واحد تولیدی کمپوست قارچ واقع در شهرستان ابیک روزانه ۳۰۰ تن کمپوست تولید می کند. در اینجا 60 کارگر استثمار می شوند. شدت استثمار کارگران مرگبار است. سرمایه داران از همین طریق سودهای کلان اندوخته اند. حجم سرمایه های خویش را بالاتر و بالاتر بوده و برای استثمار کارگران بیشتر به هر جنایتی دست زده اند. آنان در همین راستا و در کنار تمامی اقدامات ضد کارگری دیگر، از قبول نازل ترین هزینه های تأمین امنیت جائی توده های کارگر دریغ می کنند تا هر ریال مخارج بهداشت محیط کار را به ارقام سود و سرمایه های خویش اضافه نمایند. حاصل این سوداندوزی جنایتکارانه افزایش سرسام آور مخاطرات جانی برای کارگران در محیط کار بوده است.
روز 12 خرداد در همین واحد تولیدی، چهار کارگر که در محل کارشان گاز آمونیاک به عنوان مادۀ کمکی مصرف می شود، هنگام کار دچار گاز گرفتگی و مسمومیت شدید شده اند. 2 نفر از آنان درجا جان باختند و 2 نفر دیگر به مراکز درمانی منتقل می شوند و از خطر مرگ حتمی نجات می یابند. علت این حادثۀ فاجعه بار از کار افتادگی دستگاههای تخلیه کنندۀ گاز آمونیاک موجود در فضای محل کار کارگران بوده است. با وجودیکه مدتی از خراب شدن فن تخلیه کننده گاز می گذشته است، صاحبان کارخانه هیچ اقدامی در جهت تعمیر یا جایگزینی آن نکرده بودند. چرا؟ پاسخ همان است که گفتیم. در اولویت بودن سود و بی ارزشی جان کارگر در محاسبات صاحبان سرمایه. مالکان کارخانه به این اندیشیده اند که هزینه تعمیر دستگاهها را صرفه جوئی کنند و بر سرمایه و سود خود بیفزایند. آنان همزمان به این اندیشیده اند که برای انجام تعمیرات باید چند ساعتی ماشین ها را متوقف کنند و با توقف ماشین ها کاهش هر چند اندک حجم سودها را تحمل نمایند. سرمایه داران همه جا به سود بیشتر و بیشتر فکر نموده اند و در این گذر هیچ چیز را فراموش نکرده اند. آنچه در محاسبات آنان غیبت کامل داشته است جان کارگران بوده است. موضوعی که پدیده هویتی و طبیعی همه سرمایه داران است. این ذات سرمایه است که فلسفه وجود کارگر را تولید اضافه ارزش می داند. وقتی که زنده ماندن کارگر مشروط به ریالی کاهش سود شود این کارگر است که باید قربانی گردد. سرمایه داران در این محاسبات درنده تر و درنده تر می گردند زمانی که خطر اعتراض و قهر توده های کارگر نیز کمتر تهدیدشان کند و دولت سرمایه با ماشین قهر نظامی و پلیسی خود این خطر را از سرشان رفع نماید. درندگی و ددمنشی صاحبان سرمایه باز هم بیشتر می شود وقتی که خیل عظیم فروشندگان نیروی کار برای فروش هر چه ارزان تر این کالا صف کشیده باشند. در جهنم سرمایه داری ایران، سرمایه داران همه این مواهب را یکجا دارند
سیمای سوسیالیسم
ژوئن 2012
منبع: ایلنا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر