شنبه 18 فوریه 2012 ، در 57 شهر اسپانیا بیش از یک میلیون کارگر برای اعتراض به خیابان آمدند. آن ها به رفرم در قانون کار که دست کارفرماها را برای حمله به معیشت و سطح زندگی کارگران باز می کند اعتراض دارند و خواهان پایان تقلاهای دولت سرمایه داری در دستبرد بیشتر به حداقل های موجود هستند.
اکنون میزان بیکاری در اسپانیا بعنوان یک کشور صنعتی، با کشورهای فقیر برابری می کند و نرخ آن به 23% رسیده است در حالی که میانگین نرخ برای اتحادیه اروپا نزدیک 11 درصد است. بیکاری جوانان بسیار بالاتر و به 50% رسیده است. با انجام این رفرم کارفرما ها رسما قادر می شوند که هروقت که بخواهند دستمزدها را کاهش دهند. دیگر این که قراردادهای جمعی کار نیز لغو خواهد شد. دولت می گوید با این مجوز میزان بیکاری پائین خواهد آمد. ممکن است این ادعا از یک جهت بی ربط نباشد. چرا که کارفرما با کاهش دستمزدهای کارگران شاغل، کارگران دیگری را به استخدام در خواهد آورد بدون این که سرمایه ای اضافی را بکار گیرد یعنی بخرج کارگران شاغل، با بالا بردن نرخ استثمار این کارگران، و با دستمزدهای نپرداخته آن ها قادر خواهد شد کارگران دیگری را به زنجیره استثمار وارد کند. مسلما این کارگران با دستمزدهای کمتری استخدام خواهند شد تا تعداد بیشتری بکار گرفته شوند. و چون قراردادها فردی خواهد بود یا به احتمال بیشتر با شرکت های اجاره دهنده نیروی کار بسته خواهد شد، حق و حقوقی هم در کار نخواهد بود. یک کارگر بخش آموزش؛ یک معلم می گوید: رفرم کار بهانه خوبی است برای حکومتی که بازیچه دست بانک ها و شرکت بزرگ برای حمله به استاندارد زندگی ماست. این سیستم سرهمه ما کلاه می گذارد.
مبارزه کارگران زن در کامبوجیه
روزهاست که 6000 هزار کارگر زن کارخانه های تولید لباس به ویژه لباس های ورزشی مارک دار مثل پوما، در زون اقتصادی ویژه "مانهاتن" از استان باوت در کامبوجیه برای افزایش دستمزدهای شان مبارزه می کنند، روز دوشنبه 20 فوریه 2012 آن ها مورد حمله مسلحانه یک ناشناس قرار گرفتند. یک کارگر زن بشدت از ناحیه شکم مجروح شد و اکنون در بیمارستان بستری است. دوکارگر دیگر 21 و 23 ساله نیز جراحات سطحی تری برداشتند. این فرد که به گفته شاهدان عینی لباس پلیس برتن داشت و توسط یک نیروی امنیتی کارخانه و یک پلیس دیگر همراهی می شد بعد از حمله به کارگران از محل گریخت و پلیس و نیروهای امنیتی، تنها به شلیک هوائی پرداختند و ادعا می کنند که وی را نمی شناسند. دستمزدها در کامبوجیه در قیاس با سایر کشورها بسیار پایین است. به طور مثال در کارخانه کواوی اسپورت لیمیتد که بیک کارفرمای تایوانی تعلق دارد و برای پوما لباس ورزشی تولید می کند، دستمزد ماهانه کارگران 61 دلار است که تازه آن را با اعتصابات سال گذشته بدست آوردند. اکنون آن ها خواهان افزایش ماهانه 25 دلار به دستمزدها هستند که 10 دلار آن هزینه رفت و آمد به سرکار و بقیه افزایش روزانه 50 سنت برای غذاست.
فریده ثابتی
فوریۀ 2012
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر