اعلام همدردی با بازماندگان و اعلام همبستگی با کارگران معدن طلای وسترن، جنایت پلیس آفریقای جنوبی را شدیدا محکوم می نمائیم و خواهان محاکمه آمران و عاملان این قتل عام ددمنشانه هستیم.
انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه
انجمن کارگران برق و ساختمان اصفهان
جمعهائی از فعالین کارگری سنندج و کامیاران
29/5/1391 برابر با 19 آگوست 2012
در دفاع از کارگران معادن در آفریقای جنوبی:
جنایت نظام سرمایه داری علیه معدنچیان را محکوم کنیم!
رژیم ضدانسانی آپارتاید در آفریقای جنوبی که ابتدایی ترین حقوق اولیه انسانی را از کارگران و دیگر زحمتکشان سیاه پوست سلب کرده بود، حدود بیست سال پیش در نتیجه مبارزات طولانی کارگران و مردم آزادی خواه آفریقای جنوبی و حمایت گسترده بین المللی از این مبارزات بر افتاد؛ نظام استثمارگر سرمایه داری اما همچنان پا بر جا و دست نخورده باقی ماند. آپارتاید در ظاهر برافتاد اما کارگران همچنان و به شدت استثمار و سرکوب می شوند، با مسئله بیکاری و فقر روبرویند، جان خود را در سوانح کاری و بیماریهای قابل پیشگیری به آسانی از دست می دهند و توسط نیروهای سرکوب گر دولت سرمایه داری به قتل می رسند.
حدود سه هزار نفر از کارگران معدن پلاتین ماریکانا از یک هفته پیش برای اضافه دستمزد دست به اعتصاب زدند . پلیس و کارفرماها روز پنجشنبه 16 آگوست 2012 را روز شروع بکار ( D-day ) و در هم شکستن اعتصاب نامیدند. نیرو های پلیس در این روز به هزاران کارگر اعتصابی که در بالای تپه ای تجمع کرده بودند، حمله بردند و بعد از چند اخطار به طرف کارگران اعتصابی شلیک کردند. طبق گزارش ها، در نتیجه تیر اندازی حدود 34 نفر از کارگران معدن جان خود را از دست داده اند و صدها نفر نیز زخمی شده اند.
اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران از مبارزات کارگران معدن ماریکانا دفاع می کند و کشتار دسته جمعی کارگران توسط پلیس و کارفرمایان را عملی جنایت کارانه علیه کارگران آفریقای جنوبی و طبقه کارگر جهانی میداند. اتحاد بین المللی ضمن ابراز تسلیت و همدردی صمیمانه با کارگران و خانواده های آنان، خواستار اتحاد و همبستگی طبقه کارگر آفریقای جنوبی علیه سرمایه داران و نظام سرمایه داری جهانی که مسببین استثمار فزاینده و کشتار کارگران به انحای مختلف هستند می باشد. اتحاد بین المللی از کلیه تشکلهای کارگری، حقوق بشر، فعالین کارگری و انسان های آزادی خواه و برابری طلب می خواهد که به هر شکل که می توانند کشتار معدنچیان آفریقای جنوبی توسط پلیس جنایت کار، سرمایه داران و شرکتهای صاحب معدن و حکومت سرمایه داری آفریقای جنوبی را محکوم کنند. مسببین و عاملین این کشتار جمعی محاکمه و مجازات باید گردند.
زنده باد اتحاد و همبستگی طبقه کارگر
اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران
۱۸ اگوست ۲۰۱۲
كارگران ساختماني
بهروز بيدار
كانون مدافعان حقوق كارگر - گزارش مختصري كه پيش رو داريد گشايش دريچه اي است به سوي يكي از عقب مانده ترين زير بخش هاي نيروهاي توليدي يعني "بخش ساختمان" شايد بتوان گفت يكي از " بازو محور" ترين بخش توليد است. در اين بخش هنوز استفاده از نيروي انساني به جاي ماشين آلات مقرون به صرفه است، چندان كه گاه از انسان به جاي جرثقيل در بالا بردن مصالح ساختماني يا حتا آهن واسكلت استفاده مي شود و در آنجايي هم كه از تكنولوژي ها بهره گيري مي شود باز هم نيروي انساني دست بالا را دارد (مانند استفاده از بالابر يا بتونير دستي و كاميوني در فونداسيون ريزي). گفتني است كه در زيربخش هاي ساختمان هم مانند تاسيسات برقي و مكانيكي وضع كمابيش به همين منوال است.
دراين شرايط كاري، انسان همچون ابزارهايي ساده به كار گرفته مي شود و محيط به شدت خشونت باري شكل گرفته كه فاقد ويژگي هاي روابط كاري متعادل و رفتارهاي مبتني بر حداقل هاي حقوق انساني است. دراين بخش روابط ميان كارفرما و كارگر (و حتا ميان خود كارگران) را به شكلي دور از تصور و غيرقابل قبول (هر چند متاسفانه اجتناب ناپذير و تحميلي) در آورده، چيزي كه به سادگي و از بيرون قابل مشاهده نيست. با ورود به درون روابط ،حتا با نگاهي گذرا و نه چندان عميق، به فاجعه اي مي رسيم كه لخت ترين اشكال خشونت آشكار( حتا در موارد زيادي تنبيه بدني منجر به جرح) و پنهان (رفتارهايي برده وارانه و تحقيرآميز) در آن به چشم مي آيد كه خود قرباني نيز مانند سرنوشتي محتوم آن را پذيرفته و نادرست يا عجيبش نمي داند، در اين جا اشكالي از عقب مانده ترين گونه هاي خريدو فروش نيروي كار را مي بينيم كه نابساماني وعدم توسعه و بهره وري پايين آن به شكلي غيرقابل تصور ديده مي شود. *
بهره وري پايين اين بخش كه ناشي از سود زياد و نامتعادل بورس بازي زمين و درآمدهاي بادآورده و صوري و انگلي است و در كنار آن حضور نيروي كار فراوان و در دسترس بيكاران و كمبود انباشت و پراكندگي سرمايه در حقيقت سه عامل مهمي است كه اين نابساماني را ايجاد كرده است. به ويژه در چهار دهه ي اخير كه نيروي كار ارزان و فراوان و كم توقع و فاقد هر گونه توان فني و تجربه ي مبارزاتي افغان هاي مهاجر هم به آن افزوده شده است.
به واقع در بخش ساختمان ماهرترين عوامل كاري، كارگران در حد يك بيل يا فرغون و به شيوه اي بسيار ابتدايي مورد بهره كشي و استفاده قرار مي گيرند و با كمترين تخصص و بازده ، با بازار كاري كه در دسترس هر بيكار مانده اي اعم از مهاجرين داخلي (روستا به شهر) يا خارجي (جنگ زده و آواره) و هر رانده شده اي است و شايد بتوان از آن به عنوان يك اقتصاد تعادل بخشي ياد كرد كه به نوعي بيكاري پنهان و ارتش بيكاران و نيروي ذخيره را سرپا نگه مي دارد، كه اگر چه به توليد مي پرازد ولي حقيقتا با همه ي بزرگي كه از نظر عددي دارد ، نقش چندان بزرگي در اقتصاد به عهده ندارد، همان گونه كه يك سيگارفروش يا روزنامه فروش سرچهارراه ها به راستي نقشي در چرخه ي توزيع ندارد. البته واضح است كه اين تعبير كاملا دقيق و منطبق بر واقعيت نيست و تا حد زيادي مي توان گفت تعبير است تا بيان دقيق، ولي كمكي است براي اين كه دركي نسبتا نزديك به واقعيت بدهد.
گذرها كه بازار مكاره اي عرضه و تامين نيروي كاري ساختمان است مكاني است كه بدون هيچ تمهيدي و فقط به خاطر مسير رفت و آمد معماران و بساز و بفروش ها (كه خود اين اصطلاح حرف هاي زيادي براي گفتن دارد) انتخاب شده آن هم كاملا غريزي و مانند همه ي امور ديگر اين بخش بدون برنامه. درگذرها كارگران ساده و كم مهارت و گاه حتا ماهر مي ايستند و كارفرما با نگاه خريدارانه بررسي و بعد از انتخاب نيروي مورد نياز وارد مذاكره بر سر نوع و شرايط كار و دستمزد مي شوند كه گاه كمياب بودن كار موجب مي شود برخي كه تنگدست ترند حاضر به كار بيشتر با مزد كمتر و شرايط سخت تر مي شوند كه خود اين عوامل از مهمترين مسايلي است كه جلو هر گونه اتحاد ، تشكل و هم انديشي و به هم انديشي را مي گيرد و اين عدم تشكل بازخورد موجب عقب ماندگي بيشتر و استثمار شديدتر مي گردد چرخه اي كه كمابيش هم چنان ادامه دارد.
گاه توسط تحصيل كردگاني كه بيكاري آنها را به ميان اين كارگران پرتاب كرده و صد البته به كمك بالا رفتن ميانگين تحصيلات و سطح دانش عمومي جامعه و برخي كارگران گذر ، حركاتي از جنس آگاهانه ايجاد مي شود مانند تلاش براي ساماندهي نرخ دستمزد و تنظيم نوبت اعزام به سر كار كه گاه اتفاق مي افتد ولي معمولا توسط عقب مانده ترين نيروها و فرصت طلب ها و قاعدتا موش دواني عوامل احتمالا اجير شده (حتا بي جيره و مواجب ها) با بهانه هايي مانند نامساوي بودن توان كاري و نياز مالي و عدم مهارت و ابراز و اينكه مسايل ديگران به من ربطي ندارد و ... همه ي اين حركات معمولا به بلوغ نمي رسند والبته در ميان مهم ترين عواملي كه دست بر هم زنندگان اين تحركات را باز مي گذارد نياز مالي و دست به دهان بودن اين كارگران است كه به خاطر شدت استثمار حتا از كمترين امكانات پس انداز هم برخوردار نيستند و بسياري نيز مستاجر ، عيالوار، معتاد و درمانده به معناي واقعي هستند و به خاطر نداشتن بيمه با آسيب ديدن در سر كار خيلي زود فرسوده و از رده خارج مي شوند و فرزندانشان (كه گاه هنوز به كمال رشد جسماني خود نرسيده اند) جايگزين مي شوند و ... چرخه به تكرار مي رسد.
به تازگي شهرداري ها براي جلوگيري و كنترل تشكل هايي كه كم و بيش صورت مي گيرد و نيز كسب درآمد و البته به ظاهر براي كمك به كارگران و كارفرمايان و ساماندهي امور ساختماني و دور كردن گذر از ديد مردم و جلوگيري از زشتي معابر و ترافيك و ... دست به ايجاد مكان هاي خاصي زده و همزمان انجمن نظام صنفي معماران و در برخي موارد كانون كاردان هاي فني ساختمان با نظارت و همكاري نظام مهندسي سعي در ارزيابي شناسنامه دار كارگران فني (بناها و...)كرده تا از اين رهگذر تشكل هايي مانند شوراهاي اسلامي كار (يا همان انجمن هاي اسلامي بعدي) اگر چه با نام و ترتيبي ديگر ايجاد كند و جلو تجربه هايي مانند سنديكاهايي موفق مانند اتوبوس راني و ... را بگيرند. اين عمل پيشگيرانه حاكي از آن است كه دولت مردان و سازمان اجتماعي موجود اگر چه در كوچك ترين برنامه ريزي هاي اقتصادي ناموفق است ولي با خصلت ذاتي و غريزي سرمايه داري در برنامه ريزي براي حفظ ارتش ذخيره ي كار كاملا دقيق و درست عمل مي كند.
*دلايل اين عدم توسعه كه گوياي شكل و محتواي بروز بسياري از مسايل و مشكلات اين بخش توليد است به خاطر اين كه ديدگاه اين نويسنده در متن به صورت تحليل و تحميل نيايد، در آينده در يادداشت جداگانه ارايه خواهد شد.
کارگران اعتصابی معدن لونمین آفریقای جنوبی تهدید به اخراج شدند
مسئولان شرکت «لونمین» معدنچیان اعتصابی در آفریقای جنوبی را تهدید کرده اند که در صورت برنگشتن به محل کار در روز دوشنبه، اعتصاب کنندگان را اخراج می کنند.
پس از کشته شدن مجموعاً ۴۴ نفر در اعتراض و اعتصاب کارگری در معدن پلاتین شرکت لونمین در شهر ماریکانا،، جاکوب زوما، رئیس جمهوری آفریقای جنوبی، یک هفته عزای عمومی اعلام کرده است. دو پلیس نیز در میان کشته شدگان وجود داشته است.
اعتراض معدنچیان از بیش از یک هفته قبل برای افزایش دستمزدها و همزمان با اختلاف دو اتحادیۀ صنفی آن ها شروع و با اعتصاب ۳۰۰۰ نفر همراه شد.
پنج شنبۀ گذشته پلیس آفریقای جنوبی به سوی جمعی از کارگران معترض که از جمله «سلاح سرد» همراه داشتند، تیراندازی کرد که این اقدام ۳۴ کشته و چندین زخمی برجا گذاشت.
قرار است روز پنج شنبۀ هفتۀ جاری در چند مکان مختلف برای کشته‌های رویارویی پلیس و معدنچیان معترض مراسم یادبود برگزار شود.
مالک شرکت لونمین قول داده از خانواده های کارگران کشته شده در تیراندازی حمایت مالی به عمل بیاورد.
سی مردادماه1391
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر