اخبار و گزارشات کارگری 2فروردین ماه1392

- رونمایی وبلاگ اخباروگزارشات کارگری
- جنگ بر سر حداقل مزد تازه آغاز شده است  
رونمایی وبلاگ اخباروگزارشات کارگری
ازاول فروردین ماه1392وبلاگ اخباروگزارشات کارگری آغازبکارکرد.
این وبلاگ با هدف انتشارسریعترومنظم تراخبار و گزارشات کارگری ایران وجهان راه اندازی شده است.

مشاهده وبلاگ:


همکاری با وبلاگ:

باارسال اخباروگزارشات کارگری،مارابرای انتشارهرچه کاملتر،منظم تر و وسیعتر اخبار و گزارشات کارگری ایران وجهان یاری نمائید.

دریافت روزانه اخباروگزارشات کارگری:

اگرمایل به دریافت روزانه اخباروگزارشات کارگری هستیدآدرس الکترونیکی خود راازطریق وبلاگ برای ماارسال نمائید.

وبلاگ اخباروگزارشات کارگری-2فروردین ماه1392

جنگ بر سر حداقل مزد تازه آغاز شده است  

بيش از 10 ماه است كه طومار سي هزار امضاء اعتراضي،‌ مطالباتي كارگران به بستري مهم براي فرياد حق طلبي طبقه كارگر از مسئولين حكومتي تبديل شده است به شماره نامه هاي 83881-25/5/91 ،‌102088-16/7/91 و 158740-5/10/91 .

هر يك ده هزار امضاء در ماههاي خرداد،‌ مهر و آذر تحويل وزارت كار،‌ تعاون و رفاه اجتماعي و رونوشت آنها به مجلس و دفتر رياست جمهوري داده شد. در اين طومار بر مطالبات عاجل میلیونها کارگر در سراسر کشور از قبیل لغو قراردادهاي موقت، برچیده شدن شركت هاي پيمانكاري،‌به سرانجان رسیدن بيمه كارگران ساختمانی، پرداخت حقوق هاي معوقه،‌ اجراي قوانين كارهاي سخت و زيان آور،‌‌ تعيين حداقل مزد بر اساس ماده 41 قانون کار با شرکت و دخالت مستقیم نمايندگان منتخب مجامع عمومي كارگران،‌ حقوق بازنشستگان و توقف اصلاح قانون کار بر مبنای  پيش نويس لايحه ضدكارگري دولت و ...،  به صورت مشخص تاكيد شده است.

بدون شك اين طومار به عنوان یک قدم اولیه بستر مناسبی برای پیشبرد مطالبات میلیونها کارگر در سراسر کشور بود. ميليونها كارگري كه تا آنجا که به طرح و پیشبرد مطالبات سراسری کارگران مربوط میشود سالهاست هيچگونه وسيله و ابزاري براي ابراز وجود و بيان مشكلات و دردهاي مشترك خود نداشتند. در اين ميان سي هزار كارگر با اسم و رسم و ذکر نام محل کار خود سندي را امضاء كردند كه بيانگر بخشي از اعتراضات و مطالبات آنان بود. اين سند بخشي از هويت آشكار مبارزه طبقاتي در ايران است و در آن  ‌اميد به آينده و تغيير با امضاء هر يك از اين سي هزار نفر کارگر تبلور عيني يافته است. فرياد رساي سي هزار انسان، سي هزار كارگر به وسط صحنه عمل اجتماعی کشانده شد و آنان با صدای رسایی اعلام کردند ما زنده ايم، ما كار مي كنيم و شادی و رفاه  مي خواهيم. ما بايد از حق زندگي انساني برخوردار باشيم.

 هماهنگ كنندگان طومار اعتراضي مطالباتي با تکیه بر همبستگی کارگران با انتشار مراحل سه گانه ده هزار امضاء كه در اکثر  رسانه های خبری، مطبوعات و سايت ها انعكاس يافت خواسته هاي خود را كه به صورت حل نشده ای بر روي ميز دولت و مجلس و مسئولين بود به موضوع روز جامعه بدل كردند و اين خود گام اول موفقیت كارگران بود. هماهنگ كنندگان بر خواسته هاي كارگران در تحصن 28 آذر ماه خود در مقابل مجلس شوراي اسلامي پافشاري كردند ‌و در مذاكرات و کشمکشهای خود با نايب رئيس مجلس، رئیس ‌كميسيون اقتصادي،‌ وزير كار،‌ استانداري تهران،‌ دفتر پيگيري وزارت اطلاعات و معاون روابط كار وزارت كار بدون اينكه يك ميليمتر از مطالبات كارگران عدول كنند پاسخگويي و حل مسائل معيشتي كارگران را بر روی میز آنان گذاشتند. استدلال ما روشن و شفاف بود. هدف ما دستیابی به مطالبات خود و بهبود شرایط معیشتی مان بود اما این حرکت در عین حال در بطن خود میتواند به عالی ترین اشکال بروز حرکتهای متحدانه کارگری نیز تبدیل بشود شايد به همين دليل هم بود كه يكي از اتهامات هماهنگ كنندگان طومار از سوی مامورین امنیتی چسباندن سي هزار كارگر به همديگر عنوان شد. اينك اگر حتي استانداري تهران مجوز تجمع ما كارگران معترض را صادر نكند و یا هرگونه تجمعی اعتراضی حول مطالبات مطرح شده در طومار اعتراضی ممنوع شود هرگز ذره اي از حق خواهي خود كوتاه نخواهیم آمد  و  هر گونه هزینه ای را نیز برای این حق خواهی خواهیم پرداخت. بر این اساس و در سال پیش رو  ‌اولويت اصلي ما تعيين حداقل مزدي است كه حق حيات ما را به رسميت بشناسد و بر اساس مولفه هاي زير در حداقل مزد مصوب شورایعالی کار تجدید نظری فوری و اساسی صورت بگیرد:

1- طبق ماده 41 قانون كار تعيين حداقل مزد میبايد متناسب با نرخ تورم و مهم تر از آن بر اساس تامین سبد هزینه یک خانوار چهار نفره تعیین شود بطوريكه يك خانواده چهارنفره از يك زندگي شرافتمندانه اي برخوردار شود.

2- چون نرخ واقعي تورم اعلام نمي شود لذا طبق واقعیات موجود  و بر اساس سبد هزينه 39 قلم کالای اساسی زندگی، حداقل مزد يك كارگر میبايد بالاي 000/500/1 باشد تا یک خانوار کارگری قادر به ادامه حیات باشد.

3- افزايش حقوق كارگران بالاتر از 000/500/1 چيزي حدود 7 تا 9% درصد هزينه هاي توليد را شامل مي شود و اين مبلغ براي يك خانواده كارگري نه تنها مصرف مي شود بلكه كم هم مي آيد از اين رو بر خلاف ادعاهای واهی موجود مطلقا تاثیری بر افزایش قیمت ها نخواهد گذاشت 

4- براساس طرح آزاد سازي قيمت ها (هدفمندي يارانه ها) همه اقلام زندگی  از خوراك و پوشاك تا ‌مسكن و ‌لوازم خانگي و دارو و درمان و ... تا چندین برابر افزایش قیمت داشته اند نتیجتا این یک امر بدیهی است که حداقل مزد کارگران نیز همچون قیمت سایر کالاها واقعی شود.

بر اساس گزارش هاي رسمي منتشر شده اكنون هزينه هاي زندگي بیش از چهار برابر حداقل مزد مي باشد. بدون ترديد نرخي كه در شوراي عالي كار (25 درصد افزایش حداقل مزد) تعيين شده با ساز و كار و شاخص هايي كه در ماده 41 آمده است مغايرت بسیار فاحشی دارد و اين اعلام جنگي آشكار بر عليه طبقه كارگر ايران است. حداقل حقوق 487 هزار توماني هيچگونه توجيه قانوني، عقلاني ، اخلاقي و انساني ندارد و با هيچ استاندارد و شاخص اجتماعي و اقتصادي مطابقت ندارد. تصویب چنین میزانی از حداقل مزد آنهم در شرایط که سی هزار کارگر خواهان افزایش چندین برابری حداقل مزد بودند، اگرچه ماهيت ضد كارگري جناحهاي حاكم سرمايه داري در ايران از سالها قبل براي كارگران آشكار بود اما همه عوام فريبي های تشكل هاي ضد كارگري و دست ساخته دولتي و جناحهاي مختلف و به ظاهر متضاد حکومتی را به مضحك ترين شكلی بیش از پیش آشکار کرد. دولت و كارفرمايان با اعلام 487 هزار توماني حداقل مزد ما را به لبه پرتگاه دره ای از گرسنگی و مرگ و فلاکت عقب راندند و اكنون ديگر جايي براي ذره ای تمکین و عقب نشيني باقی نمانده است.

براي ما كارگران پرونده تعيين حداقل مزد سال 1392 نه تنها مختومه نشده  بلكه جنگ بر سر حداقل مزد تازه  آغاز شده است  و ما براي لغو اين مصوبه و تعيين حداقل دستمزدي كه حق حيات، آبرو و شرافت مان را تضمین کند خواهيم جنگيد.

شاپور احسانی راد از هماهنگ کنندگان طومار اعتراضی کارگران و عضو هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران- دوم فروردین ماه 1392

دوم فروردین ماه1391

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر