علیرضا عسگری و جلیل محمدی، از فعالان کارگری و اعضای کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری، پس از آنکه نیروهای امنیتی به مجمع عمومی سالانه کمیته هماهنگی در تاریخ 15 ژوئن 2012 حمله کردند، دستگیر شدند. در مجموع حدود 60 نفر از فعالین کارگری وحشیانه توسط نیروهای امنیتی مورد ضرب و شتم قرار گرفته و به زندان رجایی شهر در کرج منتقل شدند.
اکثر بازداشت شدگان، پس از بازجویی های سخت، ضرب و شتم و اهانت، به قید وثیقه آزاد شدند، با این حال، علیرضا عسگری و جلیل محمدی کماکان غیر منصفانه در بازداشت به سر می برند. علاوه بر این دو فعال کارگری، فعالان کارگری خوش نام و با سابقه ای از جمله محمود صالحی، خالد حسینی، غالب حسینی، محمد عبدی پور و جلال حسینی در میان حدود شصت نفر دستگیر شدگان بوده اند و همگی به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. بسیاری از دستگیرشدگان متحمل آسیب های جدی شده اند. لگن محمود صالحی در اثر ضرب و شتم شکسته شد و به شنوایی خالد حسینی به شدت آسیب رسیده است.
نگرانی های جدی در مورد سلامتی و امنیت علیرضا عسگری و جلیل محمدی وجود دارد. کمیته هماهنگی اعلام کرده است که این دو از فعالین کارگری تحت ضرب و شتم شدید و فشارهای روحی و روانی قرار گرفته اند. علیرضا عسگری بنا به گزارش ها از تپش قلب شدید، درد قلب، بی حسی و ضعف در دست چپ و ضعف شدید، که تماما صدمات جسمانی ناشی از بازجویی ها هستند رنج می برد. جلیل محمدی نیز از وضعیت رو به وخامت جسمانی به علت صدمات متحمل شده در طول بازجویی رنج می برد.
علیرضا و جلیل در تاریخ 4 اوت 2012 ، در شعبه 4 دادگاه انقلاب اسلامی کرج و به اتهام "اقدام علیه امنیت ملی از طریق تشکیل گروه غیر قانونی کمیته هماهنگی" محاکمه شدند. خانم ریحانه انصاری که بدنبال حمله به مجمع عمومی با قرار وثیقه از زندان آزاد شده بود در همان روز با اتهامات مشابهی محاکمه شد. هر سه نفراین اتهامات را رد کردند. هیچ یک از آنها در میان بنیانگذاران کمیته هماهنگی نبوده اند و تنها اعضای کمیته هماهنگی می باشند. دادگاه همچنین این ا تهام را مطرح کرد که کمیته هماهنگی منتسب به یکی از احزاب سیاسی میباشد، که با واکنش های این فعالین کارگری و تاکید آنها بر استقلال کمیته هماهنگی مواجه شد.
من به شدت بازداشت ناعادلانه و آزار و اذیت این فعالین کارگری را محکوم می کنم. من آزار و اذیت و بازداشت فعالین کارگری در ایران و حمله اخیر به جلسه کارگران در کرج را محکوم می کنم. من خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط علیرضا عسگری، جلیل محمدی و همه فعالان کارگری در ایران هستم.
واسکو پدرینا
نایب رئیس، فدراسیون بین المللی کارگران صنایع ساخمانی و چوب (بی. دبیلیو. آی)
ترجمه و تکثیر: اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران
info@workers-iran.org
۱۷ اگوست ۲۰۱۲
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر