چند شعر از فلزبان

دستمزد 91

ز ريش ِ به دم ِ تيغ

داده از بيخ

چه مانده كه ؟

با افزايش پوشالي دستمزد –

به ريشمان مي خندند.

آه...

به دم ّ تيغ اگر

تفرقه را –

مي داديم.

15 فروردين 91

"نگاه"

در ميدان ِ شهر

در بازار

در دكه هاي كوچك پس كوچه ها

به اقتدارِ بي چون و چراي –

قيمت ها انديشم

به سنگر-

به جنگ –

به خاكريزهاي 28 هزار توماني

به دست هاي خالي و باد،

به آسمان نگاه مي كنم

و سفره هاي كوچك ِ خالي –

كه باد –

به رقصشان آورده

به رقص مي انديشم

و روزگار –

كه به رقصمان آورده.

15 فروردين 91

"گزارش"

پرسيد:

زندان چه گونه بود؟

گفتم:

تلنگري نخوردم و خونم –

زمين نريخت.

خون زبان منصور

جان نحيف محمود

بيماري رضا

و اسارت مددي

من راست گفته بودم،

اما –

آبرويم نداشته ام –

افتاد بر زمين؛

در تصادفم با

اتوبوس ِ واحدي.

7 آذر 90

http://kanoonmodafean1.blogspot.de/2012/05/blog-post_14.html