- تهدید فعالان کارگری سنندج به دستگیری!
- عدم صدور مجوز برای مراسم اول ماه مه سنندج!
-فراخوان کمیته ی برگزار کننده ی مراسم روز جهانی کارگر 2012 سنندج
- قطعنامه ی کمیته ی برگزار کننده ی روز جهانی کارگر 2012 سنندج
تهدید فعالان کارگری سنندج به دستگیری!
امروز صبح اداره‌ی اطلاعات شهرستان سنندج، تعدادی از فعالان کارگری را حضوری و یا از طریق تلفن تهدید به دستگیری کرد و به آنها گفت که در صورت برگزاری مراسم اول ماه مه در سنندج و شرکت فعالان در این مراسم، تمامی آنها دستگیر خواهند شد.
همچنین اعضای گروه کوهنوردی چهل‌چشمه به اداره‌ی اطلاعات احضار شدند و به آنها گفته شده است که باید تعهد دهند که در مراسم اول ماه مه شرکت نکنند.
کمیتهی هماهنگی برگزاری آزادانه‌ی مراسم اول ماه مه را حق تمامی کارگران و فعالان کارگری می‌داند و اینگونه اقدامات و تهدیدات نیروهای امنیتی را به شدت محکوم می‌کند.
کمیتهی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری-9 اردیبهشت 1391
عدم صدور مجوز برای مراسم اول ماه مه سنندج!
در تاریخ30 فروردين‌ماه 1391 چهار نفر از فعالان كارگري شهر سنندج براي درخواست مجوز مراسم اول ماه مه به فرمانداري اين شهر رفتند و درخواست‌شان را به معاون سياسي فرماندار تحویل دادند.
اما روز 4 ارديبهشت که براي گرفتن پاسخ به فرمانداري برگشتند، معاون سياسي فرماندار به آنها گفت كه هيچ يك از تشكل‌هايي كه زير درخواست را امضا كردند داراي مجوز فعاليت نيستند و به همين دليل حق ندارند هیچ مراسمي را به مناسبت اول ماه مه در سنندج برگزار كنند .
اين در حالي است كه حتا اگر بخواهیم از دریچه‌ی قانون هم به این ماجرا نگاه کنیم، اگر 15 روز از درخواست ثبت هر تشكل يا جمعيتي و . . . سپري شده باشد، اين تشكل خودبه‌خود قانوني است. همچنين قانون، حق آزادی بیان و قلم، تجمع، تشكیلات و . . . را برای عموم شهروندان پذیرفته است و چارچوب‌های آن‌را نیز تعیین نموده و تنها دو شرط را برای فعالیت گروه‌ها اعلام كرده است كه عبارتند از: 1- فعالیت‌ها مخل مبانی اسلام و حقوق عمومی نباشد 2- فعالیت‌ها مسلحانه نباشد .
البته ما کارگران به خوبی میدانیم که این قانون‌ها در اکثر اوقات روی کاغذ باقی می‌مانند و هنگامی که امنیت سرمایهداران به خطر بی‌افتد و کارگران بخواهند از این مواد قانونی استفاده کنند، هیچ‌کدام‌شان رعایت نمی‌شود و تازه اگر رعایت شوند هم آش دهن‌سوزی نیستند. اما تنها برای آگاهی لازم به ذكر است كه طبق دستورالعمل تفویض اختیار صدور مجوز برگزاری تجمعات كه در 15 ماده و 6 تبصره به استانداران ابلاغ گرديده، آمده است:
- ماده‌ی 6: تقاضای برگزاری اجتماعات باید یك هفته قبل از انجام مراسم كتباً و حضوراً توسط نماینده‌ی رسمی و معرفی‌شده‌ی گروه به فرمانداریِ مربوطه تسلیم شود.
- ماده 7: گروه موظف است برای تشكیل اجتماعات، تعهدی مبنی بر عدم حمل سلاح و عدم اخلال نسبت به مبانی اسلام و امنیت به فرمانداری محل تسلیم نماید .
- ماده 8: گروه موظف است قبل از تشكیل اجتماعات در موقع تسلیم درخواست خود، موارد زیر را دقیقاً مشخص نماید و مدارك لازم را ارائه دهد :
• الف – موضوع تجمع و هدف از برگزاری آن
• ب – تاریخ برگزاری و ساعات آغاز و پایان آن
• ج – محل برگزاری تجمع
• د – مشخصات كامل مسئولان اجرایی و انتظامی با معرفی‌نامه‌ی كتبی از گروه مربوطه
- ماده 9: فرمانداری‌ها مكلف‌اند تقاضاهای واصله را ظرف مدت 24 ساعت، همراه با كلیه‌ی ضمائم مذكور در مواد 7 و 8 این دستورالعمل برای صدور مجوز به استانداری مربوطه ارسال نمایند .
ماده 12: استانداری‌ها برای صدور مجوز باید تنها برابر مفاد مندرج در ماده 6 قانون احزاب و تبصره 2 ذیل آن و مواد مندرج در این دستورالعمل اقدام كنند و با توجه به آزادیهای مصرح در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، از هرگونه اقدام انسدادی به‌طور جدی پرهیز نمایند و بستر آرامی را برای طرح نظرات اقشار مختلف مردم و گروه‌ها فراهم آورند.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری-6 اردیبهشت 1391
فراخوان
کارگران، زنان و مردان زحمت کش !
روز اول ماه مه برابر با 12 اردیبهشت، روز جهانی کارگر، روز اعلام نارضایتی به شرایط بیکاری، فقر و گرانی، و مشکلات اجتماعی است. در این روز تمام کارگران در سرتاسر دنیا دست از کار کشیده و به خیابان ها می آیند و خواست و مطالبات خود را فریاد می زنند.
ما کارگران سنندج نیز همدوش و همگام با هم طبقه ای هایمان در روز جهانی کارگر 12 اردیبهشت رأس ساعت 6عصر در خیابان فردوسی نبش ناصرخسرو حضور بهم می رسانیم!
کمیته ی برگزار کننده ی مراسم روز جهانی کارگر 2012 سنندج
قطعنامه ی کمیته ی برگزار کننده ی روز جهانی کارگر 2012 سنندج
اول ماه مه 2012 مصادف با 12 اردیبهشت 91، روز جهانی کارگر و روز اتحاد و همبستگی بینالمللی کارگران، برای بیان خواستها و مطالبات این طبقه، جهت بهبود وضعیت زندگی آنان، رهایی از مشقات و نابرابریهای نظام سرمایهداری و برپایی دنیایی عاری از ستم و استثمار طبقاتی است.
پیام روز جهانی کارگر، در اول ماه مه، این است که کارگران در سرتاسر جهان، فارغ از نژاد، ملیت، زبان و مذهب، یک طبقهی واحد جهانی هستند زیرا همگی در یک چیز مشترکند؛ آنان با فروش نیروی کار خود به صاحبان سرمایه در قبال دریافت مزد امرار معاش میکنند و نقش اصلی در تولید همهی ثروتهای مادی معنوی جامعه را دارند.
کارگران به عنوان اکثریت افراد جامعه، اگر متحد باشند و به تشکلهای مستقل و متکی به نیرو و ارادهی خویش اتکا کنند، و آن را با دانش و آگاهی طبقاتی همراه سازند، این قابلیت و توانایی را دارند که علاوه بر بهبود شرایط کار و معیشت خویش، برای محو نظام طبقاتی تلاش و مبارزه کرده و ایجاد جامعهای آزاد، برابر و انسانی را مد نظر قرار دهند.
امسال، کارگران مراسم اول ماه مه را در سرتاسر جهان، در شرایطی برگزار میکنند که نظام سرمایه آشکارا در بحرانی عمیق و همه جانبه دست و پا می زند و برای خلاصی خود از این بحران به هر دستاویزی چنگ میاندازد.
در سطح جهان، هم اکنون شاهد و ناظر تحرکات و اعتراضات گستردهای در آمریکا و کشورهای اروپایی با نامهای " اشغال وال استریت "، " جنبش اشغال " و "جنبش 99% " و ... هستیم که مستقیماً از جانب کارگران این کشورها علیه نظام سرمایهداری سازمان داده میشوند. کارگران این کشورها به درستی اعلام میکنند که آنها اکثریت افراد جامعه را تشکیل میدهند که تمامی ثروتهای مادی و معنوی آن را تولید میکنند. لذا باید از حقوق و مزایای آن نیز به طور کامل برخوردار شوند. این اقدامات پرشور و نوید بخش اگر با ایجاد و تقویت تشکلهای مستقل و طبقاتی کارگران همراه گردند و از حالت اعتراضات و تحرکات بیبرنامه و پراکنده خارج شوند میتوانند نوید بخش آیندهای شکوفا و زندگی درخور انسان برای اکثریت قریب به اتفاق آحاد جامعه باشند. کارگران این کشورها که از فساد و سازشکاری بسیاری از اتحادیهها و نهادهای به اصطلاح کارگری به ستوه آمدهاند همراه با کارگران کشورهای عربی و شمال آفریقا که در کشورهایشان قیامهائی علیه دیکتاتوریهای هار و مستبد حاکم صورت گرفته است باید با اتکا به اراده و توان طبقاتی خویش دست به کار ایجاد تشکلها و سازمانهای مستقل و طبقاتی خود شوند. این کارگران باید بتوانند با برنامه و هدفی مشخص و اتحادی سازمان یافته، با اتکا به قدرت و آگاهی طبقاتی خویش علیه نظامهای سرمایهداری مبارزه کرده و بیش از پیش در جهت تامین منافع طبقاتی خود در عرصههای مختلف از جمله در عرصهی اقتصادی و سیاسی و به طور مشخص کسب آزادیهای دموکراتیک کوشا باشند.
ما کارگران در مقابل این وضعیت بغایت ضد انسانی و گسترش عمق و دامنه آن سکوت نخواهیم کرد و اجازه نخواهیم داد بیش از این حق حیات و هستی ما را به تباهی بکشانند. ما تولیدکنندگان اصلی ثروت و نعمت در جامعه هستیم. داشتن یک زندگی انسانی و مطابق با بالاترین استانداردهای حیات بشر امروز حق مسلم ماست. ما برای تحقق آن تمامی موانع پیش روی را با بر پایی تشکلهای مستقل از دولت و کارفرما و با اتکا به قدرت همبستگی و اتحاد طبقاتی از سر راه بر خواهیم داشت.
در این راستا ما کمیتهی برگزار کنندهی مراسم روز جهانی کارگر 2012 سنندج ، ضمن محکوم کردن هر گونه تهاجم به مراسمهای اول ماه مه و تایید بر لزوم تشکل یابی و اتکا به دانش طبقاتی و نیروی سازمان یافتهی کارگران به طور یکپارچه و متحد مواضع و مطالبات زیر را به عنوان حداقل خواستهای خود در سال 91 اعلام میکنیم و برای تحقق فوری آن به صورت هر چه متشکلتر مبارزه خواهیم کرد :
1- حداقل دستمزد اعلام شده از سوی شورای عالی کار (389754 تومان) کمتر از یکسوم خط فقر اعلام شده توسط نهادهای دولتی و سرمایهداری و در واقع تحمیل مرگ تدریجی بر میلیونها خانوادهی کارگری است. ما ضمن رد روش سهجانبهگرایی و تعیین حداقل دستمزد توسط شورای عالی کار خواهان افزایش حداقل دستمزد بر اساس اعلام نظر نمایدگان واقعی و منتخب کارگران مطابق با نرخ واقعی تورم میباشیم.
2- ما ضمن محکوم نمودن موج اخراج و بیکار سازی کارگران و عدم امنیت شغلی که از نتایج اجتنابناپذیر و ذاتی نظام سرمایهداری است، خواهان اقدامات دسته جمعی و متحد کارگران علیه این وضعیت هستیم.
3- ما خواهان لغو قراردادهای موقت و سفید امضا و کارهای بدون قرارداد و همچنین حذف شرکتهای پیمانکاری از محیطها و شرایط کار کارگران هستیم که نتیجهی مستقیم و بلافاصلهی آن عدم امنیت شغلی کارگران و تمکین در قبال انواع ستمگری و بیحقوقی است.
4- حذف یارانهها که باعث ایجاد تورم و گرانی شده است بیشترین ضرر و زیان را به کارگران وارد نموده و چیزی جز فقر و فلاکت بیشتر برای کارگران و تودهی محروم مردم به ارمغان نیاورده است. ما ضمن محکوم کردن این اقدامات خواهان اقدامات سازمان یافتهی کارگران علیه اینگونه اقدامات هستیم.
5- ما اقدامات اخیر سرمایهداران و عوامل آنان را برای تغییر قانون کار که اهدافی جز تامین هرچه بیشتر منافع سرمایهداران ندارند محکوم نموده و کارگران را به اتحاد و همبستگی علیه اینگونه سیاستها و این قبیل اقدامات فرا میخوانیم.
6- ما ضمن اعلام پشتیبانی و حمایت از اعتراضات و اعتصابات کارگران و تودههای مردمِ به جان آمده در کلیه کشورها خود را متحد آنان دانسته و خواستار سازماندهی و تعمیق مبارزات حقطلبانهی آنان میباشیم.
7- ایجاد و برپایی تشکلهای مستقل کارگری و حق اعتراض و اعتصاب، حق تجمع، تحصن و راهپیمایی، حق آزادی بیان و نشر، جزء حقوق مسلم ما کراگران است.
8- ما ضمن محکوم نمودن جنگ افروزی و تحریمهای اقتصادی از جانب تمامی دولتهای جنگطلب و فریبکار، که نتایج سوء و ویرانگر آن مستقیماً متوجه کارگران و مردم تحت ستم و استثمار خواهد بود، از همهی همطبقهایهای خود میخواهیم که با هُشیاری، اتحاد و همبستگی طبقاتی خویش، تمامی توطئهها و فریبکاریهای دولتهای جنگ طلب را در هر شکل و لباسی برملا نموده و نقشههای ضد کارگری و ضد مردمی آنان را یکی بعد از دیگری افشا و خنثی نمایند.
9- ما خواهان آزادی کلیه کارگران و فعالین کارگری زندانی و لغو احکام صادره و توقف پیگردهای قضایی و امنیتی علیه کارگران و فعالین کارگری از جمله رضا شهابی، علی نجاتی، بهنام ابراهیمزاده، پدرام نصراللهی، فرزاد احمدی، رسول بداقی، عبدالرضا قنبری، شاهرخ زمانی، محمد جراحی، علی اخوان، مهدی شاندیز، شریف ساعدپناه و مظفر صالحنیا و ... هستیم. کارگران برای آزادی همطبقهایهای دربند خود از هر طریق ممکن دست به تلاش و مبارزه خواهند زد.
10- کارگران اخراجی، کارگران و جوانان آماده به کار، زنان خانه دار، کارگران از کار افتاده و ... همه و همه بخشی از اردوی کار و طبقهی اجتماعی کارگر هستند. ما کارگران خواستار ایجاد شغل برای تمامی کارگران بیکار و آماده به کار بوده و خواهان آنیم که به تمامی اقشار و بخشهای مختلف کارگران تا زمان اشتغال به کاری مناسب، بیمهی بیکاری مکفی تعلق گیرد.
11- دستمزدهای معوقه کارگران و خسارتهای ناشی از آن باید فوراً و بی هیچ عذر و بهانهای پرداخت شوند و عدم پرداخت آنها میبایست به مثابه جرم قابل تعقیب تلقی گردیده و مورد پیگرد قضائی قرار گیرد.
12- ما خواهان برابری کامل حقوق زنان و مردان در تمامی مراحل و مراحل و شئونات زندگی اجتماعی و اقتصادی و محو کلیه قوانین تبعیضآمیز علیه آنان میباشیم و از همه کارگران میخواهیم که برای به کرسی نشاندن خواستها و مطالبات زنان به صورت متشکل دست به فعالیت و مبارزه یزنند.
13- ما خواهان برخورداری تمام بازنشستگان از یک زندگی مرفه و بدون دغدغهی اقتصادی هستیم و هر گونه تبعیض در پرداخت مستمری بازنشستگان را قویاً محکوم میکنیم.
14- ما ضمن اعلام حمایت قاطعانه از مطالبات معلمان، پرستاران و سایر اقشار و بخشهای طبقهی کارگر و مبارزات آنها برای به کرسی نشاندن آن خواستها خواهان تحقق فوری مطالبات آنان بوده و به صورت متحد و متشکل مبارزه خواهیم کرد.
15- از آنجا که اکثریت کارگران فصلی و ساختمانی از همین قوانین نیمبند تامین اجتماعی و به طور مشخص بیمهی این سازمان نیز محروم هستند ما از اعتراضات این بخش از طبقهی کارگر برای رسیدن به حقوق انسانی خویش دفاع نموده و از آنان میخواهیم که برای ایجاد تشکلهای مستقل خود دست به تلاش و مبارزه بزنند.
16- کارگران باید در محل کار خود از استانداردهای مربوط به ایمنی و بهداشت کار برخوردار باشند. به علاوه تمامی قوانین و استانداردهای جهانی مربوط به مشاغل سخت و زیانآور باید بدون قید و شرط و هر گونه بهانهای به مرحلهی اجرا گذاشته شود.
17- ما خواهان تامین موارد حداقلی رفاه اجتماعی از جمله خدمات بیمههای اجتماعی برای عموم، آموزش رایگان در تمامی سطوح، بهداشت و درمان رایگان و خدمات عمومی رایگان از جمله حمل و نقل عمومی میباشیم.
18- تمامی کودکان باید جدای از موقعیت اقتصادی و اجتماعی والدین، نوع جنسیت و وابستگیهای ملی و نژادی و مذهبی از امکانات آموزشی، رفاهی و بهداشتی یکسان و یک زندگی شاد برخوردار شوند.
19- ما بدین وسیله پشتیبانی خود را از تمامی جنبشهای آزادیخواهانه و برابریطلب همچون جنبش دانشجویی و جنبش زنان و حق تشکلیابی آنان اعلام میداریم و دستگیری، محاکمه و به زندان افکندن فعالین این جنبشها را قویاً محکوم میکنیم.
20- ما خواهان لغو حکم اعدام بوده و هر گونه ابراز عقیده و اعتراض، حق آزادی بیان، حق ایجاد احزاب، نهادها و تشکلهای سیاسی و اجتماعی را حق مسلم و خدشه ناپذیر مردم به حساب آورده و خواستار آزادی کلیهی زندانیان سیاسی و توقف پیگردهای قضائی علیه آنان هستیم.
21- ما بخشی از طبقهی جهانی کارگر هستیم و اخراج و تحمیل بیحقوقی مضاعف بر کارگران مهاجر افغانی و سایر ملیتها را به هر بهانهای محکوم میکنیم و ضمن قدردانی از تمامی حمایتهای بینالمللی از مبارزات کارگران در ایران و حمایت قاطعانه از اعتراضات و خواستههای کارگران در سراسر جهان خود را متحد آنان میدانیم و بیش از هر زمان دیگری بر همبستگی بینالمللی طبقهی کارگر برای رهایی از مشقات نظام سرمایهداری تاکید میکنیم.
22- اول ماه مه باید تعطیل رسمی اعلام و در تقویم رسمی کشور گنجانده شود و هرگونه ممنوعیت و محدودیت برگزاری مراسم این روز ملغی باید گردد.
اول ماه مه سال 2012 دوازده اردیبهشت سال 1391 – روز جهانی کارگر
زنده باد همبستگی و اتحاد بینالمللی طبقهی کارگر – زنده باد اول ماه مه
کمیتهی برگزار کنندهی روز جهانی کارگر 2012 سنندج
قطعنامه اول مه 2012 (12 اردیبهشت 1391) روز جهانی کارگر
روز جهانی کارگر، روز کیفرخواست طبقه کارگرعلیه سرمایه داری است. روز اعتراض جهانی اکثریت تحت ستم علیه اقلیت ستمگر و حاکم است. این رابطه خصمانه میان اقلیت و اکثریت جوامع دنیا از آنجا که بر متن جدالی زنده برای بقاء هر یک از طرفین، استوار است، مدام در حال تحول و افت و خیز است. بنابراین هر روز، هر ماه و هر سال شرایط جدیدی پیش می آید و دست آوردهای نوینی کسب می گردد که مبارزه طبقه کارگر با سرمایه داری را وارد مراحل تازه تری می کند و این ویژگیها زمانی خود را عیان تر و ملموس تر می نمایانند که بحرانهای سرمایه داری عمیق تر و در برابرش قدرت متحدانه کارگران عظیم تر و کوبنده تر می گردد. همچنانکه جشنهای روز جهانی کارگر درهر یک از سالهای اخیر نسبت به سال قبل از خود متفاوت بوده و همواره نشانه ها و علائم پیشروی طبقه کارگر در مبارزه اش علیه سرمایه داری را در خود داشته اند، مراسمات روز جهانی کارگر امسال نیز بعد از یک سال مبارزات طبقه کارگر و دست آوردهائی که کسب شده، در شرایطی متفاوت و با تغییر توازن قوای چشمگیری به نفع کارگران و کل 99 درصد جمعیت جهان برگزار می شوند. سال گذشته سالی پراز اعتراضات جهانی و پردست آورد را بوده است و درپایان این سال به تقویم کارگری، ما شاهد فراخوان اعتصاب عمومی و تسخیر خیابانها توسط جنبش 99 درصدی هستیم که طبقه کارگر در رأس آن قرار گرفته است. این به میدان آمدن 99 درصدی های جهان، مطمئنا طبقه کارگر و کل 99 درصد مردم ایران را در موقعیتی بهتر و قوی تر قرار می دهد. مطالبات جنبش وال استریت یا همان جنبش 99 درصدیها، تأمین نیازهای مادی و معنوی اکثریت جمعیت جهان است که توسط یک درصد حاکم نادیده گرفته شده است. این جنبش امروز خواهان باز گرداندن هویت و شأن انسانی به همه انسانهاست، بدون در نظر گرفتن رنگ پوست، نژاد، ملیت، مذهب و جنسیت. جنبش اکثریت علیه اقلیت، اکنون به این حقیقت پی برده است که علت زیر دستگی و فقر و فلاکت، کمبود امکانات و ثروت نیست، بلکه خود نظام سرمایه داریست که کسب سود برای خود در ازای تحمیل فقر و نداری برای اکثزیت، اساس حاکمیتش قرار داده است. به همبن خاطر است که با شعار خلع ید از یک درصدیهای حاکم به میدان آمده و به هیچیک از توصیه های تاکنونی سرمایه داران توجه نمی نماید. اکثزیت بشریت دنیا راهی جز این در پیش رو ندارد.
ما کارگران ایران نیز اعلام می کنیم که بخشی از این جنبش جهانی (99 درصدی) هستیم و ضمن تأکید بر خواستهای مطرح شده در فراخوان جنبش 99 درصدی، مطالبات خود را به طور مشخص تر به قرار زیر اعلام می کنیم و بر تحقق فوری آنها پای می فشاریم:
1- توقف فوری اخراج سازیها و بازگشت به کار کلیه بیکار شدگان.
2- پرداخت بیمه بیکاری معادل حداقل حقوق به کلیه افراد بالای 18 سال چه زن و چه مرد تا تأمین شغل مناسب.
3- پرداخت فوری دستمزدهای معوقه و جبران خسارات ناشی از به تعویق افتادن دستمزدها.
4- افزایش فوری حداقل دستمزد به 2 میلیون تومان در ماه.
5- پرداخت مزد برابر با مردان به زنان کارگر.
6- لغو کلیه قراردادهای موقت و به استخدام رسمی و دائمی در آمدن کارگران قراردادی.
7- ممنوعیت کار کودکان و تأمین هزینه های زندگی آنان توسط دولت.
8- ممنوعیت اخراج کارگران افغانی و به رسمیت شناخته شدنشان به مثابه شهروندان مساوی الحقوق با بقیه مردم ایران به طوری که از همه امکانات شغلی، اجتماعی و تحصیلی برخوردار باشند.
9- به رسمیت شناخته شدن تشکلهای کارگری مستقل از دولت.
10- آزادی به راه انداختن اعتصاب و اعتراض علیه بی حقوقیهایی که به طبقه کارگر تحمیل شده است.
11- حق تشکیل مجامع عمومی در محل کار و در ساعات کاری بدون حضور عوامل کارفرما.
12- ممنوعیت بازداشت، زندان و اذیت و آزار رهبران و فعالین کارگری.
13- آزادی کلیه زندانیان سیاسی و فعالین کارگری در بند.
14- ممنوعیت اعدام و سنگسار و لغو کلیه احکام صادره به هر جرمی.
15- تعطیلی روز جهانی کارگر برای عموم در تقویم رسمی.
انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه
جمعی از فعالین کارگری کامیاران
جمعی از فعالین کارگری اصفهان
نهم اردیبهشت ماه1391
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر