گرامی باداول ماه مه روزهمبستگی جهانی کارگران علیه نظام سرمایه داری
- مراسم روز جهانی کارگر با شرکت صدها کارگر سنندجی برگزار شد
- برگزاري باشكوه روز جهاني كارگر در سنندج
- مراسم روز جهاني كارگر در سنندج با وجود فضاي كاملا نظامي برگزار شد
- بیانیه جمعیت دفاع از كودكان كار و خیابان به مناسبت روز جهانی كارگر سال 91
- یک فعال کارگری: کارگران امسال سال وحشتناکی را در پیش دارند
- روايت كارگر مصدوم معدن نگين طبس از روز حادثه:پيش از وقوع حادثه هشدار داده بوديم
- گرامی داشت اول ماه مه از کره تا کوبا
- تظاهرات و اعتصاب گسترده در یونان
مراسم روز جهانی کارگر با شرکت صدها کارگر سنندجی برگزار شد
بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران امروز 12 اردیبهشت ماه صدها کارگر سنندجی با تجمع در خیابان سیروس به سمت چهار راه سیروس دست به راهپیمایی زدند کارگران در این راهپیمایی شعار میدادند: کارگریم گرسنه ایم- کارگر کارگر اتحاد و...،
کارگران سنندج تصمیم داشتند این مراسم را در خیابان فردوسی برگزار کنند اما پس از اینکه با حضور گسترده نیروهای انتظامی امنیتی در این خیابان مواجه شدند محل مراسم را به خیابان سیروس منتقل کردند.
بنا بر این گزارش ساعت 18 عصر با شروع تجمع و راهپیمایی کارگران، بلافاصله نیروهای زیادی در محل حاضر شدند و اقدام به ضرب و شتم کارگران و حتی عابرینی کردند که در این خیابان حضور داشتند.
این تجمع و راهپیمایی به دلیل حضور نیروهای انتظامی و امنیتی و حمله به مراسم حدود 20 دقیقه ادامه پیدا کرد و کارگران بناچار به مراسم خود خاتمه دادند.
از احتمال دستگیری کارگران هنوز گزارش موثقی بدست اتحادیه ازاد کارگران ایران نرسیده است.
ممنوعیت مراسم روز جهانی کارگران و عدم صدور مجوز قانونی برای برگزاری مراسم این روز از سوی کارگران ایران در حالی هر ساله اعمال میشود که امروز میلیونها کارگر در سرتاسر جهان به خیابانها آمدند و در فضایی پرشور و نشاط مراسم روز جهانی کارگر را برگزار کردند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران – 12 اردیبهشت 1391
برگزاري باشكوه روز جهاني كارگر در سنندج
طبق فراخوان كميته ي برگزار كننده ي روز جهاني كارگر 2012 سنندج، كه محل برگزاري مراسم خيابان فردوسي نبش ناصر خسرو اعلام شده بود، فضاي شهر سنندج در سه روز گذشته به خصوص محل برگزاري مراسم به شدت پليسي و در قرق كامل نيروهاي امنيتي و گارد ويژه درآمده بود.
امروز سه شنبه12/2/91ساعت 6 بعدازظهر تعداد بسيار زيادي از كارگران و فعالين كارگري و مردم در محل اعلام شده حضور يافتند. اما با توجه به فضاي شديد پليسي و صفوف به هم تنيدهي گارديها، كميتهي برگزاري روز جهاني كارگر سنندج با درايتي وصف شدني، با اتخاذتاكتيكي واقعبينانه با دعوت چهره به چهرهي بخش كثيري از كارگران و مردم به مسير خيابان سيروس ( انقلاب ) حضور به هم رساندند و درصفوفي متشكل با بلند كردن پلاكاردهاي بيشمار و سر دادن شعارهاي كارگري در مسير خيابان سيروس به طرف ميدان انقلاب به راهپيمايي پرداخته و تا نزديكي ميدان انقلاب راهپيمايي كردند و مورد حمايت و استقبال گسترده ي مردم قرار گرفتند.
لازم به ذكر است اين تاكتيك هوشمندانه، نيروهاي مستقر در سطح شهر را به شدت دچار سردرگمي نموده بود و امكان يورش سريع و گسترده-ي آنان را به صفوف كارگران عملا از بين برده بود؛ كه اين خود عاملي مهم در تداوم راهپيمايي بود. اما راهپيمايان بعد از حدود ده دقيقه بايورش وحشيانه ي نيروهاي سركوبگر مواجه شده و مورد ضرب و شتم شديد نيروهاي امنيتي و گارد ويژه قرار گرفتند. اما كارگران با توان وجسارتي مثال زدني مراسم روز جهاني كارگر را سربلندانه برگزار نمودند.
لازم به ذكر است شعارهايي كه در مراسم سر داده شد شامل : زنده باد روز جهاني كارگر - نان مسكن آزادي – كارگر، كارگر، اتحاد، اتحاد –كارگر زنداني آزاد بايد گردد – زنداني سياسي آزاد بايد گردد – كارگر، معلم، اتحاد، اتحاد – كارگر، دانشجو، اتحاد، اتحاد - بود.
كميته ي برگزار كننده ي روز جهاني كارگر 2012 سنندج – 12 ارديبهشت 1391
- جمعي از فعالين آزاد كارگري
- جمعي از كارگران بيكار سنندج
- جمعي از فعالين كارگري شورايي سنندج
- كميته ي هماهنگي براي كمك به ايجاد تشكلهاي كارگري
- اتحاديه ي آزاد كارگران ايران
مراسم روز جهاني كارگر در سنندج با وجود فضاي كاملا نظامي برگزار شد
طبق خبر رسيده به انجمن صنفي كارگران برق و فلزكار كرمانشاه، امروز سه شنبه 12 ارديبهشت برابر با اول مي روز جهاني كارگر، مراسم روز كارگر با وجود فضاي سنگين پليسي، با شكوه و پر صللبت برگزار گرديد. بر مبناي اين خبر مراسم از ساعت 6 لعد از ظهر با تجمع در خيابان سيروس شروع شد و سپس جمعيت به طرف ميدان انقلاب اقدام به راهپيمائي كردند. با شروع راهپيمائي نيروهاي انتظامي، گارد ويژه و اطلاعاتي به راهپيمايان يورش برده و با مردم درگير شده اند. گفته مي شود در اين درگيري حداقل دو نفر مجروح شده اند. راهپيمايان با خود پلاكاردهائي به رنگ سرخ و با شعارهائي مانند نان مسكن آزادي و زندگي انساني حق مسلم ماست حمل مي كردند.اخبار دقيقتر بعدا به اطلاع خواهد رسيد.
انجمن صنفي كارگران برق و فلزكار كرمانشاه 12/2 /1391
کارگران باربر در تهران، روز جهانی کارگر را گرامی داشتند
بر اساس گزارش رسیده، روز دوشنبه ١١ اردیبهشت ١٣٩١ جمعی از کارگرانِ مهاجر باربر در شهر تهران، روز اول ماه مه را گرامی داشتند.
در این مراسم که بین ساعت 5 تا 6 بعد از ظهر در پارک سردار واقع در خیابان زینعلی منطقه کن تهران برگزار گردید، بالغ بر ٥٠ نفر از کارگران شرکت نمودند و با پخش شیرینی و خواندن مقاله‌های مرتبط به مسائل کارگری، این روز را گرامی داشتند.
کمیته‌ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری-١٢ اردیبهشت ١٣٩١
بیانیه جمعیت دفاع از كودكان كار و خیابان به مناسبت روز جهانی كارگر سال 91
روز جهانی كارگر، روز همبستگی بین‌المللی كارگران جهان و روز مشترک اعلام مطالبات و مواضع آنهاست.
در سراسر جهان، به دلیل وجود مناسبات استثمارگرانه، كارگران كه اكثریت افراد جامعه ی بشری را تشكیل میدهند، برای زنده ماندن چاره ای جز فروش نیروی كارشان ندارند، صاحب ابزار تولید نیستند و تمامی ثروت های موجود در جهان حاصل دسترنج آنهاست ، در شرایطی نابرابر و غیر انسانی زندگی خود را میگذرانند. شرایط دشوار زندگی برای كارگران و خانواده های آنان كه نتیجه‌ی مناسبات سود محور سرمایه داری است، روز به روز بدتر و بدتر میشود.
هر روزه كودكان بیشتری برای استحصال سود بیشتر به چرخه ی كار پرتاپ میشوند و حق حیات، كودكی ، بازی، آموزش و تمام حقوق پایه ای یك زندگی كودكانه و انسانی از آنان سلب میشود. كودكان قربانیان مستقیم جنگ ها، گرانی، سطح پایین دستمزد كارگران و اوضاعی هستند كه به واسطه ی این شرایط اقتصادی- سیاسی- اجتماعی و سلطه ی نظام طبقاتی به وجود می‌آید.
فعالین جنبش لغو كار كودك، همراه و در كنار دیگر جنبش های اجتماعی، لازم است با اتحاد و همبستگی برای تغییر این شرایط، مبارزات خود را هر چه بیشتر و بیشتر متمركز و تقویت كنند.
فعالانی كه در عرصه ی مبارزه ی طبقاتی و در بطن جنبش اجتماعی طبقه ی كارگر در جنبش های اجتماعی مختلف اما كاملا مرتبط، از جمله جنبش لغو كار كودك، جنبش كارگری، جنبش زنان و ... پا در راه مبارزه گذاشته اند، باید بیش از پیش برای آگاه سازی جامعه و سازماندهی نیروی اجتماعی بكوشند.
در این راه هرگونه بهبود خواهی با ابزار مبارزاتی‌ای همچون سازمانیابی و آگاهی و از طریق تحمیل درجات هرچه بیشتر بهبود و مطالبات جاری و روزمره به نفع كارگران و كودكان كار، از جمله وظایف اصلی این جنبش هاست؛ اما تنها وظیفه ی آنها نیست. این مبارزات باید كمكی باشد برای تقویت درجات بالاتری از سازمانیابی برای رسیدن به شرایطی كه در آن هیچ انسانی توسط انسان دیگر استثمار نشود و دنیایی بنا كند كه در آن هیچ كودكی مجبور نباشد كار كند.
جمعیت دفاع از كودكان كار و خیابان، به عنوان یكی از تشكل‌های جنبش لغو كار كودك، ضمن تبریك روز جهانی كارگر به عنوان روزی كه برای همه ی ما تاكید مجددی است بر اصولی كه در بالا از آن نام بردیم، خواهان تحرك هر چه بیشتر فعالین این عرصه و اتحاد و همكاری و همدلی بیشتر میان جنبش های اجتماعی دیگر است.
ما به مناسبت روز جهانی كارگر كه روز مشترك اعلام خواسته‌ها و مطالبات تمام فعالان و تشكل های فعال در عرصه‌ی های مبارزه‌ی طبقاتی است، بر موارد زیر به عنوان مهمترین و عاجل‌ترین خواسته‌های خود تاكید داریم :
-1كار كودكان، یعنی تمامی افراد زیر 18 سال باید ممنوع شمرده شود و با هرگونه بهره كشی از كودكان به مثابه جرم، برخورد گردد.
2- تمامی كودكان، فارغ از رنگ و نژاد و ملیت و مذهب باید از حق امکانات رفاهی برای بازی و شادی، تحصیل رایگان، بهداشت رایگان و بیمه ی درمانی برخوردار شوند.
3- كودكان مهاجر، حق برخورداری از تابعیت كشوری كه در آن به دنیا آمده و یا به واسطه‌ی هر گونه از مهاجرت والدین در آن زندگی میكنند را دارند.
4- كودكان مهاجر و از جمله کودکان افغانی باید از تمامی امكانات آموزشی، رفاهی موجود در جامعه ی ایران بدون هیچ عذر و بهانه ای برخوردار شوند.
5- هرگونه آزار و اذیت جنسی و بهره كشی از كودكان در مواردی چون قاچاق، تن فروشی و ... باید در شمار جرم های قابل تعقیب قلمداد شود و از كودكانی كه دچار این اوضاع شده اند حمایت های قاطع و رایگان به عمل آید.
6- تحمیل دستمزد های یك چندم زیر خط فقر به كارگران، گرانی، موج اخراج و بیكارسازی كارگران، عدم آزادی كارگران در ایجاد تشكل های مستقل خود، حضور و سیطره‌ی شركت های پیمانكاری و قراردادهای موقت و سفید امضا، تحریم اقتصادی و هر گونه جنگ افروزی -چه توسط سرمایه‌داری داخلی و چه خارجی-، همه و همه باعث افزایش و بازتولید فزاینده فقر و فلاكت برای كارگران و افزایش كار كودك میشود و از سوی ما محكوم است.
7- استثمار مضاعف زنان و نابرابری های اقتصادی - اجتماعی كه در مورد آنها روا داشته میشود، ضمن اینكه ظلمی آشكار بر زنان جامعه است، باعث نابودی زندگی و حق حیات كودكان بسیار و موجب افزایش كودكان كار میشود و
از نظر ما محكوم است.
8- ما ضمن اینكه خود را هم‌پیمان و متحد با دیگر جنبش های اجتماعی از جمله جنبش زنان، جنبش كارگری و ... میدانیم هرگونه اقدام علیه فعالین و تشكل های این جنبش ها را محكوم نموده و خواستار آزادی فعالین دربند این جنبش‌ها هستیم.
9- حق انجمن، تشكل، فعالیت آزادانه، آزادی بیان و اندیشه، از بدیهی‌ترین حقوق ماست. ما خواهان آزادی و یا توقف تعقیب قضایی در مورد فعالینی همچون بهنام ابراهیم زاده، آیت نیافر، سعید جلالی فر، نادر احسنی، معین غمین ، ... و كلیه فعالینی هستیم كه در راستای استیفای حقوق كودكان تلاش كرده و میكنند.
10- ما ضمن ردهرگونه فعالیت خیریه ای در اشکال سنتی و مدرن و هرگونه باوری که به هر شکلی کار کودک را توجیه میکند، نقش آشتی طلبانه و ضد کارگری و ضد کودک نهادهای رنگارنگ جهانی و داخلی که به نام طبقه‌ی کارگر و یا به نام حقوق کودکان نقشی جز به هرز بردن نیروی اجتماعی و طبقاتی و انرژی های فعالین ندارند را نقشی در راستای کمک به نظام سرمایه داری می دانیم و از تمامی فعالین عرصه ی لغو کار کودک و جنبش کارگری می خواهیم با ایجاد و تقویت نهادها، تشکل ها و اقدامات مستقل خود در راستای مبارزه ای ریشه ای (رادیکال) برای محو پدیده کار کودک و دستیابی به مطالبات اساسی کارگران اقدام نمایند.
11- ما ضمن حمایت قاطع از مبارزات كارگران در ایران و جهان، از مبارزات كارگران علیه نظام های سرمایه داری در امریكا و اروپا و دیگر كشورها و به ویژه از مبارزاتی چون " اشغال وال استریت" ، "جنبش 99 % " و سایر اعتراضات و اعتصابات كارگران در دیگر كشورها علیه نظام های سرمایه داری حمایت میكنیم.
جمعیت دفاع از كودكان كار و خیابان
اول ماه مه سال 2012 میلادی
12 اردیبهشت سال 1391
یک فعال کارگری: کارگران امسال سال وحشتناکی را در پیش دارند
نوشتۀ بیژن برهمندی
پروین محمدی می گوید افزایش ناگهانی نرخ ارز و نوسانات طلا که در کشور بوجود آمد تازه الان پس از عید قیمت تمام شده کالاها را بشدت افزایش داده است و این افزایش ها دارد وارد سفره کارگران می شود. او به این دلیل پیش بینی می کند که کارگران امسال سال وحشتناکی را در پیش دارند.
امسال اول ماه مه ،روز جهانی کارگر در شرایطی فرا میرسدکه بدلیل استمرار تحریم های مالی و اقتصادی کشورهای جهان علیه جمهوری اسلامی ، وضع معیشتی مردم بویژه کارگران و زحمتکشان شهری و روستائی، به یکی از بدترین وضعیت ها در دوران معاصر ایران تبدیل شده است و بگفته کارشناسان فقر و فاقه در میان اقشار آسیب پذیر اجتماعی بیداد می کند.
این روزها مطبوعات کشور علاوه بر تاکید بر نرخ تورم که آسیب های جدی بر سبد خانوار زده است، موضوع آینده شغلی و ترس از بیکاری را در میان کارگران ، اتفاقی تعبیر کرده اند که " به یک اپیدمی در واحد های تولیدی " تبدیل شده است. بطوریکه هفته پیش رئیس فراکسیون کارگری مجلس افشاء کرد که تنها در ده ماه سال گذشته هزار و دویست واحد تولیدی بزرگ و کوچک تعطیل شده و در نتیجه صد هزار کارگر بیکار شده اند.
یک فعال دیگر کارگری در سمنان به یکی از نشریات تهران گفته است که با افزایش شصت در صدی قیمت برخی اقلام مصرفی مثل گوشت و تخم مرغ ،در سال جدید مشکلات معیشتی کارگران – که تنها هجده در صد به دستمزدشان افزوده شده- بمراتب بیشتر شده است. دبیر خانه کارگر قزوین برملا کرده است که کارگران ایران هم اکنون دستمزدشان را به ریال می گیرند ولی باید بر اساس نرخ دلار خرج کنند.
اخیراً رئیس مرکز آمار ایران از وجود ده میلیون نفر از جمعیت کشور در زیر خط فقر مطلق و سی میلیون نفر در زیر خط فقر نسبی خبر داد.
به فهرست طولانی مصائب کارگران ایران می توان سرکوب فعالان کارگری را نیز اضافه کرد که به دستگیری و اسارت تعدادی از فعالان کارگری ، از جمله رضا شهابی، از مرکزیت سندیکای شرکت واحد و نیز بهنام ابراهیم زاده انجامیده است.
امروز این دو کارگر زندانی با ارسال پیامی از بند سیصد و پنجاه زندان اوین خواستار برگزاری هر چه باشکوه تر اول ماه مه روز جهانی کارگر شده اند.
با خانم پروین محمدی نایب رئیس هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران ، درباره وضعیت معیشتی کارگران و نیز مطالبات آنها گفتگوئی کرده ایم که شما را به شنیدن آن دعوت می کنیم.
پروین محمدی می گوید افزایش ناگهانی نرخ ارز و نوسانات طلا که در کشور بوجود آمد تازه الان پس از عید قیمت تمام شده کالاها را بشدت افزایش داده است و این افزایش ها دارد وارد سفره کارگران می شود. او به این دلیل پیش بینی می کند که کارگران امسال سال وحشتناکی را در پیش دارند. خانم پروین محمدی از قول یکی از نمایندگان مجلس نقل می کند که " ما دیگر خط فقر نداریم خط مرگ داریم."
خانم محمدی درباره دستمزد های به تعویق افتاده کارگران معتقد است که در ایران این کار آنچنان عرف و عادت شده که کارفرمایان حقوق را بموقع پرداخت نکنند که اگر از شرکت هائی که بیست و هفت هشت ماه حقوق نپرداخته اند بگذریم، کارگران در واحد های دیگر حداقل تا دو سه ماه حقوق طلب دارند.
پروین محمدی در توضیح پیچیدگی وضعیت بحرانی فعلی کشور اعتقاد دارد که در حال حاضر کارفرمایان ایران هم جزو معترضین اصلی این سیستم و این وضعیت اقتصادی هستند.
او می گوید در ایران بعلت اینکه کارفرمای بزرگ خود دولت است و بقیه کارفرمایان ، کارفرماهای ریزتر و کوچکتری هستند، می توان گفت که کارفرمایان خصوصی واحد های تولیدی کوچکتر، خود قربانیانی هستند که با این سیاست ها قربانی می شوند . بنظر پروین محمدی، کارفرمایان چه از نظر گرانی سوخت و انرژی ،و چه از نظر قیمت مواد اولیه که باید با ارز نوسان دار تهیه کنند، قادر به رقابت نیستند و بهمین دلیل در زمره معترضین قرار دارند. پروین محمدی عقیده دارد که وضعیت فعلی کشور وضعیت مناسبی برای هیچ کدام از شرکای اجتماعی، چه کارگران و چه کارفرمایان نیست.
پروین محمدی درباره امکان فعالیت های صنفی کارگران در ایران نظری بدبینانه دارد و معتقد است که دولت هیچ فعالیت سازمان یافته ای را تحمل نمی کند.
بعقیده محمدی در کل کشور کارگران خواسته های مشترک زیادی دارند.
او میگوید همه کارخانه های کشور پرداخت حقوق معوقه دارند، همه آنها با کارگران قرارداد سفید امضاء تنظیم می کنند،همه آنها قانون فعلی کار را رعایت نمی کنند، بیمه نمی کنند ...، به این دلیل اگر ما بخواهیم بر سر موارد خاص مشترک کارگری در سراسر کشور، اعتراضی شکل دهیم موارد زیاد است، ولی به دلیل اینکه دولت تحمل تشکل های سازمان یافته و فعالین کارگری را ندارد، تنها برخوردی که می کند فشار بیشتر آنهم توسط نیرو های امنیتی و فشار دادگاه و احضار و زندانی شدن است.
فشار بر کارگران و سرکوب فعالان کارگری و سندیکایی
صفحه ویژه
روز جهانی کارگر در حالی فرارسیده که کارگران ایرانی با تورم و افزایش بیکاری، شرایطی بحرانی را سپری می‌کنند. فعالان کارگری بسیاری همچنان زندانی هستند و برخی با شرایط جسمی نامناسب در بلاتکلیفی به سر می‌برند.
سال ۱۳۹۱ در شرایطی با شعار محوری «حمایت از سرمایه ملی و کار ایرانی» شروع میشود که سرکوب و بازداشت فعالان کارگری و فشار بر آنان شدت می‌یابد. با ورشکست شدن بسیاری از نهادهای تولیدی و صنعتی در دوسال اخیر، کارگران بسیاری شغل خود را از دست داده‌اند. کارگران بارها در برابر مجلس شورای اسلامی یا وزارت کار تجمع کرده و خواهان حقوق نادیده گرفته شده‌ی خود شده‌اند.
تورم روزافزون، تعدیل نیرو و نقض حقوق کارگران در حالی صورت می‌گیرد که همچنان بسیاری از تشکل‌ها و نهادهای صنفی کارگری با سرکوب مواجه میشوند و از فعالیت‌های آنها جلوگیری به عمل می‌آید.
اصل ۲۶ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تاکید میکند که کارگران مشمول قانون کار و کارفرمایان یک حرفه و صنعت می‌توانند انجمن‌های صنفی تشکیل دهند. با این حال سال‌هاست که از فعالیت‌های صنفی و اتحادیه‌ای کارگران مشاغل مختلف ممانعت به عمل می‌آید و رهبران و فعالان اتحادیه‌ها و تشکل‌های کارگری با خشونت، سرکوب و تهدید مداوم روبرو هستند.
بازداشت و سرکوب به دلیل ایجاد تشکل‌های کارگری
مقامات امنیتی جمهوری اسلامی ایران سال‌هاست که با رهبران و سازمان‌دهندگان اتحادیه‌ها و تشکل‌های کارگری مقابله و آنها را سرکوب می‌کنند. منصور اسانلو، یکی از شناخته‌‌شده‌ترین چهره‌های دفاع از حقوق کارگران در ایران، بعد از بارها بازداشت و شکنجه هم‌اکنون در مرخصی استعلاجی به سرمی‌برد.
منصور اسانلو که رهبر سندیکای کارگران شرکت اتوبوس‌رانی تهران و حومه است، بارها به دلیل فعالیت‌های خود در راه دفاع از حقوق کارگران شرکت واحد و ترویج کار سندیکایی بازداشت و شکنجه شده و سال‌های زیادی را در زندان سپری کرده است. منصور اسانلو در ویدیوی کوتاهی که در سایت "یوتیوب" به اشتراک گذاشته شد، از شکنجه‌هایی که بر وی در زندان رفته سخن میگوید و زبان خود را که در طی شکنجه سوراخ شده است را نشان می‌دهد.
سرکوب تشکل‌ها و فعالان کارگری بارها واکنش‌های انتقادآمیز اتحادیه‌های سراسری دفاع از حقوق کارگران و نهادهای حقوق بشری را در پی داشته است. احمد شهید، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد درباره حقوق بشر در ایران، در هر دو گزارش دوره‌ای خود با انتقاد از رویه‌ی برخورد جمهوری اسلامی ایران با کارگران، تاکید کرده است که موارد متعددی از نادیده گرفتن و نقض حقوق کارگران در ایران گزارش شده است.
احمد شهید در گزارشهای خود تاکید کرده است که "حق تشکیل نهاد صنفی" در ایران علی‌رغم اینکه در قانون کشور تصریح شده است، نقض میشود. وی سرکوب فعالان کارگری را "دامنه‌دار" و "گسترده" توصیف کرده است.
شاهرخ زمانی و محمد جراحی، دو فعال کارگری که از اعضای هیئت موسس سندیکای نقاشان و تزئینات ساختمان در تهران هستند، در نامه‌ی سرگشاده‌ای به گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد، خواستار توجه احمد شهید به وضعیت اسفناک فعالان کارگری در ایران شده بودند.
سرکوب تشکل‌ها و فعالان کارگری بارها واکنش انتقادی اتحادیه‌های سراسری دفاع از حقوق کارگران و نهادهای حقوق بشری را در پی داشته است.
در نامه‌ی این دو کارگر زندانی که هردو مورد شکنجه قرار گرفته‌اند، تصریح شده بود که آنها تنها به جرم فعالیت سندیکایی و تشکیل اتحادیه در چارچوب قانون کار جمهوری اسلامی ایران بازداشت و شکنجه شده‌اند. این دو فعال کارگری در بخشی از این نامه نوشتند: « ما به جرم دفاع از حق تشکل، حق اعتراض و حقوق صنفی و قانونی کارگران ایران در چارچوب مقاوله‌نامه‌های سازمان بین‌المللی کار، مجموعا به ۱۶ سال حبس محکوم شده‌ایم. علی‌رغم اعتراض ما، این حکم بدون هیچ مدرک قانونی، مورد تایید قرار گرفت.»
شاهرخ زمانی، که دوران حبس خود را در زندان مرکزی شهر تبریز می‌گذراند، با انتشار نامه‌ی سرگشاده‌ای شرح شکنجه‌هایی که بر او رفته را بازگو کرده است. شاهرخ زمانی که در اعتراض به حکم خود و فشارهای وارده بر کارگران در سال ۲۰۱۱ برای ۳۲ روز به اعتصاب غذا دست زد، در نامه‌ی خود نوشت: «در کجای دنیا دیده‌اید که برای یک کارگر عضو سندیکا به خاطر تلاش برای ایجاد سندیکا حکم ۱۱ سال زندان صادر کنند؟»
محمد جراحی نیز در دادگاه به ۵ سال حبس محکوم شده است. هر دو این فعالان کارگری به اتهام "توهین به رهبری"، "تشکیل گروه غیرقانونی مخالف نظام" و "مشارکت در فعالیت تبلیغی علیه نظام" و بدون دریافت هیچ احضاریه‌ی قبلی بازداشت شده و سپس برای اجرای حکم به بند مالی زندان مرکزی شهر تبریز منتقل شدند.
برخورد با فعالان "اتحادیه آزاد کارگران"
یکی از تشکل‌های صنفی که با سرکوب‌های شدید مقامات امنیتی مواجه است، "اتحادیه آزاد کارگران" در سنندج است.
بعد از دستگیری شریف ساعد و مظفر صالح‌نیا در دی ماه ۱۳۹۰، وقتی برخی فعالان "اتحادیه آزاد کارگران" راهی دادگستری شهر سنندج شدند تا خواهان ملاقات با دادستان پرونده و رویت پرونده‌ی این دو فعال کارگری شوند، مقامات دادگستری سنندج، شیث امانی، فعال کارگری عضو این اتحادیه را نیز بازداشت کردند.
شیث امانی پیش از این نیز یک بار در سال ۸۴ برای ۴۰ روز بازداشت بود و دو سال بعدتر نیز بار دیگر بازداشت موقت شده و ۳۵ روز را در زندان سنندج گذرانده بود. در دادگاه اولیه به او حکم "محاربه" داده بودند که این حکم بعدتر در دادگاه تجدیدنظر به ۶ ماه حبس تقلیل یافته بود. آیت‌الله هاشمی شاهرودی، رئیس سابق قوه قضائیه این ۶ ماه حبس شیث امانی را نیز مشمول عفو قرار داده بود، با این‌حال علی‌رغم دستور رئیس قوه قضائیه، دادگستری سنندج برای شیث امانی نامه‌ی اجرای حکم ارسال کرده بود و زمانی که این فعال کارگری برای پیگیری پرونده به دادگستری مراجعه کرده بود، به او اعلام شد که نامه‌ی رئیس قوه قضائیه از پرونده او برداشته شده است.
شیث امانی در سومین دور بازداشت، بعد از ۵۲ روز حبس بدون هیچ تفهیم اتهامی آزاد شد. با این‌حال شریف ساعد و مظفر صالح‌نیا، دو فعال کارگری دیگر عضو "اتحادیه آزاد کارگران، همچنان در بازداشت به‌سر می‌برند.
صدیق کریمی، یکی دیگر از فعالان کارگری عضو این اتحادیه کارگری در سنندج نیز که همچون شیث امانی به ۶ ماه حبس محکوم و بعدتر از سوی رئیس قوه قضائیه اجرای حکم او متوقف شده بود، در بهمن ماه علی‌رغم توقف قانونی حکم خود بار دیگر بازداشت شد. صدیق کریمی روز ۱۶ فروردین ۱۳۹۱ در حالی آزاد شد که پرونده‌ی تازه‌ای علیه این فعال کارگری به جریان افتاده است.
وضعیت نامناسب جسمی برخی زندانیان کارگر
برخی فعالان کارگری زندانی، در وضعیت جسمی خطرناکی به سر می‌برند و از حق دسترسی به خدمات درمانی محروم‌اند. علی نجاتی، عضو هیئت مدیره‌ی سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه، روز ۱۹ فروردین ۱۳۹۱ در شرایطی به زندان بازگشت که از مشکلات حاد قلبی رنج می‌برد.
رضا شهابی، فعال کارگری که از خرداد ۸۹ در زندان به سر می‌برد، از بیماری‌های جسمی متعددی در ناحیه گردن و کمر رنج می‌برد.
علی نجاتی که در دادگاه شهر اهواز به اتهام "مشارکت در فعالیت تبلیغی علیه نظام" و "تشکیل گروه غیرقانونی علیه نظام" به یک سال حبس تعزیری محکوم شده است، پیش از این ۶ ماه در زندان شهر دزفول زندانی بود و در حالی که همچنان در زندان به سر می‌برد، بابت همان اتهام احضاریه‌ی دیگری برای حضور در دادگاه دریافت کرد.
پزشک معالج وی که عضو پزشکی قانونی شهر اهواز نیز هست، تاکید کرده بود که حال این فعال کارگری که به او مرخصی استعلاجی کوتاهی تعلق گرفت بسیار وخیم است و او نیاز به دوره‌ی استراحت و درمان کامل دارد. با این‌حال تقاضای پزشک نیز مورد تایید دادستانی اهواز قرار نگرفت و این کارگر زندانی که کار خود را نیز از دست داده بود، باردیگر به زندان بازگردانده شد.
بهنام ابراهیم‌زاده، دیگر کارگر زندانی که در بند ۳۵۰ زندان اوین به سر می‌برد، با مشکلات جدی کلیه و عفونت شدید گوش میانی مواجه است و علی‌رغم تقاضا و پیگیری‌ها از سوی خانواده‌اش، به بیمارستان منتقل نشده است. بهنام ابراهیم‌زاده بیش از نیمی از دوران محکومیت ۵ سال حبس خود را سپری کرده است و طبق قانون مقامات قضایی می‌توانند حتا دستور آزادی وی را صادر کنند.
رضا شهابی، فعال کارگری که از خرداد ۸۹ در زندان به سر می‌برد نیز از بیماری‌های جسمی متعددی در ناحیه گردن و کمر رنج می‌برد و پزشک قانونی تهران طی نامه‌ای رسمی بعد از معاینه‌ی او اعلام کرده است که او فورا باید به بیمارستان منتقل شود و تحت عمل جراحی قرار گیرد.
خانواده‌ی رضا شهابی که عضو سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی است اعلام کرد: «رضا ناراحتی و نارسایی کبد و کلیه دارد، ۴ مهره کمرش ضایع شده و مطابق هشدار پزشکان احتمال فلج شدن او وجود دارد.».
رضا شهابی در اعتراض به وضعیت نامشخص پرونده‌ی خود و عدم رسیدگی پزشکی به حال وخیم خود به اعتصاب غذا نیز دست زده بود. این فعال کارگری، بعد از ماه‌ها حبس بدون حکم ابلاغ دادگاه بالاخره به تحمل ۶ سال حبس تعزیری و ۶ سال محرومیت از هرگونه فعالیت صنفی محکوم شد. رضا شهابی همچنین به پرداخت هفت میلیون تومان پول محکوم شده است. "کمیته دفاع از رضا شهابی" میگوید این پول مبلغی‌ست که از سوی تعداد زیادی از کارگران جمع‌آوری شده تا شهابی آن را به خانواده‌ی کارگران زندانی بدهد.
منبع:دویچه وله-1مه2012
روايت كارگر مصدوم معدن نگين طبس از روز حادثه:پيش از وقوع حادثه هشدار داده بوديم
به سرپرست خود از وجود یک سنگ صابونی در سقف تول هشدار داده بودیم/ سنگ و گسل بوجود آمده باید کنده می‌شد.
به گزارش 12اردیبهشت ایلنا،كارگري در تاريخ هشتم ارديبهشت‌ماه بر اثر ريزش تونل شماره دو معدن نگين طبس مجروح شده بود، گفت: با وجود اینکه به سرپرست خود از وجود یک سنگ صابونی هشدار داده بودیم متاسفانه سرپرست مربوطه به هشدارهای ما توجهی نکرد و بعد از مدتی با ریزش معدن با مدفون شدن در زیر خروار‌ها خاک و سنگ از ناحیه پا و لگن دچار شکستگی شده‌ام.
محمد قرباني كه از بيمارستان مصطفي خميني طبس درباره روز حادثه گفت: این حادثه روز جمعه هشتم اردیبهشت در معدن شماره دو نگین طبس اتفاق افتاد که در آن روز من با یکی از همکاران خود در تونل مشغول کار بودم.
او ادامه داد: باوجود اینکه سنگ و گسل بوجود آمده باید کنده و از جا درآورده می‌شد اما متاسفانه سرپرستمان اجازه پایین آوردن گسل و سنگ را به ما نداد و برای نگه داشتن سنگ و گسل، از تیرکهای چوبی استفاده کردیم که به جهت سنگینی بیش از حد بلوک سنگی، تیرکهای چوبی تحمل این وزن را نداشته و ناگهان سنگ بزرگ از جا کنده شد و بر روی من افتاد.
او علت حادثه را بی‌احتیاطی مسئولان فنی تونل عنوان کرد و گفت: بی‌تجربگی مسئولان تونل و اینکه مرتبا از یک قسمت به قسمت دیگری انتقال می‌یابند عامل این حادثه شده است.
قربانی گفت: به دليل ترس كارگران از اخراج به خاطر قرادادهای سه ماهه كاري، كارفرمايان از کارگران در شیفت‌های اجباری کار و تولید بیشتر می‌خواهند.
او با تاکید بر این مطلب که نبود امنیت شغلی و کار زیاد باعث افزايش حوادث شغلي براي كارگران معدن شده است، گفت: متاسفانه چهار روز قبل از آنكه دچار حادثه شوم، كارگر ديگري در معدن شماره دو نگين بر اثر حادثه‌ي مشابهي فوت كرد.
قرباني علت كشته شدن همكارش را نيز به نقل از ساير كارگران هم‌شيفت عظيم برزگر، رعايت نشدن مسائل ايمني در زيرساخت‌هاي تونل عنوان كرد.
او با بیان اینکه بازرسان کار هر چند ماه یکبار جهت سرکشی این معادن حضور می‌یابند گفت: به علت دوری فاصله معادن و سایر کارگا‌ها از مركز شهر و كمبود تعداد بازرسان كار، امكان بازرسی دقيق و مستمر در زمان‌های کوتاه‌تر امکان پذیر نیست.
اين کارگر مصدوم در پايان اظهار كرد: هم اکنون در تنها بیمارستان شهرستان (بیمارستان سید مصطفی خمینی) بستری هستم که تا پایان امروز به بیمارستان مجهزتری در یزد اعزام می‌شوم.
لازم به يادآوري است كه پيش از اين سرپرست و پيمانكار نيروي انساني اين معدن با تاكيد بر اينكه هر روز تجهيزات ايمني اين معدن مورد بازرسي قرار مي‌گيرد گفته بود: حتي در روز اين حادثه نیز بازرسان و کارشناسان ایمنی، از امنيت تونل اعتماد کسب کرده بودند.
گرامی داشت اول ماه مه از کره تا کوبا
به گزارش 1مه یورونیوز،از ترکیه تا اسپانیا و از کره جنوبی تا کوبا، روز جهانی کار و کارگر گرامی داشته شد.
اسپانیا که در یک سال گذشته یکی از بحرانهای شدید اقتصادی خود را تجربه کرده، شاهد تظاهرات گسترده اقشار مختلف مردم علیه تدابیر ریاضت اقتصادی و اعتراض به کاهش اشتغال در بخشهای درمانی و آموزشی توسط دولت محافظه کار ماریانو راخوی بود.
در ترکیه نیز هزاران نفر با تجمع در میدان تکسیم استانبول روز کارگر و همچنین سی و پنجمین سالگرد قتل عام ۳۴ نفر در چنین روزی را گرامی داشتند.
در کوبا هم صدها هزار نفر با برپایی یک تظاهرات عظیم در میدان انقلاب هاوانا حول شعار «حفظ و تکامل سوسیالیسم» روز جهانی کار و کارگر را در یکی از معدود کشورهای کمونیستی جهان گرامی داشتند.
در کره جنوبی نیز هزاران کارگر با راهپیمایی در خیابانهای سئول خواستار توقف سیستم کارغیرقانونی و مقابله با اخراج کارگران شدند.
تظاهرات و اعتصاب گسترده در یونان
به گزارش اول ما همه یورونیوز،روز اول ماه مه که روز جهانی کار و کارگر نام گرفته فرصتی هم برای کارگران یونانی بود که پس از تحمل سال‌ها کاهش حقوق ناشی از تدابیر ریاضت اقتصادی و بحران یورو، بار دیگر به خیابانها آمده، اعتراض خود را به گوش سیاستمداران یونان در آستانه انتخابات پارلمانی این کشور برسانند.
انتخاباتی که نتیجه آن بدلیل عدم محبوبیت دو حزب اصلی این کشور در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.
ایلیاس ورتاکوس، معاون یکی از سندیکاهای مهم یونان با محکوم کردن اقدامات دولت این کشور در محدود کردن عملکرد اتحادیه‌های کارگری گفت: «پیام این روز از ماه مه ادامه مبارزه علیه سیاستهای ریاضت اقتصادی است. سیاستهایی که هدفی جز نابودی سندیکا‌ها و حقوق جامعه را ندارند.»
همزمان وسائل حمل و نقل عمومی یونان نیز اعتصاب ۲۴ ساعته‌ای را آغاز کرده‌اند.
انتخابات پارلمانی یونان روز یکشنبه هفدهم اردیبهشت ماه برگزار خواهد.
دوازدهم اردیبهشت ماه1391
akhbarkargari2468@gmail.com
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر