- مراسم دولتی خانه کارگر به مناسب روز جهانی کارگر بصورت دست چین شده و تحت تدابیر شدید امنیتی برگزار شد
- گزارشي از امنيتي شدن شهر سنندج
- قطعنامه روز جهاني كارگر
- قطعنامه چند تشكل مستقل جنبش کارگری ایران به مناسبت روز جهانی کارگر سال 91
- بیانیه اتحادیه آزاد کارگران ایران به مناسبت فرا رسیدن اول ماه مه
- قطعنامه اتحادیه آزاد کارگران ایران به مناسبت روز جهانی کارگر - اول مه 2012 - 12اردیبهشت 1391
- تاریخچۀ مختصر اول ماه مه
- گرامی باد اول ماه می
- فراخوان اتحادیه آزاد کارگران ایران به مناسبت اول ماه مه در اعتراض به سطح دستمزدها، اخراج سازیها، عدم پرداخت دستمزدها و اصلاح قانون کار
مراسم دولتی خانه کارگر به مناسب روز جهانی کارگر بصورت دست چین شده و تحت تدابیر شدید امنیتی برگزار شد
بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران امسال نیز همچون سالهای گذشته خانه کارگر در واهمه از حضور توده های میلیونی کارگران در خیابانها، عوامل دست چین شده خود را صبح زود از مقابل خانه کارگر در خیابان ابوریحان به ورزشگاه معتمدی در دروازه غار منتقل کرد و با گذاشتن نگهبان در دم درب ورودی، دست به کنترل کامل مراسم زد. این در حالی بود که نیروهای امنیتی و انتظامی حضور بسیار گسترده ای در اطراف ورزشگاه پیدا کرده بودند تا چنانچه کارگران موفق شوند این مراسم را بدست گیرند به کمک خانه کارگر بشتابند. در این مراسم صادقی به کارگران مهاجر و کالاهای خارجی تاخت و تاز کرد و تلاش نمود وضعیت مشقت بار کنونی کارگران ایران را به گردن این کارگران و تبلیغات کالاهای خارجی بیاندازد. پس از سخنرانی صادقی هنگامی که علیرضا محجوب اقدام به سخنرانی کرد تعدادی از کارگران منجمله برخی اعضای اتحادیه آزاد کارگران ایران که بصورت خود جوش در این مراسم حضور پیدا کرده بودند اقدام به ترک سالن کردند. در این مراسم دو هزار نفر شرکت کرده بودند که علاوه بر اینکه نیمی از آنان بصورت دست چین شده به مراسم آورده شده بودند نیمی دیگر نیز از دانشجویان دختر و پسر دانشگاه علمی کاربردی بودند. بخش عمده این دانشگاه متعلق به خانه کارگر و متشکل از دانشجویانی است که توسط خانه کارگر به این دانشگاه معرفی میشوند. قبل از شروع مراسم و در بین برخی اتوبوسهای حامل شرکت کنندگان در مراسم، قطعنامه اتحادیه آزاد کارگران ایران به مناسبت روز جهانی کارگر توزیع شد. آندسته از کارگرانی که بصورت خود جوش در این مراسم حضور پیدا کرده و پلاکاردهایی نیز با خود آورده بودند بدلیل فضای امنیتی و کنترل شدید مراسم ناچار به عدم استفاده از پلاکاردها شدند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران – 11 اردیبهشت 1391
گزارشي از امنيتي شدن شهر سنندج
طبق خبري كه به انجمن صنفي كارگران برق و فلزكار كرمانشاه رسيده است، از روز گذشته يك شنبه 10 ارديبهشت 91 شهر سنندج به منظور جلوگيري از برگزاري مراسم روز جهاني كارگر، كاملا نظامي شده است. بر اساس اين گزارش تعداد خيلي زيادي از نيروهاي يگان ويژه از شهرهاي مجاور به شهر سنندج آورده شده اند. اكنون در هر 10 قدم از خيابانهاي اصلي شهر مانند چهار باغ، ششم بهمن و بازار چند نفر گارد ضد شورش مستقر شده و باعث فضائي كاملا نظامي و سنگين در سطح شهرگشته اند.
انجمن صنفي كارگران برق و فلزكار كرمانشاه 11/2/1391
قطعنامه روز جهاني كارگر
سنديكاي كارگران شركت واحد اتوبوسراني تهران و حومه ارديبهشت1391
اول ماه مه روز همبستگي كارگران در سراسر جهان براي رهايي از مشقات روز افزون سرمايه داري و بيان خواسته هاي آنان جهت برپايي دنيايي عاري از ظلم و ستم و استثمار است
با گذشت بيش از يك قرن از مبارزات كارگران دستاوردهاي بيشماري به قيمت جان باختن و زنداني شدن و اخراج هزاران كارگر در كشورهاي مختلف جهان بدست آمده است
با توجه به وضعيت زندگي در قرن بيست ويكم انتظار مي رود با تحولات و پيشرفت جوامع بشري كارگران از موقعيت مطلوبتري بهره مند شوند متاسفانه در حال حاضر شاهد تغيير قانون كار هستيم كه كارگران هيچگونه دخالتي در روند آن ندارند ،طبق اصلاحيه قانون كار كليه دستاوردها پايمال و موجب فقر و بيكاري روز افزون كارگران خواهد شد لذا در حال حاضر در قانون كار فعلي اگر اصلاحاتي هم نياز باشد تنها بايد در فصل ششم اين قانون عمل شود تا موانع سر راه ايجاد تشكلهاي مسقل كارگري هموار گردد و كارگران بتوانند براي تصميماتي كه به حقوق و معيشت آنان ارتباط دارد دخالت مستقيم داشته باشند در چنين حالتي قطعا" دستمزدهاي 389 هزارتوماني كه تنها يك چهارم دستمزد واقعي مي باشد تصويب نخواهد شد .
از نظر ما همه اینها برای میلیونها خانواده کارگری مستاصل از تامین حداقل معیشت در شرایط کنونی، معنائی جز درماندگی بیشتر برای گذران زندگی و تحمیل فقر و فلاکتی روز افزون بر آنها ندارد،. در این راستا ما کارگران با ابراز انزجار از وضعیت موجود، همگان را در تمامی نقاط کشور به طرح متحدانه و سراسری خواستها و مطالبات شان فرا میخوانیم و در شرایط حاضر خواهان تحقق بی درنگ مطالبات زیر هستیم:
1- آزادی بی قید و شرط برپايي تشكل هاي مستقل کارگری، اعتصاب، اعتراض، راهپیمائی، تجمع و آزادي بيان و مطبوعات حق مسلم ما است و اين خواسته ها بايد ضمن برچیده شدن کلیه نهادهای دست ساز دولتی از محیطهای کار و زندگی، به عنوان حقوق خدشه ناپذير اجتماعي كارگران و عموم مردم ایران به رسميت شناخته شوند.
2- ما جامعه ای را که اقلیتی صاحب ثروت وسرمایه های کلان باشند واکثریتی هم نان شب نداشته باشند بر نخواهیم تافت. از نظر ما ناچيز دستمزدها و افزایش سرسام آور هزینه های زندگی اهانت به منزلت انسانی و حق حیات کارگران است. ما تعیین چنین سطح دستمزدی را تحمیل بیش از پیش فقر و فلاکت مطلق بر میلیونها خانواده کارگری میدانیم و با رد شیوه کنونی تعیین و تعیین دستمزدها توسط نماینده های واقعی کارگران بر اساس بالاترین استانداردهای زندگی بشر امروز هستیم.
3- ما خواهان محو قراردادهاي موقت و سفيد امضاء، بر چیده شدن شرکتهای پیمانکاری و انعقاد قرارداد مستقیم و دسته جمعی، تامین امنیت شغلی کارگران و رعایت بالاترین استاندارد های بهداشت و ایمنی در محیطهای کار و زندگی هستیم
4- دستمزدهاي معوقه كارگران بايد فورا و بي هيچ عذر و بهانه اي پرداخت شود و عدم پرداخت آن بايستي به مثابه يك جرم قابل تعقيب قضائي تلقي گردد و خسارت ناشي از آن به كارگران پرداخت شود
5- اخراج و بيكار سازي كارگران به هر بهانه اي بايد متوقف گردد و تمامي كساني كه بيكار شده و يا به سن اشتغال رسيده اند بايد تا زمان اشتغال به كار از بيمه بيكاري متناسب با يك زندگي انساني برخوردار شوند
6- به رغم اینکه سازمان تامین اجتماعی با دسترنج و پول کارگران به یکی از نهادهای دارای ثروت نجومی در ایران تبدیل شده است اما این سازمان با قرار گرفتن در چرخه سود و سودآوری سرمایه تنها به فکر کاهش خدمات درمانی و دریافت فرانشیز از کارگران بیمار است. ما بیمه های تامین اجتماعی را حق مسلم تمامی آحاد جامعه میدانیم و خواهان اداره این نهاد بدست نماینده های منتخب کارگران در سراسر کشور هستیم.
7- ما ضمن محكوم كردن هر گونه تعرض به اعتراضات کارگری ، خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط کلیه کارگران زندانی و توقف فوری پیگرد های قضایی علیه آنان هستیم
8- ما خواهان برابري حقوق زنان و مردان در تمامي عرصه هاي زندگي اجماعي ، افتصادي ، سياسي و فرهنگي و خانوادكي هستيم
9- ما خواهان برخورداري تمامي بازنشستگان از يك زندگي مرفه و بدون دغدغه اقتصادي و رفع هرگونه تبعيض در پرداخت مستمري بازنشستگان و بهره مندی آنان از تامین اجتماعی و خدمات درمانی هستیم
10- کار کودکان باید ملغی گردد. برخورداری کودکان و والدین آنها از تامین اجتماعی گسترده و کامل، امكانات آموزشي رفاهي و بهداشتي يكسان و رایگان جدا از موقعيت اقتصادي و اجتماعي خانوادگی شان، نوع جنسيت و وابستگي هاي ملي و نژادي و مذهبي می بایدبرسمیت شناخته شود.
11- ما ضمن قدرداني از تمامي حمايت هاي بين المللي کارگری و مردمی از مبارزات كارگران در ايران و حمايت قاطعانه از اعتراضات و خواسته هاي كارگران در سراسر جهان خود را متحد آنان مي دانيم و بيش از هر زمان ديگري بر همبستگي بين المللي كارگران براي رهايي از مشقات نظام سرمايه داري تاكيد مي كنيم
12- اول ماه مه بايد تعطيل رسمي اعلام گردد و در تقويم رسمي كشور گنجانده شود و هر گونه ممنوعيت و محدوديت برگزاري مراسم اين روز ملغي گردد
سنديكاي كارگران شركت واحد اوبوسراني تهران و حومه
11 ارديبهشت 1391
بيانيه به مناسبت روز جهاني كارگر
امسال در حالي به استقبال روز كارگر مي رويم كه طبقه ي كارگر ايران بيش از هر زمان تحت فشارهاي اقتصادي و اجتماعي قرار دارد و زير بار كمر شكن بيكاري و كمی دستمزد از يك سو و تورم لجام گسيخته و هزينه هاي سنگين ابتدايي ترين نيازهاي
زندگي است. گراني كالاهاي مورد نياز اوليه از قبيل خوراك، پوشاك، مسكن، بهداشت آن هم در پايين ترين حد از يك طرف و تحميل حداقل حقوق ناچيز براي اين زندگي از طرف ديگر سفره ي خالي كارگران، مزد و حقوق بگيران و اقشار زحمتكش جامعه را مورد هجوم قرار داده است.
هم زمان نظام سرمايه داري و جهاني و در پي بحران هاي فزاينده ي سال هاي اخير تلاش مي كند تا بار سياست هاي غير انساني و استثمارگرانه خود را بر دوش كارگران و زحمتكشان بيندازد و با اعلام سياست هاي رياضت اقتصادي تلاش مي كند تا سودهاي سرمايه داران را حفظ كرده و فشار فزاينده اي را بر مردم تحت ستم واستثمار سراسر جهان وارد كند.
سرمايه داري جهاني متحدان آنان در كشورهاي مختلف دست در دست يكديگرند و براي تحميل هر چه بيشتر بار فقر و تنگدستي بر توده هاي عظيم كارگران، مزد و حقوق بگيران هماهنگ عمل مي كنند. كارگران و زحمتكشان ومردم تحت استثمار نيز در سراسر جهان اعتراض هاي خود را در سال گذشته به انواع مختلف و به هر شكل كه توانسته اند، بيان كرده اند.
هر چند فشار اقتصادي واجتماعي از طريق افزايش نيروهاي امنيتي و پليسي بر مردم تحت ستم هر روزه افزايش مي يابد، اما گسترش مبارزات سراسري كارگران و زحمتكشان جهان، كاركنان بخش هاي خدماتي و اقشار تهي دست در سال گذشته و تداوم آن ، بيانگر آن است كه امروزه نظام سرمايه داري بيش از هر زمان ديگر با بحران های فزاینده مواجه شده است.
اعتراضات گسترده جنبش ضد سرمايه داري در سال گذشته و اعتصاب ها و مبارزات سراسري كارگران و حقوق بگيران فرودست در سراسر كشورهاي سرمايه داري نشان داد كه بخش وسيعي از توده هاي عظيم مردم تحت ستم به آگاهي هاي عيني و ذهني رسيده است. اعتصاب ها واعتراض هاي ميليوني در امريكا، انگلستان، اسپانيا، پرتغال، يونان، ايتاليا، فرانسه، هند، و... همه و همه نشان دهنده ي آن است كه اين نظام ديگر نمي تواند با شيوه هاي گذشته به تسلط بر نيروي كار ادامه دهد.
به مناسبت اين روز و با گراميداشت آن، با مبارزات سراسري كارگران در كشورهاي مختلف اعلام همبستگي مي كنيم و بار ديگر خواسته هاي مبرم جامعه ي كارگري ايران را بيان كرده و از همگان مي خواهيم براي تحقق اين خواسته ها چه در ايران وچه در كشورهاي ديگر متحدانه وهماهنگ به مبارزات خود ادامه داده و تا رسيدن به يك جامعه ي انساني از پاي ننشينند.
1- آزادي تشكل هاي مستقل كارگري بدون هيچ گونه محدوديتي حق مسلم همه ي كارگران و زحمتكشان است. اعتصاب، آزادي انديشه و بيان ، آزادي تجمع، آزادي احزاب از حقوق مسلم انسان هاست كه در ايران ناديده گرفته مي شود. ما خواهان به رسميت شناخته شدن اين حقوق هستيم و تا به دست آوردن آنها به مبارزه ادامه خواهيم داد.
2- تعيين حداقل دستمزد براي كارگران در سال جاري نوعي توهين مستقيم و آشكار به زندگي و معيشت كارگران است، درحالي كه هيچ گاه محدوديتي براي حداكثر حقوق مديران در نظر گرفته نمي شود. ما خواهان تعيين حقوق مكفي براي تامين زندگي همه ي آناني هستيم كه نيروي كار جامعه خودرا ارزاني مي دارند تا بتوانند از يك زندگي سالم وانساني برخوردار باشند.
3- اخراج، بيكار كردن، قراردادهاي موقت وسفيد امضا و عدم پرداخت حقوق كارگران با هيچ عذر وبهانه اي پذيرفتني نيست. به ويژه عذر و بهانه هاي ضد انساني و ستمگرانه اي كه نظام سياسي و اقتصادي سرمايه حق به جانب به زبان مي آورد و رسانه ها را نيز به خدمت مي گيرد. امنيت شغلي و زندگي انساني از ابتدايي ترين حقوق همه ي انسانهاست. با توجه به اخراج هاي گسترده ي اخير، همگاني كردن بيمه هاي بيكاري براي خيل اخراج شدگان ضرورت دارد.
4- زنداني كردن افراد و تعقيب و آزار و اعدام و حبس هاي طولاني مدت فعالين كارگري و اجتماعي به يك روال تبديل شده است. مسوولان بايد بدانند كه اين اعمال نمي تواند در اراده ي فعالان سياسي و اجتماعي براي رسيدن به حقوق خود خللي ايجاد كند. ما خواهان آزادي فوري و بدون قيد و شرط كليه فعالان كارگري و اجتماعي به خصوص کارگران و فعالان کارگری زندانی، شاهرخ زمانی، محمد جراحی، علی اخوان، بهنام ابراهیم زاده، رضا شهابی، علی نجاتی... و منع تعقيب آنان هستيم.
5- مجازات اعدام امروزه در اكثريت قاطع كشور ها ممنوع است .ما نيز اين مجازات را غيرانساني مي دانيم .امروزه اعدام تنها درچند كشور معدود اجرا مي شود و ايران بيشترين تعداد اعدامي را نسبت به جمعيت خود در سطح جهاني داراست. ما خواهان لغواين مجازات در تمامي كشورها وبه خصوص در ايران هستيم.
6- سرمايه داران تلاش مي كنند تا براي سود بيشتر تبعيض هاي جنسي، قومي، نژادي و مذهبي را رواج دهند، اما كارگران و زحمتكشان به صورت اساسي براي رفع تبعيض در همه ي زمينه ها مبارزه مي كنند. ما با هر گونه تبعيض و نابرابري مخالف بوده و خواهان تامين حقوق انساني براي تمام كارگران وزحمتكشان از هر قوم نژاد ومذهبي هستيم
7- كارگران مهاجر درايران تحت شرائط سخت و وحشتناكي زندگي مي كنند واز حقوق ابتدائي ساير كارگران محرومند. ما ضمن محكوم كردن هر نوع ستم وتبعيض نسبت به آنان خواهان رعايت حقوق برابر براي مهاجران وبه رسميت شناختن حق تحصيل براي فرزندان آنان هستيم.
8 - تامین اجتماعی حق همه کارگران و مزد وحقوق بگیران است، ما خوهان تامین اجتماعی برای کارگران ساختمانی و کلیه کارگران روزمزد وموقت هستیم.
9- بار ديگر تاكيد مي كنيم وادار كردن كودكان به كار بر خلاف موازين انساني است و ضمن محكوم كردن آن، خواهان تامين امكانات تحصيلي براي همه ي كودكان در تمام مقاطع تحصيلي هستيم.
10- هرگونه هجوم سرمايه داري را به دست آوردهاي كارگران و زحمتكشان تحت عنوان اصلاح قانون كار و خصوصي سازي، تعديل نيروي انساني و جز آن محكوم مي كنيم.
11- كارگران ايران خود را جزئي از طبقه ي كارگر جهاني مي دانند كه در برابر نظام سرمايه داري ايستاده اند. ضمن همبستگي با مبارزات جهاني كارگران و پشتيباني از مبارزات مردم خاور ميانه براي آزادي، هرگونه لشگركشي و مداخله ي نظامي كشورهاي سرمايه داري هاي عليه مردم منطقه را نه تنها رهايي بخش ندانسته بلكه آن را جهت تحت سلطه در آوردن بيشتر مردم منطقه براي سود بيشتر و حل بحران هاي نظام سرمايه داري مي دانيم و آن را قويا محكوم مي كنيم.
12- تحريم هاي اقتصادي عليه ايران جزئي از تهاجم نظام سرمايه داري براي سرپوش گذاشتن بر مشكلات اين نظام است كه چيزي جز فقر و سيه روزي براي كارگران وزحمتكشان ندارد و در سايه ي آن تنها دست اندركاران بازارهاي سياه و غيررسمي و انحصارگرانه با اين بهانه به سودهاي افسانه اي مي رسند.
13- روز اول ماه مي جشن جهاني كارگران و زحمتكشان است. اين روز بايد به روز تعطيل رسمي تبديل شود.
سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه
اتحادیه کارگران پروژه ای
هیات موسس کارگران نقاش ساختمان
كانون مدافعان حقوق كارگر
12 ارديبهشت - اول ماه مي 1391
*************
قطعنامه چند تشكل مستقل جنبش کارگری ایران به مناسبت روز جهانی کارگر سال 91
اول ماه مه 2012، مصادف با 12 اردیبهشت 91، روز جهانی کارگر و روز اتحاد و همبستگی بين المللی کارگران ، برای بیان خواست ها و مطالبات این طبقه ، جهت بهبود وضعیت زندگی آنان ، رهایی از مشقات و نابرابری های نظام سرمایه داری و برپایی دنیایی عاری از ستم و استثمار طبقاتی است.
پيام روز جهانی کارگر ، در اول ماه مه ، این است که کارگران در سرتاسر جهان، فارغ از نژاد ، ملیت ، زبان و مذهب ، یک طبقه ی واحد جهانی هستند زیرا همگی در یک چیز مشترکند :آنان با فروش نیروی کار خود به صاحبان سرمایه در قبال دریافت مزد امرار معاش میکنند و نقش اصلي در تولید همۀ ثروت های مادی و معنوی جامعه را دارند .
روز جهاني كارگر امسال در شرايطي برگزار ميشود كه در سطح جهان كارگران بسياري فرياد بر ميآورند كه "ما 99 درصد افراد جامعه و توليد كننده ي ثروت هاي جامعه هستيم و بايد براي كسب مطالبات خود بر عليه نظام سرمايه داري مبارزه كنيم." ما كارگران جهان همگي از اين مبارزات پشتيباني ميكنيم و اعلام ميكنيم كه : کارگران به عنوان اکثریت افراد جامعه ، اگر متحد باشند و به تشکل های مستقل و متکی به نیرو و ارادۀ خویش اتکا کنند، و آن را با دانش و آگاهی طبقاتی همراه سازند، این قابلیت و توانایی را دارند که علاوه بر بهبود شرایط کار و معیشت خویش، براي محو نظام طبقاتی تلاش و مبارزه كرده و ایجاد جامعه ای آزاد، برابر و انسانی را مد نظر قرار دهند .
امسال ، کارگران مراسم اول ماه مه را در شرایطی برگزار می کنند که نظام سرمایه داری، برخلاف تبلیغات قلم به دستان و توجیه گران این نظام كه سعي ميكنند اين نظام را تنها نظم ممكن براي ادامه حيات بشريت وانمود كنند، همچنان و بيش از پيش در بحرانی عمیق و همه جانبه دست و پا می زند و برای خلاصی خود از این بحران ، به هر دستاویزی چنگ می اندازد .
سرمایه داری البته در سطح جهانی و داخلي تلاش می کند تا در جهت تأمین سود های هنگفت و نجومی خویش ، حتی الامکان بار این نابسامانی، فشار و بحران را بردوش کارگران بیندازد و فقر و بی حقوقی بی حد و حصری را به این طبقۀ مولد جامعه تحمیل نماید .
به دنبال بحران سرمايه داري و در آغاز سال 91، اخراج و بيكارسازي هاي گسترده كارگران، و عدم امنيت شغلي ابعاد بيشتري به خود گرفته است و كارگران با مبارزات برحق خود، هر روز بيش از پيش با اعتراضات دسته جمعي سعي در مقابله با اين موج اخراج و بيكارسازي خواهند كرد. تورم و گراني بيسابقه، توان كارگران براي خريد مايحتاج اوليه را به كلي از بين برده است. حداقل دستمزد تعيين شده توسط نهاد سرمايه داري شورايعالي كار، به مبلغ 389700 تومان در ماه كه مبلغي در حدود يك چهارم زير خط فقر است، نشان دهنده اين است كه سرمايه داري ميخواهد با دادن كمترين مقدار دستمزد و تحميل استثمار بيشتر به كارگران همچنان بار بحران را بر دوش كارگران انداخته و سود خود را تضمين كند. در حالي كه نرخ تورم توسط اتاق بازرگاني 40 درصد و توسط مجلس 20 درصد اعلام شده، حداقل دستمزد كارگران را بر اساس نرخ تورم 18 درصد افزايش داده اند كه به هيچ وجه تناسبي با مخارج حداقل هاي زندگي كارگران ندارد. اين مقدار دستمزد، تنها و تنها نابودي كارگران و خانواده هايشان را به دنبال خواهد داشت و نتيجه اي جز بدبختي و فقر و فلاكت و خانه خرابي براي اين اكثريت مولد جامعه به بار نخواهد آورد.
اقدام به حذف يارانه ها كه باعث ايجاد تورم و بيكاري و ايجاد گراني در هزينه هاي زندگي كارگران شده است اكنون ماهيت اصلي خود را براي عموم كارگران نشان داده است. رواج بيشتر شركت هاي پيمانكاري و رواج كارهاي با قرارداد هاي يك ماهه، موقت و سفيد امضا و عدم امنيت شغلي از جمله ديگر اقدامات سرمايه داري براي ايجاد فشار بيشتر بر كارگران و تضمين منافع خودشان است. اقدامات و مبارزات پيروزمندانه كارگران در پتروشيمي هاي ماهشهر و تبريز بر عليه شركت هاي پيمانكاري از موفقيت هاي قابل تكرار توسط ديگر كارگران ايران است. همچنين اقدام براي تغييرات در قانون كار براي نفع هر چه بيشتر سرمايه داران از جمله اقداماتي است كه قطعا بيش از پيش باعث اعتراضات كارگران خواهد شد. اين سياست ها كه تنها براي تامين منافع سرمايه داري داخل و همراه شدن با نسخه ها و روش هاي سرمايه داري جهاني است اكنون علاوه بر ايران در ديگر نقاط جهان كه با عناويني چون رياضت اقتصادي اجرا ميشود باعث اعتراضات روزافزون كارگران شده است.
در سطح جهان از جمله در آمريكا و اروپا شاهد اعتراضات و جنبش هاي گسترده ي طبقه ي كارگر، همچون جنبش اشغال وال استريت، اشغال خيابان ها، جنبش 99 % و اعتصابات و اعتراضات گسترده ي ديگري بر عليه نظام سرمايه داري بوده ايم. كارگران اين كشورها به درستي اعلام ميكنند كه آنها اكثريت افراد جامعه هستند كه تمامي ثروت هاي جامعه را توليد ميكنند و خواهان اين هستند كه به حق و حقوق و مطالبات خود دست يابند. اين اقدامات نويد بخش و پرشور طبقه ي كارگر در اين كشورها بايد با تقويت و يا ايجاد تشكل هاي مستقل و طبقاتي كارگران همراه شود و بيشتر و بيشتر از حالت اعتراضات بدون نقشه و هدف بيرون بيايد. كارگران اين كشورها كه از فساد و سازشكاري اتحاديه هاي و نهاد هاي كارگري موجود به ستوه آمده اند بايد به نيروي خود دست در كار ايجاد تشكل و نهاد ها وسازمان هاي مستقل خود شوند. اين كارگران و نيز كارگران در كشورهاي عربي و شمال آفريقا كه در كشورشان بر عليه ديكتاتوري هاي حاكم در آن كشورها قيام شده است بايد بتواند با برنامه و هدف و اتحاد سازمان يافته و با قدرت و آگاهي بيشتري عليه نظام هاي سرمايه داري مبارزه كنند و هر چه بيشتر در جهت تامين منافع خود اعم از منافع اقتصادي و نيز كسب آزاديهاي دموكراتيك وسياسي موفق شوند.
در شرايطي كه سرمايه داري در سطح جهان براي حفظ بقاي سياسي خود دست و پا ميزند، همچنين با اقدام به تحريم و تلاش براي جنگ افروزي در پي كسب سود بيشتر و به هرز بردن نيروي مبارزاتي طبقه ي كارگر است. كارگران ايران و جهان به عنوان اولين قربانيان جنگ، در صف اول مبارزه عليه جنگ طلبي خواهند بود زيرا به خوبي ميدانند كه اين تحريم ها و هر گونه بهانه دادن براي جنگ و نيز هرگونه تهديد و اقدام به جنگ تماما در خدمت طبقه سرمايه داري داخلي و خارجي و براي فرار از بحرانهايش، كسب سود از اين طريق و سهولت سركوب كارگران و نيز سرگرم و مشغول كردن اذهان كارگران است.
اخراج و بيكارسازي و عدم امنيت شغلي، تعيين حداقل دستمزد به اندازه ي يك چهارم زير خط فقر توسط نهاد سرمايه داري شورايعالي كار،گراني طاقت فرسا و تورمي كه امان از كارگران بريده است،هجوم و تك تازي شركت هاي پيمانكاري، بسط و رواج قراردادهاي موقت و سفيد امضا و افزايش رواج كارهاي بدون قرارداد،تعطيلي كارخانجات،حذف يارانه ها، ستم و بيحقوقي مضاعف بر زنان، كار كودكان، حقوق هاي معوقه ، شرايط معيشتي وخيم بازنشستگان، ناكارامد بودن بيمه ها، دستگيري و حبس كارگران و فعالان كارگري و سركوب هرگونه اقدام كارگران براي برپايي تشكل هاي خود ساخته و مستقل ،عدم آزادي بيان و هرگونه آزادي فعاليت هاي سياسي، عدم آزادي تحزب، اجراي احكام ضد انساني اعدام،همه و همه نشان از تحميل بي حقوقي هاي بيشتر به طبقه ي كارگر و نشان دهنده ي ماهيت نظام سرمايه داري است.
ما كارگران در مقابل اين وضعيت ضد انساني و گسترش عمق و دامنه آن سكوت نخواهيم كرد و اجازه نخواهيم داد بيش از اين حق حيات و هستي ما را به تباهي بكشانند . ما توليد كنندگان اصلي ثروت و نعمت در جامعه هستيم. داشتن يك زندگي انساني و مطابق با بالاترين استانداردهاي حيات بشر امروز، حق مسلم ماست و ما براي تحقق آن تمامي موانع پيش روي خود را با برپايي تشكل هاي مستقل از دولت و كارفرما و با اتكا به قدرت همبستگي مان از سر راه خويش بر خواهيم داشت .
در این راستا ما تشكل هاي امضا كننده زير، ضمن محکوم کردن هر گونه تهاجم به مراسم های اول ماه مه و تاکید بر لزوم تشكل يابي و اتكا به دانش طبقاتي و نيروي سازمانيافته ي كارگران، به طو ر یکپارچه و متحد ، مواضع و مطالبات زیر را به عنوان حداقل خواست های خود در سال 91 اعلام می کنیم و براي تحقق فوری آن به صورت هر چه متشكل تر مبارزه خواهيم كرد :
1ــ در حالي كه خط فقر اعلام شده توسط نهاد هاي رسمي بيش از يك ميليون و سيصد هزار تومان در ماه است ،حداقل دستمزد اعلام شده از سوي شوراي عالي كار(389754 تومان ) كه با معيار نرخ غير واقعي تورم به مقدار 18 %،محاسبه شده، تحميل مرگ تدريجي برميليون ها خانواده كارگري است.ما ضمن رد روش سه جانبه گرايي و تعيين دستمزد توسط شوراي عالي كار، خواهان مبارزات متحد و سازمانيافته ي كارگران براي افزايش دستمزد ها و براساس اعلام نظر آنان از سوي نمايندگان واقعي و منتخب آنان در تشكل هاي مستقل كارگري و از طريق اعمال نيروي طبقاتي آنان هستيم.
2ــ ما كارگران ضمن مقابله با موج اخراج و بيكارسازي و عدم امنيت شغلي كه سرمايه داري براي طبقه كارگر ايجاد كرده است، خواهان اقدامات دسته جمعي و متحد همه ي بخش هاي كارگري عليه اين وضعيت هستيم. لازم است كه ما كارگران، هر گونه مبارزه و تلاش براي خنثي كردن هرچه بيشتر اخراج و بيكارسازي و نيز تلاش براي بازگشت به كارمان را به شيوه ي جمعي و سازمانيافته انجام دهيم.
3-ما خواهان لغو قراردادهاي موقت و سفيد امضاء و كارهاي بدون قرار داد و خواهان حذف شركت هاي پيمانكاري هستيم كه تنها نتيجه ي اين وضعيت، عدم امنيت شغلي، دستمزد كمتر براي كارگران، حذف يا ناتمام بودن وضعيت بيمه، سود بيشتر براي سرمايه داري و استثمار و فشار بيشتر براي كارگران است. ما از كارگران شركت هاي پيمانكاري و از كارگراني كه با قراردادهاي موقت مشغول به كار ميشوند و نيز از كارگران اخراجي ميخواهيم با ايجاد تشكل هاي خود دربرابر اين وضعيت به مبارزه بپردازند.
4ــ حذف يارانه ها كه باعث ايجاد تورم و گراني شده است بيشترين ضرر و زيان را به كارگران وارده نموده و چیزی جز فلاکت و خانه خرابی بیشتر برای کارگران و تودۀ محروم مردم به ارمغان نياورده است .ما كارگران خواستار توقف مرحله ي دوم حذف يارانه ها بوده و خواهان اقدامات سازمانيافته ديگر هم طبقه اي هايمان بر عليه اينگونه اقدامات هستيم.
5-ما اقدامات اخير براي تغييرات در همين قانون كار نيم بند را که تحت عنوان " اصلاحیه ی قانون کار" در دست اجراست را محكوم نموده و اعلام ميكنيم اين تغييرات هدفي جز تامين هرچه بيشتر منافع سرمايه داران ندارد.كارگران بدون شك با اتحاد و همبستگي عليه اين سياست ها و اقدامات ضد كارگري خواهند ايستاد.
6-ما كارگران ايران، ضمن حمايت و اعلام پشتيباني از اعتراضات، اعتصابات و اقدامات كارگران در كشورهاي ديگر از جمله در اروپا و آمريكا، ضمن اينكه خود را متحد آنان ميدانيم، خواستار تقويت سازمانيابي و مبارزات هدفمند و با برنامه توسط اين كارگران هستيم. اين كارگران و نيز كارگران در كشورهاي عربي وشمال آفريقا، براي كسب آزادي هاي سياسي و همزمان كسب مطالبات اقتصادي و معيشتي هر چه بيشتر، لازم است با مقابله با نظام سرمايه داري، از طريق ايجاد تشكل ها، نهاد ها و سازمان هاي طبقاتي كارگري خود، مبارزاتشان را ادامه دهند. چنانچه كارگران با آگاهي طبقاتي و سلاح سازمانيابي به مبارزات بر حق خود ادامه ندهند، خطر رشد و تسلط جريانات هرج و مرج طلبانه و جريانات نژاد پرست افزايش خواهد يافت.
7ــ برپايي تشكل هاي مستقل كارگري و حق اعتراض و اعتصاب ، حق تجمع و راهپیمایی، حق آزادي بيان و نشر، جزء حقوق خدشه ناپذير ما است . ما کارگران باید برای دستیابی به اين خواسته ها به عنوان ابتدايي ترين حقوق انساني و اجتماعي خود به صورت متشکل مبارزه کنيم.
8-جنگ و تحريمي كه از سوي سرمايه داري داخلي و جهاني برپا ميشود نه به نفع كارگران ايران و نه به نفع كارگران جهان است. كارگران ايران و جهان در اين عرصه، نه جانب سرمايه داري داخلي و نه جانب سرمايه داري جهاني خواهند بود.
9- ما خواهان آزادي كليه كارگران و فعالان کارگری زنداني و لغو احكام صادره و توقف پيگرد هاي قضايي و امنيتي عليه کارگران و فعالان کارگری از جمله رضا شهابي، علي نجاتي، بهنام ابراهيم زاده، رسول بداقي، عبدالرضا قنبري، شاهرخ زماني، محمد جراحي، علي اخوان، مهدي شانديز و ... هستيم ؛ کارگران برای آزادی هم طبقه ای های دربند خود از طريق تلاش و مبارزه ي جمعي اقدام خواهند كرد.
10-كارگران اخراجي، كارگران و جوانان آماده به كار، زنان خانه دار، كارگران از كار افتاده، تهيدستان و ... همه و همه بخشي از اردوي كار و طبقه ي اجتماعي كارگر هستند. ما ضمن اينكه خواستار ايجاد شغل براي كارگران بيكار و آماده به كار هستيم خواستار اين هستيم كه به تمامي اقشار كارگري تا زمان كسب شغل مناسب بيمه ي بيكاري تعلق بگيرد.
11ــ دستمزدهاي معوقه كارگران و خسارت هاي ناشي از ان بايد فوراً و بي هيچ عذر و بهانه اي پرداخت شوند و عدم پرداخت آن ها می‌بايد به مثابه جرم قابل تعقيب تلقی گردیده و مورد پیگرد قضائي قرار گیرد . همچنين مطالبات و خواسته هاي كارگران اعتصابي و معترض در سراسر كشور بايد برآورده شود. همچنين ما خواهان اجراي طرح مشاغل سخت و زيان آور و محاسبه سنوات كاري براي اين بخش از كارگران هستيم.
12ــ ما خواهان برابري کامل حقوق زنان و مردان در تمامي شئونات زندگي اجتماعي و اقتصادي و محو كليه قوانين تبعيض آميز عليه آنان می باشیم و از تمامی کارگران میخواهیم برای به کرسی نشاندن خواسته های و مطالبات زنان به صورت متشکل دست به مبارزه فراگیر بزنند
همچنين ما خواستار ايجاد مهد كودك رايگان در محيط هاي كار و تعلق گرفتن يك سال مرخصي زايمان با حقوق براي كارگران زن هستيم.
13ــ ما خواهان برخورداري تمامي بازنشستگان از يك زندگي مرفه و بدون دغدغه اقتصادي هستيم و هرگونه تبعيض در پرداخت مستمري بازنشستگان را قوياً محكوم مي كنيم .
14ــ ما ضمن اعلام حمايت قاطعانه از مطالبات معلمان، پرستاران و ساير بخش هاي طبقه کارگر، از مبارزات تمامي آنان دفاع کرده و خواهان تحقق فوري مطالبات آنان می باشیم و برای دستیابی به آن به صورت متحد و متشکل مبارزه خواهیم کرد.
15ــ از آنجا كه اكثريت كارگران فصلي و ساختمان از همين قوانين نيم بند تامين اجتماعي، از جمله بيمه، محروم هستند ، ما از اعتراضات اين بخش از طبقه كارگر براي رسيدن به حقوق انساني آنها دفاع مي كنيم؛ لازم است که این کارگران برای کسب مطالبات خود دست به ایجاد تشکل های مستقل خود بزنند.
16 ــ كارگرا ن بايد در محل كار خود از استاندارد هاي مربوط به ايمني و بهداشت كار برخوردار باشند . به علاوه تمامي قوانين و استاندارد های جهانی مربوط به مشاغل سخت و زيان آور بايد بدون قيد و شرط و هر گونه عذر و بهانه ای به مرحلۀ اجرا گذاشته شود .
17-ما خواهان تامین موارد حداقلی رفاه اجتماعی از جمله خدمات بیمه های اجتماعی برای عموم ، آموزش رایگان در تمامی سطوح ، بهداشت و درمان رایگان و خدمات عمومی رایگان از جمله حمل و نقل عمومی میباشیم. همچنين اختيار و مديريت سازمان تامين اجتماعي كه از آن كارگران است و با پرداختي هاي كارگران تامين ميشود بايد به خود كارگران برگردانده شود.
18ــ نظام سرمايه داري با هدف پايين نگه داشتن دستمزد ها به هدف سودآوری و استثمار بیش تر،عامل كار كودكان است . تمامي كودكان ( افراد زير 18 سال ) بايد جداي ازموقعيت اقتصادي و اجتماعي والدين، نوع جنسيت و وابستگي هاي ملي و نژادي و مذهبي از امكانات آموزشي، رفاهي و بهداشتي يكساني برخوردار شوند .
19ــ ما بدينوسيله پشتيباني خود را از تمامي جنبش هاي آزادي خواهانه و برابري طلب همچون جنبش دانشجويي و جنبش زنان و حق تشكل يابي آنان اعلام مي داريم و دستگيري ، محاكمه و به زندان افكندن فعالين اين جنبش ها را قوياً محكوم مي كنيم.
20-ما ضمن اينكه خواهان لغو حكم اعدام هستيم،هر گونه اعتراض ، ابراز عقيده و آزادي بيان، حق تحزب، نهادها و تشكل هاي سياسي و اجتماعي را حق مسلم و خدشه نا پذير مردم مي دانيم و خواستار آزادي كليه ي زندانيان سیاسی و توقف پيگرد هاي قضايي عليه آنان هستيم.
21ــ ما بخشي از طبقه جهاني كارگر هستيم و اخراج و تحميل بي حقوقي مضاعف بر كارگران مهاجر افغاني و ساير مليت ها را به هر بهانه اي محكوم مي كنيم و ضمن قدرداني از تمامي حمايت هاي بين المللي از مبارزات كارگران در ايران و حمايت قاطعانه از اعتراضات و خواسته هاي كارگران در سراسر جهان خود را متحد آنان مي دانيم و بيش از هر زمان ديگري بر همبستگي بين المللي طبقه كارگر براي رهايي از مشقات نظام سرمايه داري تاكيد مي كنيم .
22ــ اول ماه مه بايد تعطيل رسمي اعلام و در تقويم رسمي كشور گنجانده شود و هر گونه ممنوعيت و محدوديت برگزاري مراسم اين روز ملغي گردد .
اول ماه مه سال 2012 – دوازده اردیبهشت سال 1391 – روز جهانی کارگر
زنده باد همبستگي و اتحاد بين المللي طبقه كارگر - زنده باد اول ماه مه
..................................................
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری
انجمن صنفی کارگران برق و فلز کار کرمانشاه
*********
بیانیه اتحادیه آزاد کارگران ایران به مناسبت فرا رسیدن اول ماه مه
زنده باد اول ماه مه روز اعتراض و همبستگی بین المللی کارگران
کارگران و همکاران در سراسر ایران
در روز اول ماه مه امسال، کارگران جهان بر متن بحران اقتصادی و تهاجم به زندگی و معیشت خود در اقصی نقاط جهان و بر متن عروج جنبش اشغال وال استریت و اعتراضات هر روزه کارگری در بسیاری از کشورها، خیابانها را بیش از همیشه به تسخیر خود در خواهند آورد و پهنه گیتی آکنده از فریاد برابری خواهی کارگران و جمعیت 99 درصدی ها خواهد شد. به موازات این شرایط در یک بعد جهانی تا آنجا که به اوضاع اقتصادی ، حقوق اجتماعی و تهاجم به معیشت کارگران و اعتراضات کارگری در ایران مربوط میشود شرایط به گونه ای دیگر است. هجوم به زندگی و معیشت ما کارگران در ایران محدود به یک دوره نبوده و نیست. سی سال تمام است با دستمزدهایی که خود می برند و خود می دوزند، هر ساله سفره خالی ما کارگران را خالی تر کرده اند، در یک دوره بیست ساله، رواج قراردادهای موقت و سفید امضا را به جایی رساندند که دیگر هیچ استخدام رسمی و دائمی صورت نمیگیرد، شرکتهای پیمانکاری را بر گرده ما سوار کردند تا بخشهای دیگری از سرمایه داران نیز از موهبت غارت و چپاول دسترنج ما کارگران بی نصیب نمانند، تحت عناوین مختلف نساجی ها و کارخانه های بسیاری به تعطیلی کشانده شدند تا لشکری هر چه عظیم تر از بیکاران را به عنوان نیروی کار ذخیره و ارزان در دست داشته باشند. برگزاری مراسم روز جهانی کارگر و هر گونه فعالیت صنفی کارگری را جرم تلقی کردند تا کارگران قادر به هیچگونه اعتراض متشکل و سازمانیافته ای نشوند و اینک با اتمام فاز اول اجرای قطع یارانه ها و زمزمه آغاز فاز دوم آن و افزایش چندین برابری قیمتها، در حال سوق دادن زندگی میلیونها خانواده کارگری از خط فقر به خط مرگ هستند و همزمان در صدد اصلاحات ضد کارگری تر در قانون کار بر آمده اند تا چپاولگری بیش از پیش سرمایه را بر هست و نیست ما کارگران بطور قانونمندی نهادینه تر کنند. باید به این وضعیت خاتمه داده شود، گردانندگان جامعه هیچ نقطه پایانی جهت پایان بخشیدن به خالی تر کردن سفره های خالی ما کارگران برای خود قائل نیستند و این فقط نیروی اعتراضی متحد و سراسری ماست که قادر خواهد شد به وضعیت موجود پایان دهد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران با تبریک فرا رسیدن اول ماه مه و اعلام همبستگی با جنبش اشغال وال استریت و اعتراضات کارگری در سرتاسر جهان و با تأکید بر ایستادگی کارگران ایران در برابر وضعیت فلاکتبار موجود، اعضا خود و عموم کارگران در سراسر کشور را به برگزاری هر چه باشکوهتر مراسم اول ماه مه و مبارزه‌ای متحد و همبسته در یک بعد سراسری برای افزایش دستمزدها و خلاصی از وضعیت مشقت بار موجود فرا میخواند و اعلام میدارد برگزاری مراسم اول ماه مه و اعتراض به ستم و استثمار و فقر و نابرابری از بدیهی ترین حقوق اجتماعی طبقه کارگر است. ما کارگران با شرکت در مراسم اول ماه مه از این حق مسلم و خدشه ناپذیر خود متحدانه دفاع خواهیم کرد و همگام با هم طبقه ای های خود در سرتاسر جهان فریاد اعتراض به هر گونه ستم و نابرابری را سر خواهیم داد.
زنده باد مبارزه و همبستگی سراسری کارگران ایران
زنده باد اول ماه مه روز اعتراض و همبستگی بین المللی طبقه کارگر
اتحادیه آزاد کارگران ایران – دهم اردیبهشت ماه 1391
قطعنامه اتحادیه آزاد کارگران ایران به مناسبت روز جهانی کارگر - اول مه 2012 - 12اردیبهشت 1391
اول ماه مه، روز اعتراض و همبستگی جهانی کارگران و تمامی انسانهایی است که برای نفس کشیدن و ادامه حیات، چیزی جز فروش نیروی کارشان ندارند. زنده باد اول ماه مه، و همبسته باد امید و تلاش توده های میلیونی کارگران و ستم دیدگان جهان برای برپائی دنیایی بهتر.
اول مه امسال بر متن بحران اقتصادی و جهانی شدن بیش از پیش تهاجم به زندگی و معیشت کارگران در پهنه گیتی و بر متن عروج جنبش اشغال وال استریت و اعتراضات لاینقطع کارگری در اقصی نقاط دنیا، کارگران جهان خیابانها را بیش از همیشه به تسخیر خود در خواهند آورد و جهان آکنده از فریاد برابری خواهی کارگران و جمعیت 99 درصدی ها خواهد شد. رقم خوردن چنین وضعیتی در گستره ای جهانی در حالی است که ما کارگران ایران نه تنها به نحو کم سابقه ای با سخت ترین شرایط معیشتی و اقتصادی مواجه هستیم بلکه حق هیچ اعتراض متشکل و سازمانیافته ای را نیز به وضعیت موجود نداریم. در طول سه دهه گذشته، قراردادهای موقت و سفید امضا را بتدریج نهادینه کردند، افت قدرت خرید هر ساله کارگران را از طریق افزایش ناچیز دستمزدها نسبت به تورم موجود به امری عادی بدل نمودند، دست کارفرمایان را در عدم پرداخت بموقع دستمزدها و اخراج کارگران باز گذاشتند، شکل گیری و دوام و بقا تشکلهای مستقل کارگری را به مسئله ای بسیار پر هزینه برای رهبران و پیشروان کارگری بدل کردند. اما با اینحال و علیرغم شرایط بسیار مشقت باری که بر کارگران در طول سالهای گذشته تحمیل شده است گردانندگان جامعه هیچ توقفگاهی را در تهاجم به حداقل معیشت و زندگی ما کارگران برای خود قائل نشده اند و نیستند، بطور دائمی و هر ساله و هر روزه با ارائه طرح و اجرای مصوبه ای، سفره خالی ما کارگران را خالی تر میکنند. عدم پرداخت دستمزدها، ناامنی شغلی و بیکار سازی کارگران از حد و حدود سالهای گذشته بسیار فراتر رفته است، همزمان و به موازات اجرای فاز اول طرح قطع یارانه ها، طرح اخذ ارزش افزوده را بر روی هر آن چیزی که می پوشیم و می خوریم و می نوشیم به اجرا در آوردند و به این وسیله بطور میانگین ماهیانه 5/4 درصد از حداقل دستمزد دریافتی زیر خط فقر ما، در حال واریز شدن به خزانه دولت است. با اجرای فاز اول قطع یارانه ها و در حالی که هزینه های زندگی در طول دو سال گذشته چندین برابر افزایش پیدا کرده است عملا بیش از گذشته اقدام به کاهش حداقل دستمزدها کرده اند. به ضرر کارگران به قوانین بیمه بیکاری و بازنشستگی دست برده اند و علاوه بر همه اینها در حال حاضر وزارت کار نیز با تهیه پیشنویس اصلاحیه ای بر روی قانون کار موجود، در صدد تغییرات ضد کارگری تر در آن است.
از نظر ما تداوم وضعیت موجود، سوق دادن زندگی و معیشت میلیونها کارگر و خانواده هایشان از خط فقر به خط مرگ است. ما اعلام میداریم به وضعیت موجود باید خاتمه داده شود. ما کارگران دیگر تحمل اینهمه بی حقوقی و تهاجم هر روزه به زندگی و معیشت خود را نداریم و متحد و یکپارچه در مقابل آن ایستادگی خواهیم کرد. در این راستا، ما با امضای این قطعنامه، همه کارگران در سراسر کشور را به طرح متحدانه و سراسری خواستها و مطالبات شان فرا میخوانیم و خواهان تحقق بی درنگ مطالبات زیر هستیم:
1- آزادی بی قید و شرط برپايی تشكل های مستقل کارگری، اعتصاب، اعتراض، راهپیمائی، آزادی احزاب، تجمع و آزادی بيان و مطبوعات باید به عنوان حقوق خدشه ناپذير اجتماعی كارگران و عموم مردم ایران به رسميت شناخته شوند
2- دستمزدهای کنونی با توجه به اجرای فاز اول طرح قطع یارانه ها و افزایش چندین برابری قیمتها، زندگی و معیشت کارگران را از خط فقر به خط مرگ رانده است. ما مصرانه خواهان افزایش حداقل دستمزدها بر اساس تورم واقعا موجود و تامین شرافتمندانه سبد هزینه یک خانوار چهار نفره با دخالت نماینده های منتخب مجامع عمومی کارگران کارخانه ها و مراکز تولیدی و خدماتی هستیم
3- اصلاحیه وزارت کار بر روی قانون کار موجود باید کنار گذاشته شود. هر گونه تغییر در قانون کار، بیمه کارگران و چگونگی محاسبه تعیین حقوق باز نشستگی باید با دخالت مستقیم و بلاواسطه نمایندگان منتخب مجامع عمومی کارگران صورت بگیرد
4- ما خواهان محو قراردادهای موقت و سفيد امضاء، اجرای فوری بیمه تمامی کارگران ساختمانی، بر چیده شدن شرکتهای پیمانکاری و انعقاد قرارداد مستقیم و دسته جمعی، تامین امنیت شغلی کارگران و رعایت بالاترین استاندارد های بهداشت و ایمنی در محیطهای کار و زندگی هستیم
5- دستمزدهای معوقه كارگران بايد فورا و بی هيچ عذر و بهانه ای پرداخت شود و عدم پرداخت آن بايستی به مثابه يك جرم قابل تعقيب قضائی تلقی گردد و خسارت ناشی از آن به كارگران پرداخت شود
6- اخراج و بيكار سازی كارگران به هر بهانه ای بايد متوقف گردد و تمامي كسانی كه بيكار شده و يا به سن اشتغال رسيده اند بايد تا زمان اشتغال به كار از بيمه بيكاری متناسب با يك زندگی انسانی برخوردار شوند. ما بیمه های تامین اجتماعی را حق مسلم تمامی آحاد جامعه میدانیم و خواهان اداره این نهاد بدست نماینده های منتخب مجامع عمومی کارگران در سراسر کشور هستیم
7- ما با محكوم كردن تداوم سیاست بازداشت و اعمال فشار بر کارگران معترض، خواهان لغو مجازات اعدام و آزادی فوری و بی قید و شرط کلیه کارگران زندانی و دیگر جنبش های اجتماعی از زندان و توقف فوری پیگرد های قضایی علیه آنان هستیم
8- ما خواهان لغو کلیه قوانین تبعیض آمیز نسبت به زنان و تضمین برابری کامل و بی قید و شرط حقوق زنان و مردان در تمامی شئونات زندگی اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و خانوادگی هستیم
9- ما خواهان برخورداری تمامی بازنشستگان از يك زندگی مرفه و بدون دغدغه اقتصادی و رفع هرگونه تبعيض در پرداخت مستمری بازنشستگان و بهره مندی آنان از تامین اجتماعی و خدمات درمانی هستیم
10- پدیده کودکان کار هر روز و بیش از پیش در حال گسترش است. کار کودکان باید بر بیافتد و تمامی کودکان باید جدا از موقعيت اقتصادی و اجتماعی خانوادگی شان، نوع جنسيت و وابستگی های ملی و ن‍‍ژادی و مذهبی از تامین اجتماعی گسترده و کامل، امكانات آموزشی رفاهی و بهداشتی يكسان و رایگان برخوردار شوند
11- ما با حمایت قاطعانه از مبارزات و اعتراضات مردمی در تمامی کشورهای خاورمیانه، هر گونه سرکوب اعتراضات مردمی و بند و بست دولتها برای سمت و سو دادن به تغییرات از بالای سر مردم، تحریمهای اقتصادی و ایجاد فضای جنگی از سوی هر نیرو و دولتی را قویا محکوم میکنیم
12- کارگران مهاجر در ایران از ابتدائی ترین حقوق انسانی خود محروم هستند. ما با محكوم كردن هر گونه ستم وتبعيض نسبت به کارگران مهاجر، خواهان برخورداری آنان از حقوق برابر شهروندی با مردم ایران هستیم
13- ما از جنبش اشغال وال استریت و اعتراضات کارگری در کشورهای اروپایی و سایر نقاط جهان قویا حمایت میکنیم، خود را متحد آنان میدانیم و بيش از هر زمان ديگری بر همبستگی بين المللی كارگران برای رهايی از مشقات نظام سرمايه داری تاكيد می كنيم
14- اول ماه مه بايد تعطيل رسمی اعلام گردد و در تقويم رسمی كشور گنجانده شود و هر گونه ممنوعيت و محدوديت برگزاری مراسم اين روز ملغی گردد
زنده باد همبستگی سراسری کارگران ایران
زنده باد همبستگی بین المللی طبقه کارگر
اتحادیه آزاد کارگران ایران – اول مه 2012- 12 اردیبهشت 1391
تاریخچۀ مختصر اول ماه مه
نوشتۀ اسکات جانسون، از فعالان جنبش 99درصدی ها در آکلند در کالیفرنیا
حدود 150 سال است که اول ماه مه روزی جهانی برای جشن و دفاع از حقوق طبقۀ کارگر شده است. با آن که روز اول ماه مه از دل جنبش کارگریِ آمریکا در قرن نوزدهم بیرون آمده است اما مراسم آن در این کشور برگزار نمی شود، هرچند در سال های اخیر جنبش حقوق مهاجران و جنبش تصرف کوشیده اند آن را به آمریکا بازگردانند.
نخستین مراسم اعتراضیِ توده های کارگر در اول ماه مه در سال 1867 برگزارشد، که در آن کارگران تصویب قانونی را در ایلی نویز جشن گرفتند که هشت ساعت کار روزانه را الزامی می کرد. هنگامی که کارفرمایان از تن دادن به این قانون سرپیچیدند، جشن کارگران به شورش تبدیل شد. پلیس شیکاگو که، به گفتۀ نویسنده ای که بعدها در این باره نوشت، «همواره طوری عمل کرده بود که گویی پلیس خصوصیِ کارفرمایان است»، برای درهم شکستن موج اعتصاب فراخوانده شد. جنبش کارگران سرکوب شد و قانون اجرا نشد.
پس از حدود دودهه، آنگاه که «فدراسیون اتحادیه های صنفی و کارگری ایالات متحدۀ آمریکا و کانادا» (که بعدها به «فدراسیون کارگران آمریکا» - AFL - تبدیل شد) پیشنهاد کرد که «از اول ماه مه 1886 زمان کار روزانۀ قانونی هشت ساعت شود»، روز اول ماه مه دوباره زنده شد.
تشکیلاتِ مهم تر از فدراسیون اتحادیه ها، «شوالیه های کارگری» بود که شعار «صدمه به یک فرد صدمه به همه است» را تبلیغ می کرد. «شوالیه ها» با کارِ مزدی مخالف بودند و به همبستگیِ تمام کارگران، مستقل از نژاد، جنسیت یا سطح مهارت، باور داشتند. با این همه، رهبر محافظه کار «شوالیه ها» - تِرِنس پادرلی - مبارزۀ کارگران را مهار می کرد، زیرا با اعتصاب برای هشت ساعت کارِ روزانه مخالف بود و به جای آن کارگران را به نامه نویسی دراین باره فرا می خواند تا در روز تولد جورج واشنگتن در روزنامه ها چاپ شود.
صدها هزار کارگر، بی توجه به محافظه کاریِ پادرلی، به «شوالیه ها» پیوستند و انتظار اقدامی رزمنده را در اول ماه مه می کشیدند. شمار اعضای این تشکل از 28 هزار نفر در 1880 به 700 هزار نفر در 1886 رسید. پادرلی حتی محدودیت های بیشتری بر شرایط عضوگیری اِعمال کرد و عضویت سازمان دهندگان تشکیلات را معلق کرد تا افزایش جمعیت اعضا و انتظارات روزافزون آنان را متوقف سازد. او از این اعضای رزمندۀ جدید ناراضی بود و می گفت «اکثریتِ تازه واردان کیفیت مورد نظر تشکیلات را ندارند». اما سازمان «شوالیه های کارگری» به رغم محافظه کاری او رشد می کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر