سیمای سوسیالیسم: چند وقت پیش بود که دولت سرمایه داری کانادا در یک تهاجم هار بسیار هدفمند و برنامه ریزی شده با بهره گیری از حمایت سازمان یافته اما غیررسمی اتحادیه های کارگری، آنچه را که زیر نام « حق اعتصاب»!! در این کشور وجود داشت برای بخش وسیعی از طبقه کارگر به طور کامل ملغی ساخت. توده های کارگر سالیان متمادی است که در همه جا زیر فشار فاجعه بار رفرمیسم راست اتحادیه ای یا دیکتاتوری قهر و شکنجه و حمام خون سرمایه، از همه بدتر موقعیت فرسوده و ضعیف آرایش قوای طبقاتی خود در مارپیچ مقاومت های بی افق و تحمل شکست ها تاب می خورند. با هر یورش سرمایه در وسیع ترین سطح به خیابان ها می ریزند و متعاقب آن بدون هیچ دستاورد، شکست خورده و مستأصل راهی خانه یا محل استثمار خویش می شوند. کارگران کانادا نیز چنین کردند. در برابر تهاجم بورژوازی دست به اعتراض زدند. وسیعاً مقاومت کردند، اما کاری از پیش نبردند و در برابر سرمایه از پای در آمدند. توده های کارگر شکست خوردند اما مثل همه همزنجیران شکست خورده خود در دنیا بیش از پیش آتشفشان نارضائی و نفرت و خشم علیه سرمایه داران و دولت آن ها گردیدند.
روز پنجشنبه 23 مارس وقتی که «Lisa Raitt.» وزیر کار دولت سرمایه داری وارد فرودگاه شهر تورنتو شد. سه تن از همین کارگران شکست خورده مقهور و خشمگین به سوی وی شتافتند. کارگران کوشیدند تا کوه نارضائی و قهر خود را در قالب انتقاد و پرسش بر سر وزیر کار سرمایه خراب کنند. پاسخ وزیر اما پاسخ رک، صاف و عریان سرمایه بود. «Lisa Raitt.» بسیار سریع دستور اخراج کارگران را صادر کرد. وقتی که بورژوازی در دل طوفان انحطاط و بحران سرمایه باز هم آن قدر میدان را از صف آرائی ضد سرمایه داری کارگران خالی می بیند که حتی کاریکاتور دروغین « حق اعتصاب» آن ها را به دار قدرت خود حلق آویز می کند پیداست که مجازات اعتراض به هر هجوم خود را هم چیزی کمتر از اخراج و بیکارسازی کارگران نداند. سه کارگر معترض به دستور وزیر اخراج شدند اما دریای خشم کارگران و همزنجیران آن ها نیز طوفانی شد. چند ساعتی بیشتر طول نکشید که چرخ کار در سراسر فرودگاه از چرخش فرو افتاد. کارگران دست از کار کشیدند و هواپیماها از پرواز باز ماندند. جمعیت عظیم مسافران در دالان های فرودگاه، مسحور موج پرتوان قدرت توده های کارگر دلواپسی تعویق پرواز را از یاد بردند. همه با چشم باز دیدند که اعتراض 3 کارگر در یک چشم به هم زدن اعتراض خشمگین شمار کثیر توده های کارگر شد، اما این نه پایان کار بلکه آغاز آن بود. خبر اعتصاب کارگران تورنتو به سرعت از ورای امواج پیوسته نارضائی ها دردها، رنجها ستمکشی ها و بی حقوقی های مشترک گذشت و به سایر همزنجیران آن ها در فرودگاههای دیگر رسید. کارگران چند فرودگاه مهم دیگر نیز دست از کار کشیدند. در روز پنجشنبه و صبح جمعه 24 مارس، خطوط پرواز میان چندین فرودگاه مهم دچار اختلال جدی گردید. پروازهای زیادی متوقف شدند. بزرگترین فرودگاه کاناد بالاجبار تعداد زیادی از پروازهای خود را لغو کرد. شمار زیادی از پروازهای داخلی کاناد یا حتی پروازهای عازم امریکا با تأخیر وقت زیاد در فرودگاههای مقصد به زمین نشستند. کارگران چنین کردند اما اتحادیه کارگری نیز مطابق معمول بار امانت به دوش کشید و میعاد رسالت به طور کامل به جای آورد!! اتحادیه اعلام « بی طرفی» نمود!!! نماینده اش در نهایت بیشرمی و وقاحت ضمن « وحشی» خواندن اعتصاب خواستار بازگشت هر چه فوری تر کارگران به کار شد!! عصر پنجشنبه و صبح جمعه دولت سرمایه با همه چاره اندیشی و توان وارد میدان شد. توپ های تهدید از همه سو شلیک گردید. بحث مجازات های سنگین به میان آمد و همه ترفندها و توطئه ها یکی پس از دیگری ساز شد تا سرانجام کارگران مجبور به ترک اعتصاب و بازگشت به کار شدند.
سیمای سوسیالیسم
مارس 2012
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر