- نگرانی از احتمال اعدام عبدالرضا قنبری در ایران
- پرستاران بي پشتوانه
- چشم اندازاشتغال درجهان
- گزارشی از تظاهرات 28 مارس 2012 اتحادیه معلمان، کالج ها و دانشگاه ها در لندن
- اعتراض به بدرفتاری با کارگران در چین
نگرانی از احتمال اعدام عبدالرضا قنبری در ایران
فدراسيون آموزش بين الملل که مقرش در بروکسل است، خواستار لغو حکم اعدام عبدالرضا قنبری، فعال حقوق معلمان در ايران، شده است.
سایت «لِيبِر استارت» نیز که مقرش در لندن است و اخبار اتحادیه های کارگری را منتشر می کند، به شدت به حکم اعدام آقای قنبری اعتراض کرده است.
آقای قنبری در دی ماه سال ۸۸ توسط نيروهای امنيتی در پاکدشت بازداشت و در بهار سال ۸۹ به اتهام محاربه به اعدام محکوم شد.
فدراسيون آموزش بين الملل، با بيش از ۳۰ ميليون عضو در جهان، دريافت ای ميلهای ناخواسته از سازمان مجاهدين خلق ايران باعث شده است که عبدالرضا قنبری به محاربه محکوم شده است. ضمن آنکه بر اساس اين بيانيه، آقای قنبری زمانی که در زندان اوين زندانی بود، وادار به اعتراف به انجام اتهاماتی به اثبات نرسيده، شد.
فدراسيون آموزش بين الملل در بيانيه خود اشاره کرده که اين فعال حقوق معلمان هيچ وابستگی سياسی مشخصی نداشته است.
دومينيک مارله، مسئول حقوق بشر و حقوق اتحاديهای فدراسيون آموزش بينالملل، با تاکيد بر اينکه تنها فعاليت عبدالرضا قنبری، صنفی و در چارچوب کانون صنفی معلمان ايران بوده است، به راديو فردا می گويد: «فدراسيون آموزش بين الملل نه تنها مخالف صدور حکم اعدام است، بلکه اعتقاد دارد هر شهروند و به خصوص، اعضا و رهبران تشکل های صنفی بايد در دادگاه عادلانه و علنی و بر اساس موازين بين المللی محاکمه شوند. به همين دليل، فدراسيون آموزش بين الملل، کمپينی را برای لغو حکم اعدام و آزادی آقای قنبری آغاز کرده است.»
اين کمپين در شرايطی آغاز به کار کرده است که فدراسيون آموزش بين الملل و سازمان لِيبِر استارت می گويند: درخواست عفو آقای قنبری در روز ۹ اسفند سال گذشته از سوی کميسيون عفو بخشودگی دادگستری کل استان تهران رد شده است.
به گفته کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران، خانواده اين فعال حقوق معلمان، شب و روز نگرانند که هر لحظه حکم اعدام عبدالرضا اجرا شود.
اين نخستين بار نيست که آقای قنبری با برخورد قضايی مواجه شده است. اين فعال صنفی حقوق معلمان در سال ۱۳۸۵ نيز به مدت ۱۲۰ روز زندانی بود و پس از آن، به ۶ ماه تعليق از تدريس و تبعيد از ساری به پاکدشت محکوم شد.
در اين ميان، فدراسيون آموزش بين الملل از ۳۰ ميليون عضو خود خواسته است تا از مقام های جمهوری اسلامی ايران بخواهند که حکم اعدام عبدالرضا قنبری را لغو کنند.
اين سازمان همچنين از مقام های جمهوری اسلامی ايران خواست همه اتهامات فعالان صنفی زندانی را لغو و آنان را فوراً آزاد کنند.
آموزش بين الملل در عين حال، خواستار احترام گذاشتن مقام های جمهوری اسلامی ايران به حق آزادی تشکل، آزادی تجمع، و آزادی بيان شد.
در اين ارتباط، دومينيک مارله، مسئول حقوق بشر و حقوق اتحاديهای فدراسيون آموزش بينالملل، اشاره می کند: «نه تنها اعضای سازمان ما، بلکه اعضای سازمان های ديگر، مانند عفو بين الملل، خواستار لغو حکم اعدام و آزادی آقای قنبری شده اند.»
در همين ارتباط نيز کميته دفاع از حقوق مردم ايران ( کودير)، مستقر در لندن، خواستار لغو حکم اعدام عبدالرضا قنبری، فعال حقوق معلمان و استاد دانشگاه، و آزادی او شده است.
اين کميته با اشاره به آنچه که اجبار آقای قنبری به اعتراف های دروغين ناميد، از سازمان های حقوق بشری و اتحاديه های کارگری خواسته است تا به اين حکم اعتراض کنند.
در اين ميان، کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران اشاره کرد که عبدالرضا قنبری در طول اين مدت، از حقوق اوليه مانند تماس با خانواده و گرفتن وکيل محروم بوده است.
يک منبع نزديک به عبدالرضا قنبری به اين سازمان حقوق بشری گفت که او در دادگاه بدوی، اصلا وکيل نداشت و پس از آن نيز که خانواده آقای قنبری برای وی وکيل تعيينی گرفتند، اين وکيل يک بار هم اجازه ملاقات با اين فعال صنفی حقوق معلمان را نداشته است.
منبع:رادیوفردا-11فروردین1391
پرستاران بي پشتوانه
لباسهايي بپوشي که هميشه بوي مخصوص بيمارستان را با خودشان دارند، فشار خون بگيري، مجبور باشي سوزني را به دستهاي نحيف کودک بيماري فرو کني؟ ميتواني شاهد به تدريج مردن يک پيرمرد روي تخت سفيد بيمارستان باشي؟ دلت ميخواهد حس کني همه زندگي يک آدم بستگي به مهارت دستهاي تو در دادن ماساژ قلبي دارد؟
پرستاران بخش اورژانس و بخش CCU يکي از بيمارستان هاي خصوصي شمال شهر تهران ،از رنجها، شيرينيها، سختيها و مشکلات کارشان ميگويند؛ ساعتها با هم حرف ميزنيم. از اين که مرخصي ندارند، عيد و تعطيلات برايشان معنايي ندارد، از اين که گاهي بيماري ناسزايي نثارشان ميکند، از 18 ساعت کار کردن مدوام، از خاطره خوش بيماراني که اميدي به زنده بودنشان نبوده است ولي زنده ماندهاند، از آدمهايي که بعد از حمله قلبي با تلاش پرستاران در امر احيا به زندگي بازگشتهاند و هنوز هر سال زنگ ميزنند و روز پرستار را تبريک ميگويند، از انگشتهايشان که به علت استفاده مداوم از بتادين پوسته پوسته شده و اثر انگشت ندارد، از آمدن به بيمارستان در روزهايي که همه شهر تعطيل است، از وعدههايي که هرگز عملي نميشوند، از حقوقي که با توجه به اين هزينههاي سرسامآور زندگي، اصلا متناسب نيست.پرستار بخش زنان مي گويد : «خطاهاي پزشکي بر دوش پرستار است و پرستار در قبال آن مواخذه ميشود».
يکي از پرستاران در مورد مشکلات اين حرفه مي گويد: «حقوق، مزايا، مسکن، اياب و ذهاب، شيفت شب و در نظر گرفته نشدن مسائل رفاهي و تفريحي از مسائلي است که هر سال در روز پرستار مطرح ميشود، ولي بعد از اين روز اتفاقي در اين زمينه نميافتد».
بر اساس پژوهشي در ايران، 33 درصد از پرستاران تجريه خشونت از جانب بيمار يا همراهيان او را دارند. بسياري از پرستاران پس از 12 سال کار مداوم، سلامت خود را از دست ميدهند و به يکي از انواع بيمارهاي روحي، رواني، اسکلتي، ناراحتي معده، ستون فقرات، اختلالات خواب و يا هپاتيت دچار ميشوند؛ بازنشستگان اين سيستم، از جمله از کار افتادهترين بازنشستگان کشور هستند با اين حال از لحاظ حقوق و مزايا هيچ فرقي با ساير بازنشستگان ندارند و حتي در بسياري موارد دريافتي کمتري هم دارند
پرستار ديگري که در بخش نوزادان اين بيمارستان فعاليت دارد از اجرا نشدن تعرفههاي رسمي گلايه مي کند و مي افزايد: «در صورت عملي شدن اين تعرفهها اوضاع حقوق بهتر خواهد شد».
حقوق پرستاران در اين بيمارستان خصوصي که چيزي در حدود 250 هزارتومان است، نشانگر عدم رعايت تعرفههاي نظام پرستاري در بيمارستانهاي خصوصي کشور است. وي ميافزايد: حقوقي که ميگيريم هيچ تناسبي با سختي کار ما ندارد و حقوق و مزايا در شغل پرستاري از بسياري مشاغل ديگر پايينتر و ناچيزتراست.
اين پرستار همچنين ميگويد: در خصوص حق مشارکتي که از سوي بيمارستان به ازاي هر بيمار به کادر درماني تعلق ميگيرد، بين پزشک و پرستار تفاوت فاحشي وجود دارد. پزشکان مبالغ ميليوني دريافت ميکنند و سهم پرستاران به 40 هزار تومان هم نميرسد.
پرستار بخش جراحي اظهار ميكند: بسياري از پرستاران به خصوص آقايان دو شيفت کار ميکنند. يعني از شب تا ظهر روز بعد 18 ساعت به طور مداوم سر کار هستند و چارهاي هم جز گرفتن شيفت شب ندارند. وي با بيان اين که وعدهها مبني بر تعرفهگذاري خدمات پرستاري بعد از سالها هنوز عملي نشده است، ميگويد: امسال قرار بود حقوق شيفت شب دو برابر شود ولي هنوز هيچ يک از اين وعدهها عملي نشده است.
سوپروايزر اين بيمارستان با اشاره به مسئوليت سنگين شاغلان اين حرفه معتقد است معمولا به آن اندازه که پرستاران تلاش ميکنند از سوي مسئولان و حتي بيماران از آنها قدرداني نميشود.
ميپرسم اگر شانس انتخاب دوباره داشتيد باز هم اين شغل را - با تمام سختيها و مشکلاتش - انتخاب ميکرديد؟ و با چنان قطعيتي پاسخ ميدهند”بله” که من جا ميخورم و اين يعني، اينجا چيزي وراي مصلحت انديشيهاي مادي حکم ميکند
پرستاري ميگويد: با انتخاب اين شغل مزاياي زيادي را از لحاظ رسيدگي به بچهها و از لحاظ مسائل مادي از دست دادهام. بچههاي من عاشق اين هستند که يک روز بيايند خانه و من قبل از آنها خانه باشم و در را برايشان باز کنم و با غذاي گرم از آنها پذيرايي کنم. با اين وجود اگر باز هم شانس انتخاب دوباره داشته باشم، هنوز همين شغل را انتخاب خواهم کرد.
پرستار بخش ICU با اظهار علاقه فراوانش به اين حرفه ميگويد: «وقتي وارد دانشگاه شدم اطلاعي از رشتهام نداشتم تا سال سوم هم علاقه چنداني به اين حرفه پيدا نکرده بودم، ولي در سال سوم که کارورزي شروع شد به اين حرفه علاقمند شدم و تمام سالهاي کاريام را به کمک اين علاقه سپري کردهام».
پرستار بخش ICU با اظهار علاقه فراوانش به اين حرفه ميگويد: «وقتي وارد دانشگاه شدم اطلاعي از رشتهام نداشتم تا سال سوم هم علاقه چنداني به اين حرفه پيدا نکرده بودم، ولي در سال سوم که کارورزي شروع شد به اين حرفه علاقمند شدم و تمام سالهاي کاريام را به کمک اين علاقه سپري کردهام
يکي ديگر از پرستاران بخش CCU ميگويد: در کنار تمامي مشکلات و سختيها، اين کار هيچ سود و منفعت مادي به دنبال ندارد. شغل ما با عشق و شور و علاقه آغاز ميشود ولي بعد از چند سال فقط وجدانت هست که باعث ميشود کارت را ادامه دهي. در حقيقت اين زيباييهاي معنوي کار است که ما را ارضا ميکند.
پرستار بخش اورژانس قلب نيز اضافه ميكند: حس خوبي را که بعد از بازگشت بيمار به زندگي داريم، نميتوان با هيچ واژهاي توصيف کرد. اين شغل خوبيها و زيباييهاي زيادي دارد ولي سختيهاي بسيار زياد آن، گاهي خوبيها ر ا کمرنگ ميکند.
وي ميگويد: از يک بيمار دردمند نميشود انتظار چندان زيادي داشت و گلايههاي ما بيشتر از سيستم است.
وي کمبود نيرو را يکي از مشکلات موجود ميداند و اضافه ميکند: براي رسيدگي به 18 بيمار اين بخش، پنج پرستار و در عمل تنها سه پرستار خدمت ميکنند بنابراين کمبود نيرو از مشكلات جدي و اساسي ماست.
اين در حالي است که با وجود افزايش چشمگير فارغالتحصيلان دانشگاه هاي مختلف کشور طي سالهاي اخير در اين رشته بخش درماني کشور همچنان با کمبود نيروي متخصص مواجه است.
پرستاران يکي از اساسيترين مشکلات کار خود را نبود امنيت ميدانند.
70 درصد بار خدمات بهداشتي - درماني بر دوش پرستاران است؛ بر اساس پژوهشي در ايران، 33 درصد از پرستاران تجربه خشونت از جانب بيمار يا همراهيان او را دارند. بسياري از پرستاران پس از 12 سال کار مداوم، سلامت خود را از دست ميدهند و به يکي از انواع بيمارهاي روحي، رواني، اسکلتي، ناراحتي معده، ستون فقرات، اختلالات خواب و يا هپاتيت دچار ميشوند؛ بازنشستگان اين سيستم، از جمله از کار افتادهترين بازنشستگان کشور هستند با اين حال از لحاظ حقوق و مزايا هيچ فرقي با ساير بازنشستگان ندارند و حتي در بسياري موارد دريافتي کمتري هم دارند.
بيتعارف ميدانم که ديگر واژههايي مانند فرشتگاني در لباس سفيد پرستاري و يا صحبت از مقام والاي اين حرفه که فقط هر ساله در روز پرستار نقل محافل است و بس، نه تنها براي آنها جالب نيست بلکه چون طي اين سالها استفاده از اين کلمات به صورت ابزاري و شعاري بوده، شايد آزاردهنده نيز باشد.
اين مروري کوتاه بر مشکلات پرستاران بود، ما اميدواريم با طرح ديگر مشکلات از سوي خوانندگان ابعاد بيشتري از اين مسئله روشن شود.
منبع:سایت خانه پرستار-12فروردین 1391
چشم اندازاشتغال درجهان
اين بررسي هر سه ماه يكبار و روي 65000 كارفرما در 41 كشور جهان انجام ميشود. دورنماي اشتغال خالص- تعادل كارفرماياني كه انتظار دارند نيروي كارشان بيشتر شوند نسبت به آنهايي كه انتظار كاهش در نيروي كار دارند- در 32 اقتصاد مورد بررسي مثبت بوده است. همانطور كه نمودار ما نشان ميدهد، انتظارات براي استخدام كاركنان در جاهاي بسياري در سال گذشته سقوط كرده است. با اين حال، اگر اين سه ماه را با سه ماهه پيشين مقايسه كنيم، خوشبيني نسبت به استخدام نيروي كار جديد يا تقويت شده است يا يكسان باقي مانده است. اميدها در هند و برزيل بسيار بالا هستند و بخش خدمات عامل اصلي آن است: نزديك به 6 كارفرماي هندي از ميان 10 كارفرما در بخش خدمات ميخواهند تا پيش از پايان ماه ژوئن نيروي كار خود را افزايش دهند.
در چين كه فشارها براي بهبود دستمزدها و شرايط محيط كار افزايش يافته است، شركتها همچون گذشته بيمهابا دست به استخدام نميزنند. دورنماهاي اشتغال در ايالات متحده نسبت به پيش از ركود ضعيفتر است، در عين حال نسبت به آخرين سهماهه سال 2008 نيز افزايش يافته است و البته شگفتانگيز نيست كه كارفرمايان يوناني همانطور نواميد باقي ماندهاند، اگرچه تعداد كمتري از آنها ميخواهند در سهماهه دوم تعديل نيرو انجام دهند.
منبع: اكونوميست
گزارشی از تظاهرات 28 مارس 2012 اتحادیه معلمان، کالج ها و دانشگاه ها در لندن
اتحادیه های معلمان NUT و اتحادیه کالج ها و دانشگاه ها UCU به دنبال اعتصاب سراسری اتحادیه های کارگری، معلمان و کالج ها و دانشگاه ها در 30 نوامبر 2011 بار دیگر تدارک اعتصاب عمومی را در دستور کار خود قرار دادند. اما این بار در ماه مارس 2012 نه تنها همه آن اتحادیه هائی که در تظاهرات ماه نوامبر شرکت داشتند، در تظاهرات شرکت نکردند بلکه کمیته سراسری هیئت اجرائی دو اتحادیه NUT و UCU علیرغم رای اعضای این دو اتحادیه برای یک اعتصاب سراسری، با شیوه ای غیر دمکراتیک اعتصاب و تظاهرات روز 28 ماه مارس را به لندن محدود کردند.
اتحادیه PCS هم که قرار بود در این اعتصاب و تظاهرات شرکت داشته باشد به دلیل محدود بودن این اعتصاب به لندن در این تظاهرات شرکت نکرد.
رهبران دو دو اتحادیه دیگر، یعنی اتحادیه Unison و Unite هم که بیشتر تمایل به مذاکره و رسیدن به توافقاتی از این طریق هستند تا اعتصاب و تظاهرات، اعضای خود را به اعتصاب تشویق نکردند. اما اعضا و فعالین چند اتحادیه از جمله Unison و Unite در محل کار و در مسیر تظاهرات با برپائی پیکت لاین (تظاهرات ایستاده) در حمایت از اعتصابیون و تظاهر کنندگان به طرح بیمه های درمانی، کاهش بود جه های خدماتی و سیاست ریاضت اقتصادی دولت اعتلافی محافظه کار و لیبرال اعتراض کردند.
در اعتصاب روز 28 مارس 2012 اکثر مدارس، کالج ها و دانشگاه های لندن به تعطیلی کشانده شدند اما تعداد کسانی که در تظاهرات شرکت داشتند بسیار کمتر از دفعات قبل بود. تعداد شرکت کنندگان در این تظاهرات بین 6 تا 7 هزار نفر تخمین زده شده است.
این اعتصاب می بایست گامی به جلو باشد و تعداد بیشتری را به اعتصاب و تظاهرات جلب کند اما در عمل با سیاست های غیر دمکراتیک رهبران اتحادیه ها تبدیل به گامی به پس شد. محدود شدن اعتصاب به لندن و عدم شرکت اتحادیه هائی که مستقیما مورد حمله دولت قرار دارند از روحیه مبارزاتی کارگران کاست و اگر در آینده ای نزدیک این روحیه ترمیم نشود نتایج تلخی را برای جنبش کارگری انگلیس ببار خواهد آورد.
ستار رحمانی
اعتراض به بدرفتاری با کارگران در چین
به گزارش مورخ 30مارس بی بی سی ،اعتراض ها به بدرفتاری با کارگران کارخانه تولید کننده آیفون و آی پد در چین بالا گرفته.. بر اساس این گزارش ها، حقوق اولیه کارگران رعایت نمی شود و در مواردی کار به خودکشی هم رسیده است.
بنا بهمین گزارش،تحقیقات مستقل یک سازمان کارگری در آمریکا نشان می دهد که با کارگران چینی کارخانه های تولید کننده آیفون و آی پد بدرفتاری شغلی شده است.
سازمان انصاف کارگری آمریکا می گوید که تحقیقاتش نشان می دهد علاوه بر رعایت نشدن مسایل ایمنی کار در این کارخانه ها، کارگران مجبور به کار کردن بیش از حد شده اند و حقوق و مزایای آنها نادیده گرفته شده است.
در ماههای گذشته، گزارش های متعددی از بدرفتاری شغلی با کارگران کارخانجات موسوم به فاکسکون در شرق چین منتشر شده بود.
در یکی از این گزارش ها آورده شده بود که دو کارگر به علت انفجار در فاکسکون کشته شدند و چندین مورد خودکشی کارگران هم در این کارخانه چینی تولید کننده گوشی های آیفون و کامپیوترهای دستی آی پد، گزارش شده بود.
این کارخانه اعلام کرده است که از سال آینده میلادی مجموع ساعات هفتگی کار را به ۴۹ ساعت که مطابق قانون کار در چین است کاهش خواهد داد.
دوازدهم فروردین ماه1391
akhbarkargari2468@gmail.com
- پرستاران بي پشتوانه
- چشم اندازاشتغال درجهان
- گزارشی از تظاهرات 28 مارس 2012 اتحادیه معلمان، کالج ها و دانشگاه ها در لندن
- اعتراض به بدرفتاری با کارگران در چین
نگرانی از احتمال اعدام عبدالرضا قنبری در ایران
فدراسيون آموزش بين الملل که مقرش در بروکسل است، خواستار لغو حکم اعدام عبدالرضا قنبری، فعال حقوق معلمان در ايران، شده است.
سایت «لِيبِر استارت» نیز که مقرش در لندن است و اخبار اتحادیه های کارگری را منتشر می کند، به شدت به حکم اعدام آقای قنبری اعتراض کرده است.
آقای قنبری در دی ماه سال ۸۸ توسط نيروهای امنيتی در پاکدشت بازداشت و در بهار سال ۸۹ به اتهام محاربه به اعدام محکوم شد.
فدراسيون آموزش بين الملل، با بيش از ۳۰ ميليون عضو در جهان، دريافت ای ميلهای ناخواسته از سازمان مجاهدين خلق ايران باعث شده است که عبدالرضا قنبری به محاربه محکوم شده است. ضمن آنکه بر اساس اين بيانيه، آقای قنبری زمانی که در زندان اوين زندانی بود، وادار به اعتراف به انجام اتهاماتی به اثبات نرسيده، شد.
فدراسيون آموزش بين الملل در بيانيه خود اشاره کرده که اين فعال حقوق معلمان هيچ وابستگی سياسی مشخصی نداشته است.
دومينيک مارله، مسئول حقوق بشر و حقوق اتحاديهای فدراسيون آموزش بينالملل، با تاکيد بر اينکه تنها فعاليت عبدالرضا قنبری، صنفی و در چارچوب کانون صنفی معلمان ايران بوده است، به راديو فردا می گويد: «فدراسيون آموزش بين الملل نه تنها مخالف صدور حکم اعدام است، بلکه اعتقاد دارد هر شهروند و به خصوص، اعضا و رهبران تشکل های صنفی بايد در دادگاه عادلانه و علنی و بر اساس موازين بين المللی محاکمه شوند. به همين دليل، فدراسيون آموزش بين الملل، کمپينی را برای لغو حکم اعدام و آزادی آقای قنبری آغاز کرده است.»
اين کمپين در شرايطی آغاز به کار کرده است که فدراسيون آموزش بين الملل و سازمان لِيبِر استارت می گويند: درخواست عفو آقای قنبری در روز ۹ اسفند سال گذشته از سوی کميسيون عفو بخشودگی دادگستری کل استان تهران رد شده است.
به گفته کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران، خانواده اين فعال حقوق معلمان، شب و روز نگرانند که هر لحظه حکم اعدام عبدالرضا اجرا شود.
اين نخستين بار نيست که آقای قنبری با برخورد قضايی مواجه شده است. اين فعال صنفی حقوق معلمان در سال ۱۳۸۵ نيز به مدت ۱۲۰ روز زندانی بود و پس از آن، به ۶ ماه تعليق از تدريس و تبعيد از ساری به پاکدشت محکوم شد.
در اين ميان، فدراسيون آموزش بين الملل از ۳۰ ميليون عضو خود خواسته است تا از مقام های جمهوری اسلامی ايران بخواهند که حکم اعدام عبدالرضا قنبری را لغو کنند.
اين سازمان همچنين از مقام های جمهوری اسلامی ايران خواست همه اتهامات فعالان صنفی زندانی را لغو و آنان را فوراً آزاد کنند.
آموزش بين الملل در عين حال، خواستار احترام گذاشتن مقام های جمهوری اسلامی ايران به حق آزادی تشکل، آزادی تجمع، و آزادی بيان شد.
در اين ارتباط، دومينيک مارله، مسئول حقوق بشر و حقوق اتحاديهای فدراسيون آموزش بينالملل، اشاره می کند: «نه تنها اعضای سازمان ما، بلکه اعضای سازمان های ديگر، مانند عفو بين الملل، خواستار لغو حکم اعدام و آزادی آقای قنبری شده اند.»
در همين ارتباط نيز کميته دفاع از حقوق مردم ايران ( کودير)، مستقر در لندن، خواستار لغو حکم اعدام عبدالرضا قنبری، فعال حقوق معلمان و استاد دانشگاه، و آزادی او شده است.
اين کميته با اشاره به آنچه که اجبار آقای قنبری به اعتراف های دروغين ناميد، از سازمان های حقوق بشری و اتحاديه های کارگری خواسته است تا به اين حکم اعتراض کنند.
در اين ميان، کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران اشاره کرد که عبدالرضا قنبری در طول اين مدت، از حقوق اوليه مانند تماس با خانواده و گرفتن وکيل محروم بوده است.
يک منبع نزديک به عبدالرضا قنبری به اين سازمان حقوق بشری گفت که او در دادگاه بدوی، اصلا وکيل نداشت و پس از آن نيز که خانواده آقای قنبری برای وی وکيل تعيينی گرفتند، اين وکيل يک بار هم اجازه ملاقات با اين فعال صنفی حقوق معلمان را نداشته است.
منبع:رادیوفردا-11فروردین1391
پرستاران بي پشتوانه
لباسهايي بپوشي که هميشه بوي مخصوص بيمارستان را با خودشان دارند، فشار خون بگيري، مجبور باشي سوزني را به دستهاي نحيف کودک بيماري فرو کني؟ ميتواني شاهد به تدريج مردن يک پيرمرد روي تخت سفيد بيمارستان باشي؟ دلت ميخواهد حس کني همه زندگي يک آدم بستگي به مهارت دستهاي تو در دادن ماساژ قلبي دارد؟
پرستاران بخش اورژانس و بخش CCU يکي از بيمارستان هاي خصوصي شمال شهر تهران ،از رنجها، شيرينيها، سختيها و مشکلات کارشان ميگويند؛ ساعتها با هم حرف ميزنيم. از اين که مرخصي ندارند، عيد و تعطيلات برايشان معنايي ندارد، از اين که گاهي بيماري ناسزايي نثارشان ميکند، از 18 ساعت کار کردن مدوام، از خاطره خوش بيماراني که اميدي به زنده بودنشان نبوده است ولي زنده ماندهاند، از آدمهايي که بعد از حمله قلبي با تلاش پرستاران در امر احيا به زندگي بازگشتهاند و هنوز هر سال زنگ ميزنند و روز پرستار را تبريک ميگويند، از انگشتهايشان که به علت استفاده مداوم از بتادين پوسته پوسته شده و اثر انگشت ندارد، از آمدن به بيمارستان در روزهايي که همه شهر تعطيل است، از وعدههايي که هرگز عملي نميشوند، از حقوقي که با توجه به اين هزينههاي سرسامآور زندگي، اصلا متناسب نيست.پرستار بخش زنان مي گويد : «خطاهاي پزشکي بر دوش پرستار است و پرستار در قبال آن مواخذه ميشود».
يکي از پرستاران در مورد مشکلات اين حرفه مي گويد: «حقوق، مزايا، مسکن، اياب و ذهاب، شيفت شب و در نظر گرفته نشدن مسائل رفاهي و تفريحي از مسائلي است که هر سال در روز پرستار مطرح ميشود، ولي بعد از اين روز اتفاقي در اين زمينه نميافتد».
بر اساس پژوهشي در ايران، 33 درصد از پرستاران تجريه خشونت از جانب بيمار يا همراهيان او را دارند. بسياري از پرستاران پس از 12 سال کار مداوم، سلامت خود را از دست ميدهند و به يکي از انواع بيمارهاي روحي، رواني، اسکلتي، ناراحتي معده، ستون فقرات، اختلالات خواب و يا هپاتيت دچار ميشوند؛ بازنشستگان اين سيستم، از جمله از کار افتادهترين بازنشستگان کشور هستند با اين حال از لحاظ حقوق و مزايا هيچ فرقي با ساير بازنشستگان ندارند و حتي در بسياري موارد دريافتي کمتري هم دارند
پرستار ديگري که در بخش نوزادان اين بيمارستان فعاليت دارد از اجرا نشدن تعرفههاي رسمي گلايه مي کند و مي افزايد: «در صورت عملي شدن اين تعرفهها اوضاع حقوق بهتر خواهد شد».
حقوق پرستاران در اين بيمارستان خصوصي که چيزي در حدود 250 هزارتومان است، نشانگر عدم رعايت تعرفههاي نظام پرستاري در بيمارستانهاي خصوصي کشور است. وي ميافزايد: حقوقي که ميگيريم هيچ تناسبي با سختي کار ما ندارد و حقوق و مزايا در شغل پرستاري از بسياري مشاغل ديگر پايينتر و ناچيزتراست.
اين پرستار همچنين ميگويد: در خصوص حق مشارکتي که از سوي بيمارستان به ازاي هر بيمار به کادر درماني تعلق ميگيرد، بين پزشک و پرستار تفاوت فاحشي وجود دارد. پزشکان مبالغ ميليوني دريافت ميکنند و سهم پرستاران به 40 هزار تومان هم نميرسد.
پرستار بخش جراحي اظهار ميكند: بسياري از پرستاران به خصوص آقايان دو شيفت کار ميکنند. يعني از شب تا ظهر روز بعد 18 ساعت به طور مداوم سر کار هستند و چارهاي هم جز گرفتن شيفت شب ندارند. وي با بيان اين که وعدهها مبني بر تعرفهگذاري خدمات پرستاري بعد از سالها هنوز عملي نشده است، ميگويد: امسال قرار بود حقوق شيفت شب دو برابر شود ولي هنوز هيچ يک از اين وعدهها عملي نشده است.
سوپروايزر اين بيمارستان با اشاره به مسئوليت سنگين شاغلان اين حرفه معتقد است معمولا به آن اندازه که پرستاران تلاش ميکنند از سوي مسئولان و حتي بيماران از آنها قدرداني نميشود.
ميپرسم اگر شانس انتخاب دوباره داشتيد باز هم اين شغل را - با تمام سختيها و مشکلاتش - انتخاب ميکرديد؟ و با چنان قطعيتي پاسخ ميدهند”بله” که من جا ميخورم و اين يعني، اينجا چيزي وراي مصلحت انديشيهاي مادي حکم ميکند
پرستاري ميگويد: با انتخاب اين شغل مزاياي زيادي را از لحاظ رسيدگي به بچهها و از لحاظ مسائل مادي از دست دادهام. بچههاي من عاشق اين هستند که يک روز بيايند خانه و من قبل از آنها خانه باشم و در را برايشان باز کنم و با غذاي گرم از آنها پذيرايي کنم. با اين وجود اگر باز هم شانس انتخاب دوباره داشته باشم، هنوز همين شغل را انتخاب خواهم کرد.
پرستار بخش ICU با اظهار علاقه فراوانش به اين حرفه ميگويد: «وقتي وارد دانشگاه شدم اطلاعي از رشتهام نداشتم تا سال سوم هم علاقه چنداني به اين حرفه پيدا نکرده بودم، ولي در سال سوم که کارورزي شروع شد به اين حرفه علاقمند شدم و تمام سالهاي کاريام را به کمک اين علاقه سپري کردهام».
پرستار بخش ICU با اظهار علاقه فراوانش به اين حرفه ميگويد: «وقتي وارد دانشگاه شدم اطلاعي از رشتهام نداشتم تا سال سوم هم علاقه چنداني به اين حرفه پيدا نکرده بودم، ولي در سال سوم که کارورزي شروع شد به اين حرفه علاقمند شدم و تمام سالهاي کاريام را به کمک اين علاقه سپري کردهام
يکي ديگر از پرستاران بخش CCU ميگويد: در کنار تمامي مشکلات و سختيها، اين کار هيچ سود و منفعت مادي به دنبال ندارد. شغل ما با عشق و شور و علاقه آغاز ميشود ولي بعد از چند سال فقط وجدانت هست که باعث ميشود کارت را ادامه دهي. در حقيقت اين زيباييهاي معنوي کار است که ما را ارضا ميکند.
پرستار بخش اورژانس قلب نيز اضافه ميكند: حس خوبي را که بعد از بازگشت بيمار به زندگي داريم، نميتوان با هيچ واژهاي توصيف کرد. اين شغل خوبيها و زيباييهاي زيادي دارد ولي سختيهاي بسيار زياد آن، گاهي خوبيها ر ا کمرنگ ميکند.
وي ميگويد: از يک بيمار دردمند نميشود انتظار چندان زيادي داشت و گلايههاي ما بيشتر از سيستم است.
وي کمبود نيرو را يکي از مشکلات موجود ميداند و اضافه ميکند: براي رسيدگي به 18 بيمار اين بخش، پنج پرستار و در عمل تنها سه پرستار خدمت ميکنند بنابراين کمبود نيرو از مشكلات جدي و اساسي ماست.
اين در حالي است که با وجود افزايش چشمگير فارغالتحصيلان دانشگاه هاي مختلف کشور طي سالهاي اخير در اين رشته بخش درماني کشور همچنان با کمبود نيروي متخصص مواجه است.
پرستاران يکي از اساسيترين مشکلات کار خود را نبود امنيت ميدانند.
70 درصد بار خدمات بهداشتي - درماني بر دوش پرستاران است؛ بر اساس پژوهشي در ايران، 33 درصد از پرستاران تجربه خشونت از جانب بيمار يا همراهيان او را دارند. بسياري از پرستاران پس از 12 سال کار مداوم، سلامت خود را از دست ميدهند و به يکي از انواع بيمارهاي روحي، رواني، اسکلتي، ناراحتي معده، ستون فقرات، اختلالات خواب و يا هپاتيت دچار ميشوند؛ بازنشستگان اين سيستم، از جمله از کار افتادهترين بازنشستگان کشور هستند با اين حال از لحاظ حقوق و مزايا هيچ فرقي با ساير بازنشستگان ندارند و حتي در بسياري موارد دريافتي کمتري هم دارند.
بيتعارف ميدانم که ديگر واژههايي مانند فرشتگاني در لباس سفيد پرستاري و يا صحبت از مقام والاي اين حرفه که فقط هر ساله در روز پرستار نقل محافل است و بس، نه تنها براي آنها جالب نيست بلکه چون طي اين سالها استفاده از اين کلمات به صورت ابزاري و شعاري بوده، شايد آزاردهنده نيز باشد.
اين مروري کوتاه بر مشکلات پرستاران بود، ما اميدواريم با طرح ديگر مشکلات از سوي خوانندگان ابعاد بيشتري از اين مسئله روشن شود.
منبع:سایت خانه پرستار-12فروردین 1391
چشم اندازاشتغال درجهان
اين بررسي هر سه ماه يكبار و روي 65000 كارفرما در 41 كشور جهان انجام ميشود. دورنماي اشتغال خالص- تعادل كارفرماياني كه انتظار دارند نيروي كارشان بيشتر شوند نسبت به آنهايي كه انتظار كاهش در نيروي كار دارند- در 32 اقتصاد مورد بررسي مثبت بوده است. همانطور كه نمودار ما نشان ميدهد، انتظارات براي استخدام كاركنان در جاهاي بسياري در سال گذشته سقوط كرده است. با اين حال، اگر اين سه ماه را با سه ماهه پيشين مقايسه كنيم، خوشبيني نسبت به استخدام نيروي كار جديد يا تقويت شده است يا يكسان باقي مانده است. اميدها در هند و برزيل بسيار بالا هستند و بخش خدمات عامل اصلي آن است: نزديك به 6 كارفرماي هندي از ميان 10 كارفرما در بخش خدمات ميخواهند تا پيش از پايان ماه ژوئن نيروي كار خود را افزايش دهند.
در چين كه فشارها براي بهبود دستمزدها و شرايط محيط كار افزايش يافته است، شركتها همچون گذشته بيمهابا دست به استخدام نميزنند. دورنماهاي اشتغال در ايالات متحده نسبت به پيش از ركود ضعيفتر است، در عين حال نسبت به آخرين سهماهه سال 2008 نيز افزايش يافته است و البته شگفتانگيز نيست كه كارفرمايان يوناني همانطور نواميد باقي ماندهاند، اگرچه تعداد كمتري از آنها ميخواهند در سهماهه دوم تعديل نيرو انجام دهند.
منبع: اكونوميست
گزارشی از تظاهرات 28 مارس 2012 اتحادیه معلمان، کالج ها و دانشگاه ها در لندن
اتحادیه های معلمان NUT و اتحادیه کالج ها و دانشگاه ها UCU به دنبال اعتصاب سراسری اتحادیه های کارگری، معلمان و کالج ها و دانشگاه ها در 30 نوامبر 2011 بار دیگر تدارک اعتصاب عمومی را در دستور کار خود قرار دادند. اما این بار در ماه مارس 2012 نه تنها همه آن اتحادیه هائی که در تظاهرات ماه نوامبر شرکت داشتند، در تظاهرات شرکت نکردند بلکه کمیته سراسری هیئت اجرائی دو اتحادیه NUT و UCU علیرغم رای اعضای این دو اتحادیه برای یک اعتصاب سراسری، با شیوه ای غیر دمکراتیک اعتصاب و تظاهرات روز 28 ماه مارس را به لندن محدود کردند.
اتحادیه PCS هم که قرار بود در این اعتصاب و تظاهرات شرکت داشته باشد به دلیل محدود بودن این اعتصاب به لندن در این تظاهرات شرکت نکرد.
رهبران دو دو اتحادیه دیگر، یعنی اتحادیه Unison و Unite هم که بیشتر تمایل به مذاکره و رسیدن به توافقاتی از این طریق هستند تا اعتصاب و تظاهرات، اعضای خود را به اعتصاب تشویق نکردند. اما اعضا و فعالین چند اتحادیه از جمله Unison و Unite در محل کار و در مسیر تظاهرات با برپائی پیکت لاین (تظاهرات ایستاده) در حمایت از اعتصابیون و تظاهر کنندگان به طرح بیمه های درمانی، کاهش بود جه های خدماتی و سیاست ریاضت اقتصادی دولت اعتلافی محافظه کار و لیبرال اعتراض کردند.
در اعتصاب روز 28 مارس 2012 اکثر مدارس، کالج ها و دانشگاه های لندن به تعطیلی کشانده شدند اما تعداد کسانی که در تظاهرات شرکت داشتند بسیار کمتر از دفعات قبل بود. تعداد شرکت کنندگان در این تظاهرات بین 6 تا 7 هزار نفر تخمین زده شده است.
این اعتصاب می بایست گامی به جلو باشد و تعداد بیشتری را به اعتصاب و تظاهرات جلب کند اما در عمل با سیاست های غیر دمکراتیک رهبران اتحادیه ها تبدیل به گامی به پس شد. محدود شدن اعتصاب به لندن و عدم شرکت اتحادیه هائی که مستقیما مورد حمله دولت قرار دارند از روحیه مبارزاتی کارگران کاست و اگر در آینده ای نزدیک این روحیه ترمیم نشود نتایج تلخی را برای جنبش کارگری انگلیس ببار خواهد آورد.
ستار رحمانی
اعتراض به بدرفتاری با کارگران در چین
به گزارش مورخ 30مارس بی بی سی ،اعتراض ها به بدرفتاری با کارگران کارخانه تولید کننده آیفون و آی پد در چین بالا گرفته.. بر اساس این گزارش ها، حقوق اولیه کارگران رعایت نمی شود و در مواردی کار به خودکشی هم رسیده است.
بنا بهمین گزارش،تحقیقات مستقل یک سازمان کارگری در آمریکا نشان می دهد که با کارگران چینی کارخانه های تولید کننده آیفون و آی پد بدرفتاری شغلی شده است.
سازمان انصاف کارگری آمریکا می گوید که تحقیقاتش نشان می دهد علاوه بر رعایت نشدن مسایل ایمنی کار در این کارخانه ها، کارگران مجبور به کار کردن بیش از حد شده اند و حقوق و مزایای آنها نادیده گرفته شده است.
در ماههای گذشته، گزارش های متعددی از بدرفتاری شغلی با کارگران کارخانجات موسوم به فاکسکون در شرق چین منتشر شده بود.
در یکی از این گزارش ها آورده شده بود که دو کارگر به علت انفجار در فاکسکون کشته شدند و چندین مورد خودکشی کارگران هم در این کارخانه چینی تولید کننده گوشی های آیفون و کامپیوترهای دستی آی پد، گزارش شده بود.
این کارخانه اعلام کرده است که از سال آینده میلادی مجموع ساعات هفتگی کار را به ۴۹ ساعت که مطابق قانون کار در چین است کاهش خواهد داد.
دوازدهم فروردین ماه1391
akhbarkargari2468@gmail.com
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر