ما به عنوان اعضای هیئت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران و به عنوان یک کارگر، در طول سالهای گذشته و همین امروز، کاری جز دفاع از حقوق انسانی خود و هم طبقه ای هایمان انجام نداده ایم. اما همچون دیگر کارگران معترض، به ناحق دستگیر و روانه زندان شدیم و در طول مدت کوتاهی که در زندان بودیم مورد حمایت پرشور و بی دریغی از سوی کارگران سنندج و دیگر کارگران در سایر نقاط قرار گرفتیم.
این حمایتها مایه دلگرمی فراوانی برای خانواده هایمان و برای ما در داخل زندان بود. ما دست یکایک کارگران و عموم انسانهای شریفی که لحظه ای ما و خانواده هایمان را تنها نگذاشتند می فشاریم و با اعلام سپاس و قدردانی فراوان از این حمایتها، بر اهمیت اتحاد و همبستگی کارگران بیش از هر زمان دیگری تاکید می کنیم.
شریف ساعد پناه – مظفر صالح نیا
7/11/1390 | اتحادیه آزاد کارگران ایران |
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر